Η κλιματική αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πολιτική και οι ενέργειες των κρατών και των διεθνών οργανισμών
Τίτλος:
Climate change at a global scale. Policy and actions of states and international organisations
Κύρια Υπευθυνότητα:
Νικητάκη, Χαδούλα-Ευαγγελία Σ.
Επιβλέπων:
Λάβδας, Κώστας Α., 1964-
Θέματα:
Keywords:
Κλιματική Αλλαγή, Διεθνείς Συνθήκες, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Ινδία, Κίνα Climate Change, International Treaties, European Union, United States of America, India, China
Ημερομηνία Έκδοσης:
2023
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
H διπλωματική εργασία πραγματεύεται το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και τις δράσεις της διεθνούς κοινότητας. Η κλιματική αλλαγή επιδεινώνεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα που αυξάνει τα αέρια του θερμοκηπίου. Οι ακραίες κλιματικές συνθήκες επηρεάζουν όλες τις περιοχές του κόσμου, αλλά δυσανάλογα επηρεάζονται οι ευάλωτες κοινότητες που έχουν συνεισφέρει λιγότερο στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Συγκεκριμένα στην εργασία περιγράφονται οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και οι σημαντικότερες συμφωνίες για την καταπολέμησή τους. Επιπρόσθετα γίνεται κριτική ανάλυση στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, της Κίνας και της Ινδίας. Αρχικά επισημαίνεται ότι η κλιματική αλλαγή προσβάλλει την ανθρώπινη υγεία, την γεωργία που αποτελεί έναν τομέα πολύ επιρρεπή στις καταστροφές, τη βιοποικιλότητα και τον τουρισμό. Η διεθνής κοινότητα άργησε να αναλάβει δράση για το πρόβλημα. Την περίοδο 1985-1987 ιδρύθηκε η Διακυβερνητική Ομάδα για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) από τα Ηνωμένα Έθνη και το 1992 δημιουργήθηκε η Σύμβαση Πλαίσιο για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ (UNFCCC), ώστε να διευκολυνθεί η διεθνής συνεργασία μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Οι επόμενες συμφωνίες που υπογράφηκαν σε αυτό το πλαίσιο του ΟΗΕ ήταν το Πρωτόκολλο του Κιότο το 1997, η Συμφωνία της Κοπεγχάγης το 2009 και η Συμφωνία του Παρισιού το 2015. Επίσης η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (COP) αποτελεί το ανώτατο όργανο λήψης αποφάσεων της Σύμβασης Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή. Βασικό καθήκον της COP είναι η επανεξέταση των εθνικών εκπομπών που υποβάλλονται από τα μέρη. Αναμφίβολα η κλιματική αλλαγή προκαλείται από εκπομπές που προέρχονται από κάθε μέρος του κόσμου και επηρεάζουν όλους τους ανθρώπους, αλλά ορισμένες χώρες μολύνουν το περιβάλλον πολύ περισσότερο από άλλες. Μόνο οι επτά μεγαλύτεροι παραγωγοί, η Κίνα, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ινδία, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ινδονησία, η Ρωσική Ομοσπονδία και η Βραζιλία, αντιπροσώπευαν περίπου το ήμισυ του συνόλου των παγκόσμιων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου το 2020. Όσον αφορά τις ενέργειες που απαιτούνται για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής πρώτη η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει το πρότυπο για τα άλλα κράτη, ώστε να ακολουθήσουν την πράσινη πορεία και να γίνουν κλιματικά ουδέτερα. Επιχειρεί να δημιουργήσει συνεργασίες για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης και της λήψης δράσης κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Από την πλευρά τους οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής υπό την ηγεσία του Biden έχουν πλέον μία σταθερή πορεία προς την υιοθέτηση μέτρων για την κλιματική αλλαγή. Η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική με την προεδρία του Trump, γι’ αυτό απαιτείται ένα ισχυρό πλαίσιο, ώστε οι αρχηγοί των κρατών να μην μπορούν να υπονομεύσουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία της χώρας. Βέβαια και ο ρόλος της Κίνας και της Ινδίας κρίνεται καθοριστικός για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Γενικά οι οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να προχωρήσουν με γρηγορότερους ρυθμούς σε ριζικές αλλαγές για την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Συμπερασματικά, η ανάληψη δράσης πρέπει να γίνει συλλογικά, αλλά οι χώρες που δημιουργούν τα περισσότερα προβλήματα έχουν μεγαλύτερη ευθύνη να δράσουν πρώτα αυτές
Abstract:
The master thesis deals with the problem of climate change and the actions of the international community. Climate change is exacerbated by human activity that increases greenhouse gases. Extreme climate conditions affect all regions of the world, but vulnerable communities that have contributed the least to environmental degradation are disproportionately affected. Specifically, this paper describes the consequences of climate change and the most important agreements to combat them. In addition, there is a critical analysis of the policies of the European Union, the United States of America, China and India. Firstly, it is pointed out that climate change affects human health, agriculture which is a sector very prone to disasters, biodiversity and tourism. The international community has been slow to act on the problem. In 1985-1987 the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) was established by the United Nations and in 1992 the UN Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) was created to facilitate international cooperation between national governments to address climate change. The next agreements signed in this UN context were the Kyoto Protocol in 1997, the Copenhagen Agreement in 2009 and the Paris Agreement in 2015. Moreover, the United Nations Conference on Climate Change (COP) is the highest decision-making body of the United Nations Framework Convention on Climate Change. A key task of the COP is to review the national emissions submitted by the parties. Undoubtedly, climate change is caused by emissions coming from every part of the world and affecting all people, but some countries pollute the environment much more than others. Just the seven largest producers, China, the United States of America, India, the European Union, Indonesia, the Russian Federation and Brazil, accounted for about half of all global greenhouse gas emissions in 2020. In terms of actions that are needed to combat climate change, first the European Union sets the standard for other states, in order to follow the green path and become climate neutral. It seeks to create partnerships to promote sustainable development and take action against global warming. For its part, the United States of America under the leadership of Biden is now on a steady course towards the adoption of climate change measures. The situation was very different with Trump's presidency, which is why a strong framework is needed so that heads of state can not greatly undermine the course of the country. Of course, the role of China and India is considered decisive for an effective response to climate change. In general, economically developed countries must proceed at a faster pace with radical changes to promote renewable energy sources. In conclusion, action must be taken collectively, but the countries that create the most problems have a greater responsibility to act first.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2023
