Συγκριτική ανάλυση συστημάτων εθνικής ασφάλειας: περιπτώσεις μελέτης: ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Ισραήλ και Ιαπωνία
Τίτλος:
Comparative analysis of national security systems: study cases of USA, UK, Israel and Japan
Κύρια Υπευθυνότητα:
Τζιά, Δήμητρα Δ.
Επιβλέπων:
Υφαντής, Κώστας
Θέματα:
Keywords:
Εθνική Ασφάλεια, Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας, Χειρισμός Κρίσεων, Αμερική, Ιαπωνία, Μ. Βρετανία, Ισραήλ National Security, National Security Council, Crisis Management, America, Japan, Great Britain, Israel
Ημερομηνία Έκδοσης:
2018
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση και συγκριτική ανάλυση των Εθνικών Συστημάτων Ασφάλειας και Χειρισμού Κρίσεων των κρατών ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας, Ισραήλ και Ιαπωνίας. Βασικό ερώτημα της έρευνας είναι: Αν και ο Francis Fukuyama μίλησε για το «τέλος της Ιστορίας» συνδέοντάς το με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, τότε γιατί όλο και περισσότερες χώρες όπως το Ισραήλ και η Μεγάλη Βρετανία δημιουργούν Συστήματα Εθνικής Άμυνας και χειρισμού κρίσεων; Η απάντηση είναι πως μόνο αυτό δεν ισχύει. Σε παγκόσμιο επίπεδο πλέον ένεκα της παγκοσμιοποίησης, η ιστορία κινείται με τόσο ραγδαίες ταχύτητες και με απρόβλεπτες κατευθύνσεις και αποτελέσματα, που η διαχείριση κρίσεων, και ειδικότερα ο τομέας της διεθνούς πολιτικής που αφορά στην επίλυση διενέξεων, αποτελεί αντικείμενο έντονου και διαρκούς προβληματισμού. Η ανάγκη για διεθνή ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα σε συνδυασμό με την εμφάνιση νέων κινδύνων για την παγκόσμια τάξη (διεθνής τρομοκρατία, όπλα μαζικής καταστροφής, περιβαλλοντική μόλυνση και εκτεταμένες ανθρωπιστικές καταστροφές) αναθέρμαναν σημαντικά το ενδιαφέρον της διεθνούς ακαδημαϊκής κοινότητας για τα ζητήματα του χειρισμού κρίσεων. Ο εύθραυστος πολιτικός και γεωστρατηγικός χαρακτήρας του μεταδιπολισμού επιτάσσει ιδιαίτερη προσοχή στην αντιμετώπιση των «εκτάκτων καταστάσεων». Από την άλλη, η ανάλυση των συγκεκριμένων χωρών χρήζει σημαίνουσας προσοχής για την απόδειξη των παραπάνω. Οι ΗΠΑ αρχικά, ήταν η πρώτη χώρα που δημιούργησε τέτοιες δομές άμυνας και εξωτερικής πολιτικής αμέσως μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας την πρωτοκαθεδρία στον τομέα της ασφάλειας. Η σημερινή εποχή, σε συνδυασμό με τη νέα Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού Προέδρου, Ντόναλντ Τράμπ, φαίνεται να αποτελεί ένα σημείο ρήξης, τείνοντας να προδιαγράψει το πώς η Ουάσιγκτον σκοπεύει να κινηθεί στο παιχνίδι ριζικής αναδιάρθρωσης του διεθνούς συστήματος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, διεθνούς συστήματος, το οποίο ήδη έχει ξεκινήσει. Η Μεγάλη Βρετανία αναδιαμορφώνοντας το ΣΕΑ μόλις το 2012, αποδεικνύει πως ο συνεχώς μεταβαλλόμενος κόσμος, καθώς και η έλλειψη στρατηγικού προσανατολισμού (ένεκα της κρίσης στην Ευρωζώνη, της θέσης της στην ΕΕ και το επικείμενο Brexit, και της στροφής των ΗΠΑ προς την Ευρασία), δημιουργεί όλο και περισσότερο την ανάγκη δημιουργίας και ενίσχυσης μοντέλων εθνικής ασφάλειας. Η Ιαπωνία από την άλλη, γεωγραφικά τοποθετημένη στο Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό και συνορεύοντας με τη Ρωσία, την Κίνα και τη χερσόνησο της Κορέας, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της ανατολικής Ασίας όσον αφορά στον τομέα της ασφάλειας καθώς και ένα νέο σχετικά πεδίο χειρισμού κρίσεων όπως οι φυσικές καταστροφές. Τέλος, το Ισραήλ και οι υπαρξιακές του απειλές, βρισκόμενη σε ένα εύθραυστο γεωπολιτικό περιβάλλον, συνιστούν αναπόσπαστο μέρος της όλης μελέτης, συγκριτικά με τα υπόλοιπα «μέρη» της
Abstract:
The purpose of this diploma thesis is to present and analyze the National Security and Crisis Management Systems of the Member States of America, Great Britain, Israel and Japan. The basic question of the research is: Although Francis Fukuyama talked about the "end of history" associated with the end of the Cold War, then why more and more countries such as Israel and Great Britain are creating National Defense Systems and CMS? The answer is that this is no longer the case. Globally, history is moving at such rapid speeds and with unexpected directions and outcomes that crisis management, and in particular international dispute resolution policy, is the subject of intense and lasting concerns. The need for international peace, security and stability coupled with the emergence of new threats to the global order (international terrorism, mass destruction, environmental pollution and widespread humanitarian disasters) have significantly reversed the importance of the international academic community for crisis management. On the other hand, the analysis of these countries needs considerable attention to demonstrate the above. The US was originally the first to create such security and foreign policy structures right after the end of the Second World War. Having a leading position in the field of security and in conjunction with the new US National Security Doctrine, seems to be a point of disarray and tends to prescribe how Washington intends to move into shaping the international game after the World War II, an international system that has already begun. Great Britain is reshaping the NSC only in 2012, proving that the ever-changing world and the lack of strategic orientation (due to the Eurozone crisis, its position in the EU and the upcoming Brexit, and the US shift to Eurasia), creates increasingly the need to create and strengthen national security models. Japan, on the other hand, geographically located in the North Pacific Ocean and bordering Russia, China and Korea, is an important part of East Asian security and a relatively new field of crisis response such as natural disasters. Finally, Israel and its existing threats, in a favorable geopolitical environment, are an integral part of the study in relation to its other "parts".
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2018
