Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στην παρούσα μελέτη αναπτύσσονται πτυχές που αφορούν στην προσφυγική κίνηση χριστιανών Κρητών προς το Ελληνικό Βασίλειο κατά τη διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1866 - 69. Η ανθρώπινη κινητικότητα δεν ερμηνεύεται ως διαδικασία που τελεί υπό καθεστώς απόλυτου καταναγκασμού, αλλά ως μία περίπλοκη δυναμική συνθήκη που εμπεριέχει τη βούληση των μετακινούμενων πληθυσμών. Συχνά, οι σκέψεις, οι θέσεις, οι στρατηγικές και οι πράξεις των προσφύγων αποκλίνουν από τις ηγεμονικές αναγκαιότητες. Υπό αυτό το πρίσμα, εξετάζονται η απομάκρυνση των χριστιανών Κρητών από τον τόπο καταγωγή τους, η εγκατάστασή τους και η διαρκής κινητικότητά τους εντός του Ελληνικού Κράτους και ο επαναπατρισμός τους. Από εκεί και έπειτα, περιγράφονται οι ενέργειες του κράτους για την περίθαλψη των προσφύγων. Πρόκειται για αποσπασματικές πολιτικές που δεν επιφέρουν την ενιαία αντιμετώπιση των ζητημάτων που απασχολούν τους προσφυγικούς πληθυσμούς. Σε αυτή τη συνθήκη σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι επιτροπές που συγκροτούνται, είτε με ιδιωτική, είτε με κρατική πρωτοβουλία, για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι πρόσφυγες. Σημαντικό μερίδιο των χρημάτων που διαχειρίστηκαν οι επιτροπές προερχόταν από συνεισφορές των απόδημων ελληνικής καταγωγής που ζούσαν στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρείται η ερμηνεία της φιλανθρωπικής δράσης των ομογενών. Τέλος, εξετάζονται οι διαφοροποιήσεις που εντοπίζονται στο εσωτερικό της προσφυγικής κοινότητας ως απόρροια των κοινωνικών διαφοροποιήσεων που υπάρχουν στην κοινωνία καταγωγής και της θέσης των μελών των προσφυγικών οικογενειών στις εξελίξεις του εθνικού αγώνα.
Abstract:
In this study, aspects related to the refugee flow of Cretan Christians to the Greek Kingdom during the Cretan Revolution of 1866 - 69 are developed. Human mobility is not interpreted as a process that is under absolute coercion, but as a complex dynamic condition that takes into account the will of mobile populations. Often, the thoughts, positions, strategies and actions of refugees diverge from hegemonic imperatives. From this point of view, the removal of Christian Cretans from their place of origin, their settlement and their sustainable mobility within the Greek State and their repatriation are examined. From this point on, the actions of the state concerning the care of refugees are described. These are fragmentary policies that do not lead to a unified management of refugee populations. In this condition, the Committees that are set up either by private or state initiative to solve the problems faced by the refugees play an important role. A significant share of the money managed by the Committees came from contributions expatriates of Greek origin living in Europe and the rest of the world. In this context, an attempt is made to interpret the philanthropic action of expatriates. Finally, the differences found within the refugee community are examined as a result of the social differences that exist in the society of origin and the position of family members in the developments of the national struggle.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, 2023
