Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρατεταμένη κοινωνική και οικονομική -καθώς και η πρόσφατη υγειονομική- κρίση, οδήγησε σε μετατοπίσεις στο μείγμα των φορέων κοινωνικής προστασίας και φροντίδας με την ταυτόχρονη απόσυρση του κράτους και την εισχώρηση της αγοράς και του Τρίτου Τομέα. Οι δράσεις «από τα κάτω» και οι δράσεις αλληλεγγύης στην κοινότητα στα πλαίσια της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας πήραν τα ηνία σε μια προσπάθεια εξομάλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων και προστασίας από τους αυξανόμενους κοινωνικούς κινδύνους. Ένα παράδειγμα τέτοιων δράσεων είναι τα Κοινωνικά Φροντιστήρια, που λειτουργούν στην βάση του εθελοντισμού και της αλληλεγγύης. Έρχονται ως απάντηση στην συρρίκνωση του δωρεάν εκπαιδευτικού συστήματος και την συνεπακόλουθη εδραίωση της λεγόμενης «σκιώδης» εκπαίδευσης. Μάλιστα, φαίνεται ότι οι ιδιωτικές δαπάνες για εκπαίδευση παραμένουν σταθερές λόγω της επιθυμίας των γονιών για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά τους στα πλαίσια της κοινωνικής κινητικότητας. Όμως, οι λόγοι συμμετοχής των ατόμων σε μια αλληλέγγυα δράση καταλήγουν να είναι πιο περίπλοκοι από την επιθυμία ή την ανάγκη. Οι τελευταίες μπλέκονται με τις οικογενειακές στρατηγικές, τις πεποιθήσεις, τις αξίες και τα συμφέροντα του κάθε ατόμου εν συναρτήσει με τις ενυπάρχουσες σχέσεις εντός μια κοινότητας, αναδεικνύοντας την πολυπλοκότητα του ίδιου του φαινομένου της αλληλεγγύης. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αντανακλούν τις προσπάθειες άμβλυνσης των εκπαιδευτικών ανισοτήτων που γεννά ο ίδιος ο σχολικός μηχανισμός και κατ’ επέκταση του κοινωνικού αποκλεισμού των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων. Προσπάθειες, βέβαια, που άλλοτε καταφέρνουν να μειώσουν την ψαλίδα των εκπαιδευτικών και κοινωνικών ανισοτήτων και άλλοτε συμβάλλουν στην διατήρησή τους. Τέλος, για την παρούσα χρησιμοποιήθηκε ως μελέτη περίπτωσης ένα Κοινωνικό Φροντιστήριο που διοργανώνεται από φορέα της τοπικής εκκλησίας στον δήμο Ωρωπού και διεξάχθηκαν ημιδομημένες συνεντεύξεις με τους συμμετέχοντες στην εν λόγω δράση.
Abstract:
The prolonged social and economic, as well as the recent health, crisis has led to shifts in the mix of social protection and care agencies with the simultaneous withdrawal of the state and the entry of the market and the Third Sector. Actions "from below" and solidarity actions in the community in the context of the Social and Solidarity Economy took the reins in an effort to smooth out social inequalities and protect against the growing social risks. Examples of such actions are the Social Tutoring or “Koinonika Frontistiria”, which operate on the basis of volunteering and solidarity. They come in response to the shrinking of the free education system and the consequent consolidation of so-called "shadow" education. In fact, it seems that private spending on education remains stable due to parents' desire for a better future for their children in the context of social mobility. But people's reasons for engaging in solidarity actions turn out to be more complex than desire or need. The latter are intertwined with family strategies, beliefs, values and interests of each individual in relation to existing relationships within a community, highlighting the complexity of the phenomenon of solidarity itself. In any case, however, they reflect the efforts to mitigate the educational inequalities generated by the school system itself and, by extension, the social exclusion of the weaker social groups. These efforts, of course, sometimes manage to reduce the gap between educational and social inequalities and sometimes contribute to maintaining them. Finally, for this case study, a Social Tutoring (“Koinoniko Frontistirio”) organized by a local church in the municipality of Oropos was used and semi-structured interviews were conducted with the participants in the activity.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, ΠΜΣ, κατεύθυνση Κοινωνικά Προβλήματα και Κοινωνική Πολιτική, 2024
