Οι διπλωματικές σχέσεις της Ελλάδας με τη Συρία : η στάση της Συρίας στο Κυπριακό Ζήτημα και η στάση της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό Ζήτημα την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου (1945-1989)
Τίτλος:
The diplomatic relations between Greece and Syria : Syria’s stance on Cyprus Question and Greece’s stance on Palestine Question during the Cold War period (1945-1989)
Κύρια Υπευθυνότητα:
Καρακίτσος, Λεωνίδας Π.
Επιβλέπων:
Λαγάνη, Ειρήνη
Θέματα:
Keywords:
Συρία, Κυπριακό Ζήτημα, Παλαιστινιακό Ζήτημα, Ανατολική Μεσόγειος, Ψυχρός Πόλεμος, 1945-1989, Ελληνοσυριακές σχέσεις, Κύπρος, Παλαιστίνη, Μεσανατολικό Ζήτημα, Μέση Ανατολή, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Τουρκία, Ισραήλ, Εβραίοι, (Αραβικό) Κράτος της Παλαιστίνης, Παλαιστίνιοι/Παλαιστίνιοι Άραβες, Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε.), Ένωση, Αυτοδιάθεση, Διχοτόμηση, Ανεξαρτησία, Εθνική Κυριαρχία, Εδαφική Ακεραιότητα Syria, Cyprus Question, Palestine Question, Eastern Mediterranean, Cold War, 1945-1989, Greek-Syrian relations, Cyprus, Palestine, Middle East Question, Middle East, Greek-Cypriots, Turkish-Cypriots, Turkey, Israel, Israelis, (Arab) State of Palestine, Palestinians/Palestinian Arabs, United Nations (U.N.), Unity, Self-determination, Partition, Independence, National Sovereignty, Territorial Integrity
Ημερομηνία Έκδοσης:
2020
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στην παρούσα εργασία αντικείμενο μελέτης είναι οι διπλωματικές σχέσεις της Ελλάδας με τη Συρία κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου (1945-1989). Όμως, η αναφορά στις διπλωματικές σχέσεις της Ελλάδας με τη Συρία γίνεται από τον γράφοντα της εργασίας με έναν ιδιαίτερο τρόπο : με την περιγραφή της στάσης της Συρίας στο Κυπριακό Ζήτημα και της στάσης της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό Ζήτημα, δηλαδή στα δύο σημαντικότερα Ζητημάτα που έλαβαν χώρα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, την περίοδο 1945-1989. Ο κυριότερος λόγος για τον οποίο το Κυπριακό και το Παλαιστινιακό Ζήτημα επελέγησαν για εξέταση ήταν επειδή κατείχαν-και συνεχίζουν να κατέχουν μέχρι και σήμερα-κεντρική θέση στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας και της Συρίας αντίστοιχα κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ο αναγνώστης είναι σίγουρο ότι θα εκφράσει την εξής απορία : γιατί επελέγησαν ως αντικείμενα έρευνας η στάση της Συρίας ως προς το Κυπριακό και η στάση της Ελλάδα ως προς το Παλαιστινιακό κατά την περίοδο 1945-1989; Η απάντηση που μπορεί να δοθεί είναι ότι κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, από τη μία, η Συρία, μεταξύ όλων των αραβικών κρατών, αποτέλεσε τον πιο ένθερμο υποστηρικτή των θέσεων της Ελλάδας και των Ελλήνων της Κύπρου (Ελληνοκυπρίων) και, από την άλλη, η Ελλάδα τον πιο θερμό υποστηρικτή των Παλαιστινίων Αράβων μεταξύ όλων των ευρωπαϊκών κρατών και, γενικότερα, όλων των κρατών που απάρτιζαν τους δυτικούς πολιτικούς συνασπισμούς (ΝΑΤΟ-ΕΟΚ). Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, το ζητούμενο για το συγγραφέα της εργασίας ήταν, περιγράφοντας τα βασικά σημεία και το ιστορικό πλαίσιο του Κυπριακού και του Παλαιστινιακού Προβλήματος, να παρουσιάσει τις διπλωματικές σχέσεις της Συρίας με την Ελλάδα υπό το πρίσμα του σχήματος "δούναι-λαβείν". Συγκεκριμένα, ο γράφων ήθελε να δείξει αν, από τη μία μεριά, η Σύρια, γνωρίζοντας τη συμπάθεια του έτρεφε η Ελλάδα για την υπόθεση των Παλαιστινίων Αράβων, ήταν πρόθυμη να υποστηρίξει τις ελληνοκυπριακές θέσεις στο Κυπριακό όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά και έμπρακτα και, από την άλλη, αν η Ελλάδα, έχοντας γνώση της αλληλεγγύης της Συρίας προς τους Έλληνες και τους Ελληνοκυπρίους, ήταν διατεθειμένη να υποστηρίξει τους Παλαιστινίους Άραβες στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία. Το δεύτερο ερώτημα που απασχόλησε τον γράφοντα ήταν κατά πόσο η υποστήριξη, έμπρακτη ή μη, της Συρίας προς την Ελλάδα και τους Ελληνοκυπρίους, αλλά και της Ελλάδας προς τους Παλαιστινίους Άραβες και προς τους Άραβες γενικότερα ήταν σταθερή ή αν παρουσίαζε μεταπτώσεις ή ακόμα και αν τερματίστηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Το δεύτερο ερώτημα γίνεται προσπάθεια να απαντηθεί και ως προς τις σχέσεις που καλλιέργησε η Συρία με την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους και η Ελλάδα με το Ισραήλ κατά την περίοδο 1945-1989. Τέλος, το τελευταίο ερώτημα που απασχόλησε τον γράφοντα ήταν να δείξει αν η στάση, θετική ή αρνητική στην τελική, της Συρίας και της Ελλάδας συνέβαλε στην προώθηση ή στην αποδυνάμωση ή δεν είχε κανένα αντίκτυπο στις ελληνοκυπριακές και παλαιστινιακές θέσεις στα δύο Ζητήματα. Τα παραπάνω ερωτήματα επιδιώκονται να απαντηθούν μέσα από την περιγραφή και ερμηνεία της στάσης της Συρίας στο Κυπριακό Ζήτημα και την περιγραφή και ερμηνεία της στάσης της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό Ζήτημα σε ξεχωριστές ενότητες, αλλά και με τη σύνοψη των βασικών συμπερασμάτων για τη στάση των δύο κρατών της Ανατολικής Μεσογείου στα δύο αυτά Ζητήματα στον Επίλογο.
Abstract:
The case study of this thesis is the diplomatic relations between Greece and Syria, two countries which are located in the region of the Eastern Mediterranean, during the Cold War period (1945-1989). The author of this thesis decided to feature Greek-Syrian relations in a specific way. This made it happen by examining Syria’s stance on Cyprus Question and Greece’s stance on Palestinian Question, the two most prominent disputes which took place in Eastern Mediterranean, between 1945-1989. But, the main reason the two Questions were chosen for study by the author was because Cyprus and Palestinian Questions were-and continue to be until today-the most important disputes that concerned Greek and Syrian foreign policy respectively the same period. If someone reads this postgraduate project, she/he will wonder why the author chose to refer to Greek-Syrian relations by analyzing Syria’s stance on Cyprus Question and Greece’s stance on Palestinian Question during the Cold War. This option was made because, on one side, Syria, among all Arab countries, was the most avid supporter of Greek and Greek-Cypriot view on Cyprus Question and, on the other side, Greece, among all European countries and members of the Western political institutions (ECC and NATO), was the most avid supporter of Palestinian Arab ,and , generally, Arab view on Palestinian Question between 1945-1989. By labeling the historical context and the basic aspects of the Cyprus Problem and the Palestinian Problem, the author’s main concern was to inform the reader about the Greek-Syrian diplomatic relations through the image of . First of all, the writer aims to find out if, on one side, Syria, be aware of Greece’s pro-Arab stance on the Palestinian Question at least the oral level, was amenable to support the Greek and Greek-Cypriot view on Cyprus Question with a practical way and, on the other side, Greece, be aware of Syria’s solidarity with the Greeks and Greek-Cypriots at least the oral level, was willing to allege Palestinian Arabs practically. Secondly, the author was curious to discover if Syria’s, practical or only oral, support to Greece and Greek-Cypriots about Cyprus and Greece’s, practical or only oral, support to the Palestinians Arabs and ,generally, the Arabs about Palestine was constant of had swings or was even terminated during the Cold War period. The second inquiry will be answered by also studying Syrian-Turkish and Turkish-Cypriot relations and Greek-Israeli relations between 1945-1989. Last but not least, the author tries to emphasize if Syria’s and Greece’s stances, positive or negative after all, contributed to the endorsement or the debilitation or had no effect on the Greek-Cypriot and Palestinian Arab positions at the two Questions. An attempt to answer these inquiries is given by describing and explicating Syrian’s stance on Cyprus Issue and Greece’s stance on Palestine Issue at the specific chapters of this thesis and by coming to a synopsis of the basic aspects of the two countries’ stance on the most prominent Questions of the Eastern Mediterranean region during the Cold War at the Epilogue.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, 2020
