Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η ανθρωπολογική προσέγγιση των αναισθησιολογικών πρακτικών που διεξάγονται στον οριοθετημένο, αλλά ταυτόχρονα διαπερατό χώρο του χειρουργείου. Αντλώντας από το δραματουργικό μοντέλο του Goffman και τη θεωρία «Δράστη-Δικτύου» ερευνάται το δίκτυο σχέσεων σε ένα χώρο που άνθρωποι και μη άνθρωποι συναντώνται και διαδρούν. Η εθνογραφία βασίζεται στην πυκνή περιγραφή των δεδομένων που προέκυψαν από τη συμμετοχική παρατήρηση, τις σημειώσεις πεδίου, τις συνεντεύξεις και τη λήψη φωτογραφιών. Η παράσταση της αναισθησιολογικής πρακτικής, που έχει στόχο την ασφάλεια του ασθενή και λαμβάνει χώρα σε προσκηνιακές και παρασκηνιακές περιοχές του χειρουργείου, είναι το αποτέλεσμα ετερογενών δικτύων που συνδέονται μεταξύ τους και αλληλοδιαμορφώνονται. Η δράση αποδίδεται σε υβριδικές οντότητες, ανθρώπινες και μη ανθρώπινες που λειτουργούν ως διαμεσολαβητές και συγκροτούν μια συλλογικότητα. Η εξουσία και η γνώση βρίσκονται εντός του δικτύου, είναι σχεσιακές έννοιες και η διαδικασία της μετάφρασης εμπεριέχει έναν επαναπροσδιορισμό των ταυτοτήτων και της συμπεριφοράς των δραστών. Τα όρια μεταξύ ανθρώπου-μηχανής, υγιούς-ασθενή, ξύπνιου-αναίσθητου σώματος, αποστειρωμένου-μη αποστειρωμένου, αντικειμένου-υποκειμένου, γιατρού-νοσηλευτή, ανθρώπινου-μηχανικού λάθους είναι θολά, αμφισβητούνται και πολλές φορές παραβιάζονται. Είναι αυτά τα θολωμένα όρια και οι δράστες, που δρουν ως διαμεσολαβητές, στοιχεία που καθιστούν αξιόπιστη την παράσταση και το κοινωνικό ορατό στον αναγνώστη.
Abstract:
The aim of this study is the anthropological approach of the anesthesia practices carried out in the simultaneously bounded and permeable space of the surgery. Drawing on Erving Goffman's dramaturgical approach and on Actor-Network Theory, the networks of relationships are explored in a space where both humans and non-humans encounter and interact with each other. Ethnography is based on thick description of data that emerged from participant observation, field notes, interviews, and taking pictures. The anesthesia practice ‘performance’, which is aimed at patient safety and takes place in the front and back space areas of the surgery, is the effect of heterogeneous networks that are interconnected and mutated. The agency is attributed to hybrid entities, human and non-human, acting as mediators and forming a collectivity. Power and knowledge are within the network, they are relational concepts, and the process of translation involves a redefinition of actors’ identities and behavior. Boundaries between human-machine, healthy-patient, awake-anaesthetised body, sterile-non-sterile, object-subject, doctor-nurse, human error-mechanical failure are blurred, questioned and often transgressed. It is these blurred boundaries and the actors, acting as mediators, that render the performance credible and the social visible to the reader.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία", 2018