Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Η πρώτη κρίση του Βερολίνου 1948-1949
Τίτλος:Berlin's first crisis 1948-1949
Κύρια Υπευθυνότητα:Γεωργίου, Στέφανος Π.
Επιβλέπων:Παπασωτηρίου, Χαράλαμπος
Θέματα:
Keywords:Ανάσχεση, Αποκλεισμός, Υψηλή Στρατηγική, Ψυχρός Πόλεμος, Αξιώματα
Containment, Blockade, Grand Strategy ,Cold War, Axioms
Ημερομηνία Έκδοσης:2020
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Τον Ιούνιο του 1948 η Σοβιετική Ένωση απέκοψε τις επίγειες επικοινωνίες ανάμεσα στο Βερολίνο και τη Δυτική Γερμανία, δίνοντας έναυσμα στην πρώτη κρίση του Ψυχρού Πολέμου. Ο αποκλεισμός του Βερολίνου έφερε τις Δυτικές Δυνάμεις σε σύγκρουση με τη Σοβιετική Ένωση, έθεσε τον πληθυσμό του Βερολίνου στο σταυροδρόμι εκλογής μεταξύ Ανατολής και Δύσης και οδήγησε σε μία πρωτοφανή αερογέφυρα των Δυτικών για τη μεταφορά εφοδίων στους πολιορκημένους κατοίκους. Οι πράξεις των Σοβιετικών κατά τη διάρκεια του αποκλεισμού ήταν σύμφωνες με τις αρχές της Μόσχας, που θεωρούσε τη Γερμανία κλειδί της ισορροπίας δυνάμεων στην Ευρώπη. Σύμφωνα με αυτές, μία ισχυρή φιλοδυτική Γερμανία θα οδηγούσε σε άμυνα τη Σοβιετική Ένωση ενώ μία κομμουνιστική Γερμανία θα έδινε στη Σοβιετική Ένωση το προβάδισμα. Μετά το Β΄ΠΠ, οι Σοβιετικοί θεωρούσαν ότι εφόσον η Γερμανία δε μπορούσε να είναι κομμουνιστική και ενωμένη, θα ήταν διαιρεμένη, με ισχυρότερη την Ανατολική Γερμανία και ασθενέστερη τη Δυτική. Στόχος του αποκλεισμού του Βερολίνου από πλευράς Σoβιετικής Ένωσης, ήταν να αποτρέψει την οικονομική παλινόρθωση της Δυτικής Γερμανίας και το σχηματισμό Δυτικογερμανικής κυβέρνησης. Οι Σοβιετικοί ύστερα από 11 μήνες ήραν τον αποκλεισμό συνειδητοποιώντας ότι η πολιορκία τους δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα παρά οφέλη και συνάντησαν διπλωματική και οικονομική ήττα. Ο αποκλεισμός του Βερολίνου συνιστά έξοχη ευκαιρία να εξετάσουμε τη Σοβιετική και τη Δυτική Υψηλή Στρατηγική και την τήρηση ή όχι, από κάθε αντίπαλο των διαχρονικών κανόνων της.
Abstract:In June 1948, the Soviet Union cut off ground communications between Berlin and West Germany, triggering a remarkable Cold War crisis. The blockade of Berlin brought the Western Powers into conflict with the Soviet Union, put the population of Berlin at the crossroads of deciding between East and West and led to an unprecedented Western air bridge to transport food and supplies to the besieged residents. The actions of the Soviets during the blockade were in line with the Moscow principles who regarded Germany as the key to the balance of power in Europe. According to them, a strong pro-Western Germany would lead the Soviet Union to defend itself, while a communist Germany would offer to the Soviet Union the lead. The aim of the Berlin’s Blockade from the Soviet Union’s point was to prevent the economic recovery of West Germany and the formation of a West German government. After 11 months, the Soviets lifted the blockade, realizing that the siege was causing them more problems than benefits, and they experienced diplomatic and economic defeat. The Berlin’s Blockade provides an excellent opportunity to examine the Western and Soviet Grand Strategy and whether or not any opponent adheres to its timeless rules.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2020
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 60-62
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
12PMS_GeorgiouSt_1219M014.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο