Οι Ευρωπαίοι Εντεταλμένοι Εισαγγελείς ως όργανα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας: ζητήματα περί της άσκησης των λειτουργικών τους αρμοδιοτήτων
Τίτλος:
European Delegated Prosecutors as organs of the European Public Prosecutor's Office (EPPO): issues on the exercise of their competences
Κύρια Υπευθυνότητα:
Πασχάλης, Νικόλαος Δ.
Επιβλέπων:
Τσόλκα, Όλγα Β.
Θέματα:
Keywords:
Ευρωπαίοι Εντεταλμένοι Εισαγγελείς, Ευρωπαϊκή Εισαγγελία European Delegated Prosecutors, EPPO
Ημερομηνία Έκδοσης:
2021
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Είκοσι περίπου έτη μετά το Corpus Juris, το οποίο για πρώτη φορά εισήγαγε την ιδέα μιας Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, με τον Κανονισμό (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου «σχετικά με την εφαρμογή ενισχυμένης συνεργασίας για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας» συστήνεται η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ως όργανο της Ένωσης με νομική προσωπικότητα, αρμόδιο για την έρευνα, τη δίωξη και την παραπομπή ενώπιον της δικαιοσύνης των δραστών αξιόποινων πράξεων οι οποίες θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης που προβλέπονται στην Οδηγία (ΕΕ) 2017/1371. Δομημένη σε δύο επίπεδα, (α) το Κεντρικό (ή Ευρωπαϊκό) επίπεδο, αποτελούμενο από το Συλλογικό Όργανο, τα Μόνιμα Τμήματα, τον Ευρωπαίο Γενικό Εισαγγελέα και τους Αναπληρωτές αυτού και τον Διοικητικό Διευθυντή και (β) το Αποκεντρωμένο (ή Εθνικό) επίπεδο, αποτελούμενο από τους Ευρωπαίους Εντεταλμένους Εισαγγελείς, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία αναμένεται να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις, κυρίως όσον αφορά την ενσωμάτωση του θεσμού στα συστήματα ποινικής δικαιοσύνης των κρατών μελών. Αυτό καθίσταται ιδιαίτερα εμφανές στην περίπτωση των Ευρωπαίων Εντεταλμένων Εισαγγελέων, οι οποίοι από τη μια πλευρά θα αναλάβουν το επιχειρησιακό σκέλος των δραστηριοτήτων της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας ενεργώντας για λογαριασμό της, από την άλλη πλευρά όμως θα ασκούν τα καθήκοντά τους στα κράτη μέλη, έχοντας τις ίδιες εξουσίες με τους εθνικούς εισαγγελείς, όσον αφορά την έρευνα, τη δίωξη και την παραπομπή των υποθέσεων ενώπιον της δικαιοσύνης. Ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, η οποία διατηρεί τους θεσμούς του Ανακριτή και των Δικαστικών Συμβουλίων, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο αυτοί δύνανται να συνεχίσουν να λειτουργούν σε αρμονία με το σύστημα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, το οποίο ακολουθεί το λεγόμενο «Εισαγγελικό» μοντέλο, που επιφυλάσσει για τον Εισαγγελέα μια κυρίαρχη θέση στην προδικασία. Μια συγκριτική θεώρηση της υποδοχής του θεσμού των Ευρωπαίων Εντεταλμένων Εισαγγελέων στη Γαλλία και το Βέλγιο είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για την κριτική θεώρηση της ένταξης του θεσμού στη χώρα μας με το ν. 4786/2021 και τη διατύπωση κάποιων προτάσεων.
Abstract:
About twenty years after the Corpus Juris, Council Regulation (EU) 2017/1939 established the European Public Prosecutor's Office as a body of the Union with legal personality, responsible for investigating, prosecuting and bringing to judgment the perpetrators of criminal offences affecting the financial interests of the Union which are provided for in Directive (EU) 2017/1371. Structured at a Central (or European) level, consisting of the College, the Permanent Chambers, the European Chief Prosecutor and his/her Deputies, the European Prosecutors and the Administrative Director and at a Decentralized (or National) level, consisting of European Delegated Prosecutors, the European Public Prosecutor's Office is expected to face many challenges, especially regarding its integration into the criminal justice systems of the Member States. This is particularly evident in the case of the European Delegated Prosecutors, who will take over the operational part of the activities of the European Public Prosecutor's Office and will carry out their duties in the Member States. On the one hand, they will act on behalf of the European Public Prosecutor's Office, but on the other hand, they will have the same powers as the national prosecutors, regarding investigation, prosecution and referral of cases to justice. Particularly in countries such as Greece, which retains the institutions of the Investigative Judge and the Judicial Chambers, the question arises as to whether these institutions can continue to operate in harmony with the system of the European Public Prosecutor's Office, which follows the so-called "Prosecutorial" model, reserving for the Prosecutor a dominant position in the pre-trial stage. A comparative view at the incorporation of the institution of European Delegated Prosecutors in France and Belgium is particularly useful for the critical review of the Greek executing law 4786/2021 and the formulation of some proposals.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Ευρωπαϊκό Ποινικό Δίκαιο και Πολιτική, 2021
