Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στην παρούσα εργασία πραγματοποιείται μία προσπάθεια προσέγγισης των διαδρομών του στοχασμού των M. Merleau-Ponty και M. Heidegger, διαδρομών που ενώ παρατίθενται για τον καθένα ξεχωριστά εντούτοις δεν λείπουν οι σύντομες μεταξύ τους συναντήσεις. Εκείνο που εδώ κυρίως θα μας απασχολήσει αφορά στη θεώρηση τους για την τέχνη καθώς και οι δύο βρίσκονται σε ρήξη με την κυρίαρχη αισθητική παράδοση προσφέροντας στην τέχνη μία ξεχωριστή θέση στον στοχασμό τους. Το πρόσωπο του Cézanne θα αποδειχθεί στο πλαίσιο αυτό ως μία εμβληματική καλλιτεχνική φυσιογνωμία. Καθώς τόσο ο Heidegger όσο και ο Merleau-Ponty θα αναγνωρίσουν στο έργο του το καλλιτεχνικό ανάλογο του φιλοσοφικού στοχασμού τους.
Abstract:
This dissertation attempts to approach the thinking paths of M. Merleau-Ponty and M. Heidegger; those paths, although distinct for each philosopher, also feature brief encounters. The main object of interest, herein, is their perspective regarding art, for which their breach from the dominant aesthetical tradition reserves a unique place in their reflection. In that context, Cézanne’s form will prove as an emblematic artistic persona: Both Heidegger and Merleau-Ponty will perceive his work as the artistic counterweight of their philosophical reflection.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2014
