Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

View record information

Department of Political Science and History  

Postgraduate Theses  

 
Τίτλος:Προς μια εμμενειοκρατική σύλληψη του κοινωνικού: Baruch Spinoza και Pierre Bourdieu
Τίτλος:Towards an immanentist conception of the social: Baruch Spinoza and Pierre Bourdieu
Κύρια Υπευθυνότητα:Καμπίτση, Μαρία Δ.
Επιβλέπων:Φουρτούνης, Γιώργος
Θέματα:
Keywords:Εμμένεια, υλικότητα, πρακτική, επιθυμία, habitus
Immanence, materiality, practice, cupiditas, habitus
Ημερομηνία Έκδοσης:2019
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Στην παρούσα εργασία επιχειρώ να ανιχνεύσω σημεία συνάντησης της σκέψης του Pierre Bourdieu με την σπινοζική φιλοσοφία. Κοινός τόπος, η έννοια της εμμένειας, η οποία μας επιτρέπει να μιλήσουμε για την σχέση του ατόμου με τον κόσμο απαλλαγμένοι από δίπολα τα οποία ορίζουν την σχέση αυτή ως εξωτερική. Μια σειρά από αντιθέσεις, όπως αντικειμενικό-υποκειμενικό και αναγκαιότητα-ελευθερία, καταργούνται ως τέτοιες, και οι όροι τους ανασυντίθενται πρακτικά, στην εμμενή, πλέον, σχέση της «ιστορίας που έγινε πράγμα» και της «ιστορίας που έγινε σώμα», όπως γράφει ο Bourdieu. Η έννοια της σωματικότητας είναι επίσης κεντρική στην θεώρηση των δύο στοχαστών, οι οποίοι, καθένας με τον τρόπο και τις λέξεις του, αξιοποιούν την ικανότητα του σώματος να αντιλαμβάνεται, να αισθάνεται, να εκτίθεται στον κόσμο, και να προσαρμόζεται σ’ αυτόν. Αυτή η προσαρμογή, ωστόσο, δεν συνίσταται σε μια μηχανική υποταγή, αλλά προκύπτει αναγκαία (δηλαδή αναπόφευκτα), ως πρακτική εναρμόνιση, και εν τέλει οικειοποίηση του [πάντοτε οικείου] κόσμου. Βάσει αυτών, επιχειρείται να οριστεί η ελευθερία όχι ως υπέρβαση, αλλά ως κατανόηση της αναγκαιότητας και δημιουργική ανάληψή της.
Abstract:In my work, I attempt to trace points of convergence between the thought of Pierre Bourdieu and Spinoza’s philosophy. Common ground is the concept of immanence, which allows us to refer to the relation between the individual and her world discarding, at the same time, conceptual polarities which define this relationship as [mutually] external. A long line of oppositions, such as subjective-objective, freedom-necessity, are eliminated, and their opposing terms are effectively reconciled, comprising the immanent relation between "objectified history" and "embodied history" (as Bourdieu often puts it). The concept of corporeality is also pivotal in both thinkers’ perspectives: each, in his own way, harnesses the body’s capacity to perceive, to sense, to bare itself to the world, and to accommodate the world. This process does not consist in some sort of mechanical compliance; rather, it ensues necessarily (in other words, inescapably) as practical attunement, and eventually habituation, to an [ever familiar] world. In view of the above, I attempt to define freedom not as prevailing over necessity, but as profoundly understanding it, and creatively assuming it.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2019
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 94-96
 
 
Archives to this Item
Archive Type
11PMS_POL_EPI_IST_KampitsiMa.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Library - Information Services, Panteion University