Δεξιός εξτρεμισμός και λαϊκισμός στις εθνικές εκλογές του 2012: Ανάλυση του προγραμματικού λόγου της Χρυσής Αυγής και του ΛΑ.Ο.Σ.
Τίτλος:
Right-wing extremism and populism in the 2012 national elections: Analysis of the programmatic discourse of Golden Dawn and LA.O.S.
Κύρια Υπευθυνότητα:
Γεωργακοπούλου, Παρασκευή Ν.
Επιβλέπων:
Γεωργιάδου,Βασιλική
Θέματα:
Keywords:
Άκρα δεξιά, ΛΑ.Ο.Σ., Χρυσή Αυγή, κριτική ανάλυση λόγου, λογοϊστορική προσέγγιση, προγραμματικές θέσεις Far-right, LA.O.S., Golden Dawn, Critical Discourse Analysis, Discourse Historical Approach, programmatic party positions
Ημερομηνία Έκδοσης:
2023
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία μελετά τις προγραμματικές θέσεις σε συγκεκριμένους τομείς πολιτικής και αναλύει τον πολιτικό λόγο της άκρας δεξιάς, στο συγκριτικό πλαίσιο δύο διακριτών εκδοχών της: του δεξιού εξτρεμισμού, που εκπροσωπείται από τη Χ.Α., και του δεξιού λαϊκισμού/λαϊκιστικής ριζοσπαστικής δεξιάς, που εκπροσωπείται από τον ΛΑ.Ο.Σ. Ταυτόχρονα αναζητά συγκλίσεις και αποκλίσεις τόσο στις θέσεις όσο και στην ρητορική των δύο κομμάτων. Το θεωρητικό πλαίσιο αντλείται από την Κριτική Ανάλυση Λόγου (Κ.Α.Λ.) ενώ τα ειδικότερα μεθοδολογικά εργαλεία προέρχονται από το ρεύμα της Λογοϊστορικής Προσέγγισης (Λ.Ι.Π.). Πεδίο εφαρμογής της ανάλυσης αποτελεί το επίσημο πρόγραμμα που εξέδωσαν τα δύο κόμματα για τις διπλές εθνικές εκλογές του 2012, οι οποίες διεξήχθησαν σε περιβάλλον σφοδρής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής κρίσης. Από την ανάλυση των δύο κομματικών μανιφέστων, καθίσταται σαφές ότι τα δύο κόμματα, ακολουθώντας τις στρατηγικές λόγου ονομάτισης και κατηγόρησης κατασκευάζουν έναν ριζικό διαχωρισμό ανάμεσα στον εαυτό τους και τα μέλη της ομάδας τους και όσους δεν είναι μέλη της ομάδας αυτής, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα μια θετική αναπαράσταση για τον εαυτό τους και μία αρνητική για τους άλλους. Ο διαχωρισμός αυτός θεμελιώνεται πάνω στην ιδέα του έθνους, της πατρίδας και του λαού. Οι στρατηγικές ονομάτισης και κατηγόρισης, εξάλλου, αποτελούν τη βάση για την επιχειρηματολογική στρατηγική και την ανάπτυξη των επιχειρημάτων των δύο κομμάτων τα οποία αρθρώνονται κυρίως γύρω από τους τόπους της απειλής και της ευθύνης. Οι βασικές θέσεις των κομμάτων στους υπό εξέταση τομείς πολιτικής συγκλίνουν και οι ομοιότητες είναι πολύ περισσότερες από τις όποιες διαφοροποιήσεις. Οι προγραμματικές συγκλίσεις, ωστόσο, δεν αντικατοπτρίζονται πάντα εμφανώς στον προεκλογικό τους λόγο. Αυτό γιατί ενώ η εθνικιστική, κινδυνολογική, ρατσιστική και κατά του κατεστημένου ρητορική, αποτελεί κοινό γνώρισμα των δύο κομμάτων, η Χ.Α. εκφράζει τις θέσεις της απερίφραστα, χρησιμοποιώντας ανάλογα λεκτικά μοτίβα, ενώ ο ΛΑ.Ο.Σ. δεν χρησιμοποιεί τόσο ανοιχτή γλώσσα, με αποτέλεσμα τα μεταδιδόμενα μηνύματα να παρεισφρύουν στο κείμενο υπόρρητα.
Abstract:
This paper aims to study the programmatic positions in specific policy areas and analyze the political discourse of the extreme right, in the comparative context of two distinct versions of it: right-wing extremism, represented by G.D, and right-wing populism/populist radical right, represented by LA.O.S. At the same time, it looks for convergences and divergences both in the positions and in the rhetoric of the two parties. For this purpose it studies the two manifestos issued by the parties for the dual national elections of 2012, which were held in an environment of severe economic, social and political crisis. The theoretical framework is drawn on Critical Discourse Analysis (C.D.A), while the specific methodological tools come from the Discourse Historical Approach (D.H.A.). From the analysis of the two party manifestos, it becomes clear that the two parties, following the discursive strategies of nomination and predication, construct a dichotomy between “us” and “them”. At the same time they form a positive self-presentation and a negative other-presentation while the out-group members are perceived as a danger, justifying in this way measures to exclude them. The dichotomy is based on the idea of the nation, the homeland and the people. Moreover, these two strategies form the basis for the argumentative strategy which are mainly based on the topos of threat and that of responsibility. The basic positions of the parties in the policy areas under consideration converge and the similarities are more than differences. The programmatic convergences, however, are not always clearly reflected in their discourse. This is because while the nationalist, racist, anti-establishment and appealing to security rhetoric is a common feature of the two parties, G.D. expresses its positions bluntly, using corresponding verbal patterns, while LA.O.S. does not use such open language, so that the transmitted messages intrude into the text implicitly.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2023
