Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:«Η εφαρμογή των κανόνων του ΔΑΔ στις σύγχρονες αεροπορικές και πυραυλικές επιχειρήσεις. Case studies: επιθέσεις με drones και βαλλιστικούς πυραύλους εναντίον της Σαουδικής Αραβίας και η ένοπλη σύρραξη (αεροπορικές επιχειρήσεις) στο Ναγκόρνο Καραμπάχ το 2020»
Τίτλος:«The implementation of the rules of the IHL, on the contemporary air and missile operations. Case Studies: the attacks by drones and ballistic missiles against Saudi Arabia and the armed conflict (air operations) in Nagorno Karabakh in 2020»
Κύρια Υπευθυνότητα:Ζορμπάς, Χαρίλαος Α.
Επιβλέπων:Μαρούδα, Μαρία-Ντανιέλλα
Θέματα:
Keywords:Αεροπυραυλικός Πόλεμος, παγκοσμιοποίηση, Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο, στρατιωτικά εγχειρίδια, τεχνολογικές εξελίξεις
Air and Missile Defense, globalization, International Humanitarian Law, military manuals, technological evolution
Ημερομηνία Έκδοσης:2021
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:ΠΜΣ Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Διακυβέρνηση, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές
Περίληψη:Η αεροπορικές και πυραυλικές επιχειρήσεις αποτελούν ίσως το κυριότερο πεδίο εφαρμογής των καινοτόμων τεχνολογιών, στην διεξαγωγή του σύγχρονου πολέμου. Τις εξελίξεις των οπλικών συστημάτων, ακολουθούν και οι χρησιμοποιούμενες τακτικές των κρατικών και μη κρατικών δρώντων, οι οποίες αποτελούν μαζί με τα χρησιμοποιούμενα όπλα, τα κύρια κριτήρια της νομιμότητας της κάθε επίθεσης. Η εξέλιξη λοιπόν της τεχνολογίας μεταφρασμένη σε νέα Ο/Σ και τακτικές εγείρει το ερώτημα εάν το υφιστάμενο ΔΔΕΣ, επαρκεί για την κάλυψή τους και κατ’ επέκταση, εάν υπάρχει απαίτηση για τροποποίηση ή αναθεώρησή του ώστε να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των νέων τεχνολογιών και των εφαρμογών τους στην νέα πραγματικότητα των αεροπυραυλικών επιχειρήσεων. Η έρευνα στην παρούσα εργασία, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι το υπάρχον ΔΔΕΣ, καλύπτει επί της αρχής τις σημερινές εφαρμογές της τεχνολογίας στα σύγχρονα Ο/Σ, καθώς οι κανόνες του, εάν εφαρμοστούν στις τακτικές χρησιμοποίησής τους, μπορούν να επιφέρουν την νομιμότητα στις αεροπυραυλικές επιθέσεις. Οι εξελίξεις της τεχνολογίας και οι εφαρμογές της στον αεροπυραυλικό πόλεμο εξετάζονται επιπλέον υπό το πρίσμα του φαινομένου της αστικοποίησης και της δημιουργίας των υπερπόλεων και της επίπτωσή του στο πεδίο του πολέμου, μέσω της αναγκαστικής μεταφοράς των επιχειρήσεων στον αστικό ιστό. Υπάρχουν βέβαια περιπτώσεις στις οποίες η χρήση ακριβώς, των σύγχρονων Ο/Σ, επιφέρει καταστάσεις οι οποίες δεν έχουν προβλεφθεί από το υφιστάμενο δίκαιο και απαιτούν επανεξέταση και πιθανόν τροποποίηση. Από αυτές, εξετάζονται οι πιθανές παρεμβάσεις αλλά και σφάλματα στη διαδικασία της στοχοποίησης, η αυτοματοποίηση των Ο/Σ, η πτώση των συντριμμιών βαλλιστικού πυραύλου σε τρίτο κράτος μετά από την αναχαίτιση του, η χρήση των UAVs και των βαλλιστικών πυραύλων από μη κρατικούς και άλλους μη έμπειρους δρώντες κυρίως για την μετατόπιση του πεδίου της σύγκρουσης. Για την υποστήριξη των περιπτώσεων αυτών, χρησιμοποιούνται δύο CS. Το πρώτο σχετικά με τις επιθέσεις με Drones και βαλλιστικούς πυραύλους εναντίον της ΣΑ όπου διαφαίνονται οι επιπτώσεις από την χρήση αυτών των όπλων από μη κρατικούς δρώντες με μεταφορά του πεδίου μάχης σε χώρο μακριά από το καθαυτού χώρο της σύγκρουσης. Το δεύτερο να αναφέρεται στον πόλεμο μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν και συγκεκριμένα στις αεροπυραυλικές επιχειρήσεις, όπου φαίνεται η χρήση του αεροπυραυλικού όπλου από χώρες χωρίς την εμπειρία στην στοχοποίηση και την χρήση τους, με αποτέλεσμα παραβιάσεις του ΔΔΕΣ. Πέραν αυτών, παρατίθενται κάποιες οι μελλοντικές ενέργειες που εκτιμάται ότι θα πρέπει να ληφθούν ώστε να είναι δυνατή η σύμπνοια των εξελίξεων με το ΔΔΕΣ/ΔΑΔ. Αυτές είναι ο ενδελεχής έλεγχος των νέων όπλων και τακτικών, η έκδοση νέων εγχειριδίων και οδηγιών προς τους στρατιωτικούς χρήστες τους, αλλά και η εξέταση των περιπτώσεων που απαιτείται η τροποποίηση των κανόνων του ΔΔΕΣ. Τέλος η παρακολούθηση και έλεγχος της εξέλιξης και της νομιμότητας των εφαρμογών της τεχνητής νοημοσύνης στον αεροπυραυλικό πόλεμο, ώστε να συνάδει τόσο με το ΔΑΔ, όσο και με την τρέχουσα ηθική και πεποίθηση δικαίου.
