Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Αν στο πεδίο των τεχνολογιών διακυβέρνησης λαμβάνει χώρα “το ηθικο-πολιτικό παιχνίδι” και αν υποθέσουμε ότι οι τεχνολογίες διαρκούς υπολογισμού αποτελούν ταυτόχρονα τεχνολογίες διακυβέρνησης, ποιές είναι τότε οι αλλαγές που επιφέρει το νέο τεχνολογικό πεδίο σε εκείνο της διακυβέρνησης; Ποιες νέες δυναμικές αναπτύσσονται στις στρατηγικές/ελεύθερες σχέσεις και στις επίσημες και θεσμοθετημένες καταστάσεις κυριαρχίας; Ποια σημεία κλειδιά αποτελούν επίκεντρα των μετατοπίσεων που επιφέρει ο διαρκής υπολογισμός στον στοχασμό περί διακυβέρνησης και διακυβερνησιμότητας; Αν το ‘κυβερνολογικό’ σχήμα εξουσίας του Foucault παραπέμπει σε ένα σχήμα συμβίωσης κυριαρχίας, πειθαρχίας, και διακυβέρνησης, με την τελευταία στην κορυφή ενός ανισοσκελούς τριγώνου, τότε ο διαρκής υπολογισμός παράγει τόπους μορφοκλασματικών τριγωνισμών, κάθε τύπου και κάθε κλίμακας, εξαπλώνοντας μία νέα επιφάνεια κυβερνολογικών δυνατοτήτων˙ νέων δυνατοτήτων διακυβέρνησης, πειθαρχίας, κυριαρχίας˙ νέων δυνατοτήτων στις στρατηγικές σχέσεις που εμπλέκονται τα ελεύθερα υποκείμενα, νέων ρόλων στις κυριαρχικές σχέσεις που ελέγχουν επίσημοι θεσμοί και κράτη. Νέες δυνάμεις και λογικές αποτυπώνονται στο μικροφυσικό επίπεδο των σχέσεων και νέες μεγαδομές μάχονται με τα κράτη στις γεωπολιτικές κλίμακες. Το εστιακό βάθος της ανάλυσης των τεχνολογιών διαρκούς υπολογισμού διατρέχει ένα αστροφυσικό φάσμα που εκτείνεται από τα υποατομικά σωματίδια και εκτελεί προσομοιώσεις μοντέλων με εφαρμογές σε μαύρες τρύπες. Όμως το διακύβευμα “κατοικεί” ξανά στον ενδιάμεσο χώρο, στις ενδιάμεσες κλίμακες: οι τεχνολογίες διαρκούς υπολογισμού είναι ήδη διαπλανητικές αλλά το διακύβευμα είναι ο πλανήτης, είναι ήδη υπερεθνικές αλλά το σκληρό γεωπολιτικό παιχνίδι παίζεται στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας και της αγοράς, είναι ήδη υβριδικές/μετα-ανθρώπινες τεχνολογίες αλλά ο “μεγάλος κίνδυνος” είναι η ανθρωποκεντρική περιστροφή του στοχασμού γύρω από αυτές. Η κριτική των τεχνολογιών διαρκούς υπολογισμού/διακυβέρνησης έχει ήδη αρχίσει να προσφέρει και σε “άλλους” τη θέση του υποκειμένου που μέχρι πρότινος καταλάμβανε μόνο ο άνθρωπος. Τί είναι όμως κυβερνολογική; Πώς σχετίζεται με την έρευνα του Foucault γύρω από τη γέννηση της βιοπολιτικής; Γιατί οι τεχνολογίες διακυβέρνησης αποτελούν το σημείο κλειδί ή καλύτερα το πεδίο διεξαγωγής του αγώνα, τον τόπο αντίστασης και το “εργαστήριο” δημιουργίας άλλων κόσμων; Ποιες λογικές, τεχνικές, λειτουργίες και δομές συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάδυση του διαρκούς υπολογισμού; Αντιστρόφως μπορούν αυτά τα καθοριστικά σημεία να αποτελέσουν τα ίδια τα μέσα και τις αρχές κατανοησιμότητας του νέου τεχνολογικού τοπίου διακυβέρνησης; Ποιά είναι η σύντομη ιστορία των τεχνολογιών διαρκούς υπολογισμού ως τεχνολογιών διακυβέρνησης; Πώς αναδιοργανώθηκε το περιβάλλον που τις υποδέχθηκε ή τις απώθησε για να προετοιμάσει ξανά το έδαφος για τον ερχομό τους; Ποιός ήταν ο στόχος τους, ποιά τα γνωσιακά εργαλεία και ποιές οι τεχνικές τους; Ποιά είναι η σχέση των διαπλανητικών τεχνολογιών διαρκούς υπολογισμού με τον πλανήτη (Γη); Πρόκειται για αόρατες τεχνολογίες ή για τεχνολογικές συναρθρώσεις που αφορούν ακόμα και στις πιο βαριές, υλικές και σκληρές επεξεργασίες των αποθεμάτων του πλανήτη; Ποιά θέση υποκειμένου επιφυλάσσουν οι τεχνολογίες διαρκούς υπολογισμού; Ποιές δυνατότητες δράσης ενεργοποιούνται και ποιοι καταναγκασμοί έχουν ολοκληρώσει τις διαδικασίες εκσκαφής με σκοπό τη θεμελίωσή τους; Ποιο είναι το ηθικο-πολιτικό διακύβευμα της κριτικής στις τεχνολογίες διαρκούς υπολογισμού; Μήπως η ιδιωτικότητα του υποκειμένου που σήμερα βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων αποτελεί μόνο την αφετηρία ενός στοχασμού γύρω από τη διακυβέρνηση συστημάτων των οποίων ο άνθρωπος δεν αποτελεί πλέον το επίκεντρο αλλά ένα ακόμα τους μέρος;
Abstract:
If the "ethical-political game" takes place in the field of governmental technologies and assuming that the technologies of continuous computing are simultaneously technologies of governance, what are the changes brought about by the new technological field to the one of governance? What new dynamics are developed in strategic / free relations and in formal and institutionalized situations of sovereignty? If Foucault's 'governmental' power scheme points to a cohabitation of sovereignty, discipline and governance, with the latter at the top of an uneven triangle, the constant computation produces places of fractal triangles of every type and scale, spreading a new surface of potential governmentalities - new possibilities of governance, discipline, sovereignty; new possibilities in the strategic relationships involving free subjects, new roles in sovereign relationships controlling official institutions and states. New forces and logic are imprinted on the micro-physical level of relations and new mega-structures are fighting with states on geopolitical scales. The focal depth of the analysis of continuous computational technologies runs through an astrophysical spectrum that extends from subatomic particles and performs model simulations with applications in black holes. But the stakes "reside" again in the midst of the intermediate scales: the continuous computation technologies are already interplanetary but the stakes are the planet, they are already supranational but the critical geopolitical game is played in the name of national sovereignty and market, they are already hybrid/post-human technologies but the "great danger" is the anthropocentric rotation of thinking around them. Criticism of continuous computing/governance technologies has already begun to offer "others" the not-only-human position of the subject.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία", 2018