Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης εφαρμόζεται στα πλαίσια της αμοιβαίας αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων, στο πεδίο της δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις (άρθρα 82-86 ΣΛΕΕ) και θεσπίσθηκε με την απόφαση - πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ. Συνιστά έναν θεσμό που εγκολπώνει βαθύτερα την ευρωπαϊκή ιδέα, σε ένα νευραλγικό τομέα όπου η κρατική κυριαρχία μέχρι σήμερα ήταν δεδομένη κι αποκλειστική, όπως αυτός του ποινικού δικαίου. Στην εργασία θα γίνει μια αναφορά στις ιδιαιτερότητες του θεσμού αυτού, καθώς και στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης που συνιστά τη βασική αρχή που το διέπει, ενώ θα εξετασθεί επισταμένως η αρχή του διττού αξιοποίνου, η οποία, μολονότι συνιστά γενικό κανόνα στο θεσμό της έκδοσης, στην περίπτωσή μας κάμπτεται για 32 κατηγορίες εγκλημάτων και γι’ αυτό απασχόλησε τόσο τη θεωρία όσο και τη νομολογία. Παράλληλα, επιχειρείται να εξετασθεί η όλη διαδικασία, τόσο από τη μεριά του κράτους έκδοσης του εντάλματος, όσο και από αυτή του κράτους εκτέλεσής του, με ιδιαίτερη έμφαση στους λόγους άρνησης (δυνητικούς και υποχρεωτικούς) και ειδικότερα στην έκδοση ημεδαπών, καθώς και τη θεμελιώδη αρχή ne bis in idem. Τέλος, θα εξετασθούν και ζητήματα μεταφοράς της ανωτέρω απόφασης - πλαίσιο στην ελληνική έννομη τάξη, υπό το πρίσμα του σχετικού νόμου ενσωμάτωσης, του Ν.3251/2004.
Abstract:
The European arrest warrant (EAW) is utilized in the context of mutual recognition of judicial decisions, in the field of judicial cooperation in criminal matters (Articles 82-86 TFEU) and has been introduced by the Framework Decision 2002/584/JHA. It constitutes an institution that deeper encapsulates the idea of Europe, within a key area where state sovereignty has so far been exclusive, as criminal law. The thesis underlines the specificities of this institution and analyzes the principle of mutual recognition, which constitutes the basic principle that governs the EAW. In addition, the thesis examines the principle of double criminality, which, although it is a general rule in the institution of the extradition, it is bypassed in our case for 32 categories of crimes and, owing to this, it concerns both theory and jurisprudence. Meanwhile, the dissertation investigates the execution of the EAW in accordance to the provisions of the Framework Decision, emphasizing on the mandatory and optional grounds for non-execution and, in particular, on the issue of the extradition of Greek nationals, in the light of the relevant greek incorporation law, as well as on the fundamental principle of "ne bis in idem".
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτική, 2016