Abstract:Air and Missile operations are probably the main field of implementation of the innovative technologies, regarding the conducting of modern warfare. Thus, the evolution of technology raises the questions of the adequacy of the existing International Law of Armed Conflict (ILOAC), and by extension that of the possible need of its reconsideration or even amendment, so it can cover the demands of the modern air and missile warfare. The initial research in this specific thesis, leads to the conclusion that the existing ILOAC, covers as a principal, the current applications of modern technologies on the developed weapon systems, since its rules, if applied correctly on the used tactics, can assure their legality. Nevertheless, in some cases, the tactics of the use of weapon systems, especially when examined under the prism of the phenomenon of the globalization and the creation of the megacities, bring in light, situations that have not been anticipated by the norms of the existing IHL and may call for reevaluation or even amendments of it. This thesis emphasizes on the potential inadequacies or errors due to the interference during the targeting procedures, the automatisation of the weapon systems, the drop of the debris of a ballistic missile on the territory of a neutral state, the usage of modern weapons such as drones and ballistic missiles from non state and other actors with no experience on relative targeting. In order to support the above cases, two Case Studies have been used. The first one, concerns the attacks against Saudi Arabia, using drones and ballistic missiles, regarding the consequences of the usage of such weapons by non-state actors, and the redirecting the battlefield in the area of a sovereign state, away from the actual area of hostilities, which consists a new form of armed conflict. The second one, is about the 2020 conflict in Nagorno Karabakh, between Armenia and Azerbaijan, as reference to the utilization of drones and ballistic missiles, by states that have no experience and means to support an actual Airforce, giving them an advantage, they did not possess before, that of the air power. The previous cases both concluded to severe violations of ILOAC. Concluding, some ways that may prevent the problems of the advance technology usage and assist the accordance of its implementation to modern warfare are described. Primarily, the thorough examination of the legality of the new weapons and tactics is in order. Then the issuing of detailed handbooks containing instructions to the users of the new weapons, connecting IHL/ILOAC with the tactics and the usage of weapons, as well as the examination of the need of amendments of the existing law, so that it can include some particular cases that emerge from the application of new technologies, as those have been described above. Finally in the dawn of the Artificial Intelligence era, special attention is in order, in monitoring its development and its implementations, both on legal and ethical ground, so that it will not get out of control and at the same time evolution will not be compromised.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές, 2021
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 101-111
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
12PMS_ZorbasCh_1220M037.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο