Κάνοντας σεξ σαν Έλληνες: Οι πολιτικές του σεξ στην κατασκευή του ελληνικού έθνους μέσα από τον συστημικό πολιτικό λόγο για το Σύμφωνο Συμβίωσης στην Ελληνική Βουλή
Τίτλος:
Having Sex Like Greeks: the politics of sex in the construction of the Greek Nation through the Systemic political discourses on the Cohabitation Agreement in the Greek Parliament
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία διερευνά τους τρόπους με τους οποίους οι Λόγοι (Discourses) που (ανα)παράγουν το Ελληνικό έθνος, επιδιώκουν να ελέγξουν τις πολιτικές του σεξ και τις σεξουαλικότητες των έμφυλων πολιτών. Μελετώνται και αναλύονται οι δημόσιοι πολιτικοί Λόγοι που αρθρώνονται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, κυρίως στις συζητήσεις που προηγήθηκαν της ψήφισης του νόμου 4356/2015 για την θεσμοθέτηση της πρόσβασης των ομόφυλων ζευγαριών στο δικαίωμα σύναψης Συμφώνου Συμβίωσης, αλλά και εκείνοι που διαμεσολαβήθηκαν στις Ολομέλειες της Βουλής για τη διαχείριση του προσφυγικού, τον θάνατο στρατιωτικών «εν ώρα καθήκοντος», τη διεύρυνση του δικαιώματος του εκλέγειν σε άτομα δεκαεπτά ετών και τη διαπολιτισμική εκπαίδευση. Η παρούσα εργασία επιλέγει να εστιάσει στους λόγους των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Για την ανάλυση αυτών των λόγων χρησιμοποιείται η document analysis (Davie and Wyatt 2011) η οποία αντιλαμβάνεται τα έγγραφα ως πηγές βασισμένες σε κείμενο το οποίο παράγεται, λειτουργεί και αναλύεται εντός ενός κοινωνικο-ιστορικού συγκειμένου. Ο συγγραφέας προχώρησε στην ανάλυση του ερευνητικού υλικού υιοθετώντας την αντίληψη του Άντερσον (1997) περί του έθνους ως «φαντασιακής κοινότητας» και χρησιμοποιώντας τους θεωρητικούς φακούς που προσφέρει ο Φουκώ σχετικά με την εξουσία, τη βιοπολιτική και το φιλελεύθερο υποκείμενο. Επίσης θεωρητικές θεάσεις όπως η πολιτική διάσταση του σεξ της Rubin (1984), η ανάλυση του σεξ στον δημόσιο χώρο (Μπερλαντ and Ουόρνερ, 2022), η σεξουαλική πολιτότητα όπως τη συζητά η Σαμπσάι (2022) αλλά και ο στοχασμός γύρω από την ομοκανονικότητα της Duggan (2002) και του ομοεθνικισμού της Puar (2022) βοήθησαν στην ανάδειξη και μελέτη ποικίλων διαστάσεων. Η έρευνα κατέδειξε πως το νεωτερικό ελληνικό υποκείμενο κατασκευάζεται σεξουαλικά μέσα σε συστήματα εξουσίας, όπως ο οριενταλισμός, η «λευκότητα», η «δυτικότητα» και ο (νέο)φιλελευθερισμός, τα οποία διέπουν την εθνική του ταυτότητα μέσω μηχανισμών εξουσίας, όπως η οικογένεια, οι αντιλήψεις περί δημόσιου χώρου, η (α)ορατότητα, οι πολιτικές ταυτότητας κ.λπ. Η ανάλυση των κοινοβουλευτικών Λόγων έδειξε πως το ελληνικό έθνος βρίσκεται σε σχέση εξάρτησης από την σεξουαλικότητα των μελών του και φροντίζει να αναπαράγεται από τους θεσμούς της, ενώ αισθάνεται απειλούμενο από «μη εθνοπαραγωγικές» σεξουαλικές πολιτικές. Η δε σεξουαλικότητα, φαίνεται να συγκροτείται μέσα από πολλαπλά «φίλτρα», πολιτισμικές εγγραφές και «κανονικότητες».
Abstract:
This study explores the ways in which the Discourses that produce the Greek nation seek to control the politics of sex and the sexualities of gendered citizens. It examines and analyzes public political discourses articulated in the Hellenic Parliament, particularly during the debates preceding the passage of Law 4356/2015, which granted same-sex couples the right to enter into a Cohabitation Agreement. Additionally, it considers discussions from parliamentary sessions addressing refugee management, the death of military personnel "in the line of duty," the extension of voting rights to 17-year-olds, and intercultural education. The study focuses on the discourses of representatives from SYRIZA and New Democracy. Document analysis (Davie and Wyatt, 2011), which views documents as text-based sources produced, functioning, and analyzed within a socio-historical context, was employed. The author analyzed the research material using Anderson’s (1997) concept of the nation as an "imagined community" and theoretical frameworks offered by Foucault on power, biopolitics, and the liberal subject. Additional theoretical perspectives, such as Rubin's (1984) political dimension of sex, Berlant and Warner's (2022) analysis of “sex in public”, and sexual citizenship as discussed by Sabsay (2022), along with reflections on Duggan’s (2002) homonormativity and Puar’s (2022) homonationalism, contributed to uncovering and studying various dimensions. The research demonstrated that the modern Greek subject is sexually constructed within systems of power such as orientalism, "whiteness," "Westernness," and (neo)liberalism, which permeate its national identity through mechanisms and technologies like the family, perceptions of public space, (in)visibility, identity politics, etc. The analysis of parliamentary Discourses revealed that the Greek nation is dependent on the sexuality of its members and ensures its reproduction through its institutions, while feeling threatened by "non-nation-producing" sexual politics. Sexuality appears to be constituted through multiple "filters," cultural inscriptions, and "normalities".
