Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

View record information

Department of Sociology  

Postgraduate Theses  

 
Τίτλος:Η υπεράσπιση του Λόγου στο πλαίσιο της κριτικής κοινωνικής θεωρίας του Habermas
Τίτλος:Defending Reason in Habermas’ critical social theory
Κύρια Υπευθυνότητα:Πατσούρα, Πηνελόπη Ι.
Επιβλέπων:Ξανθόπουλος, Χρήστος
Θέματα:
Keywords:Εργαλειακός Λόγος, επικοινωνιακός Λόγος, σύστημα, βιόκοσμος, αποικιοποίηση, επικοινωνιακή δράση, ομιλιακά ενεργήματα, αξιώσεις εγκυρότητας, διάλογος, ιδανική ομιλιακή κατάσταση, συναίνεση
Instrumental Reason, communicative Reason, system, lifeworld, colonization, communicative action, speech acts, validity claims, dialogue, ideal speech status, consensus
Ημερομηνία Έκδοσης:2018
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η ανάδειξη του επικοινωνιακού Λόγου από τον Habermas ως αντίσταση στον εργαλειακό Λόγο της κυριαρχίας. Για τον σκοπό αυτόν και στο πλαίσιο της ανάλυσης της επικοινωνιακής δράσης εξετάζονται οι έννοιες των ομιλιακών ενεργημάτων, των αξιώσεων εγκυρότητας των ομιλιακών ενεργημάτων και η διαδικασία της ιδανικής διαλογικής επιχειρηματολογίας που συγκροτούν τον τύπο του επικοινωνιακού Λόγου. Ο Habermas διαχωρίζει την κοινωνική πραγματικότητα σε δύο επίπεδα, το σύστημα και τον βιόκοσμο, στα οποία αντιστοιχούν και διαφορετικά είδη πράττειν, το εργαλειακό στο σύστημα και το επικοινωνιακό στον βιόκοσμο. Φαινόμενα όπως η πραγμοποίηση, η απώλεια νοήματος και η απώλεια ελευθερίας δεν οφείλονται στην ανάπτυξη του εργαλειακού πράττειν. Ο Habermas τα αποδεσμεύει από την ορθολογικότητα και ισχυρίζεται ότι αποτελούν παραδοξότητες όταν τα πρακτικά θέματα του βιόκοσμου αντιμετωπίζονται ως τεχνικά, όταν δηλαδή συσκοτίζεται ο διαχωρισμός μεταξύ του εργαλειακού και του επικοινωνιακού πράττειν. Ο Habermas υποστηρίζει ότι το ορθολογικό δυναμικό που ενυπάρχει στην επικοινωνιακή δράση μεταξύ των υποκειμένων στο επίπεδο του βιόκοσμου είναι ικανό να εξισορροπήσει τις παθογένειες που προκαλούνται από τον αποικισμό του βιόκοσμου από τον εργαλειακό Λόγο. Η κατανόηση που υπάρχει ως σκοπός στη γλώσσα οδηγεί στη συναίνεση και επιτρέπει τον συντονισμό της δράσης των υποκειμένων για την επίτευξη κοινών στόχων.
Abstract:The topic of this paper deals with Habermas’ communicative Reason as a resistance to the instrumental Reason of sovereignty. The nature of the communicative Reason is examined within the context of the analysis of the communicative action, the concepts of speech acts, the claims of validity and the process of the ideal interlocutory argumentation which are considered crucial in forming the type of the communicative Reason in Habermas’ terms. Habermas divides social reality into two levels, the system and the lifeworld, which also correspond to two different types of acts, the instrumental and the communicative respectively. According to his theory, phenomena such as reification, loss of meaning and loss of freedom do not follow from the development of instrumental action as it has been assumed by others. Habermas dissociates the aforementioned phenomena from rationality and claims that these are paradoxes created in the cases that lifeworld practical issues are treated as technical, that is, when the division between instrumental and communicative action is obscured. Habermas argues that the rational potential which is inherent in the communicative action among the subjects at the lifeworld level is capable of balancing the malaise caused by the colonization of the lifeworld by the instrumental Reason. The understanding that exists as a purpose in the language leads to consensus and allows the action of the subjects to be coordinated so as to achieve common goals.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνιολογία", κατεύθυνση Κοινωνική και Πολιτική Θεωρία, 2018
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 51-56
 
 
Archives to this Item
Archive Type
3PMS_ΚΟΙ_PatsouraPi.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Library - Information Services, Panteion University