Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Τσούλες και σειρήνες του σεξ: θηλυκές σεξουαλικότητες και η ballroom κοινότητα
Τίτλος:Sluts and sex sirens: female Sexualities and the ballroom culture
Κύρια Υπευθυνότητα:Σαμίου, Σταματία Π.
Επιβλέπων:Αθανασίου, Αθηνά
Θέματα:
Keywords:Ballroom, slut shaming, τσούλες, θηλυκότητες, σεξουαλικότητα, ουτοπία, διαθεματικότητα, Sex Siren, queer
Ballroom, slut shaming, female sexuality, empowerment, subculture, Athens, intersectionality, queer studies, performative sexuality, sex siren
Ημερομηνία Έκδοσης:2024
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Η μελέτη μου εξετάζει πώς η κοινότητα Ballroom προσφέρει ένα πεδίο για την επαναοικειοποίηση της θηλυκής σεξουαλικότητας και για αντιστάσεις σε καταπιεστικά συστήματα όπως ο μισογυνισμός, ο ρατσισμός και η τρανσφοβία. Παρουσιάζεται η ιστορική διαδρομή δημιουργίας του Ballroom, ως χώρου έκφρασης και υποστήριξης των μαύρων και λατίνων τρανς, καθώς και άλλων περιθωριοποιημένων ομάδων, και πώς αναπτύχθηκε και εξαπλώθηκε από τις ΗΠΑ σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της σκηνής στην Ελλάδα στην οποία επικεντρώνεται η έρευνα μου. Η ερευνητική μου εστίαση αφορά συγκεκριμένα στην κατηγορία Sex Siren και πώς αυτή αναδύθηκε και λειτουργεί μέσα στη σκηνή Ballroom, δίνοντας έμφαση στις εκφράσεις θηλυκότητας και σεξουαλικότητας και στις αντιστάσεις σε έμφυλα κοινωνικά στερεότυπα και τις επιταγές. Συνομιλώντας με άτομα που παρακολουθούν ή συμμετέχουν στα balls, αναλύονται οι τρόποι με τους οποίους οι θηλυκότητες ενδυναμώνονται μέσω της σεξουαλικής επιτέλεσης στην κατηγορία Sex Siren, με έμφαση στην απελευθερωμένη και ρευστή σεξουαλική έκφραση που αγκαλιάζεται και γιορτάζεται στην κοινότητα, καθώς έρχεται σε αντιδιαστολή με τον στιγματισμό και την καταπίεση που συχνά αντιμετωπίζουν στην κυρίαρχη κοινωνία. Η εργασία αναδεικνύει τη διαθεματικότητα ως κεντρική διάσταση στην κατανόηση των πολλαπλών μορφών καταπίεσης που βιώνουν οι θηλυκότητες και ειδικότερα τα μαύρα και λατίνα κουήρ και τρανς άτομα που αποτελούν την κύρια ομάδα για/από την οποία δημιουργήθηκε το Ballroom, αλλά εξετάζονται αναστοχαστικά και οι σχετικοί περιορισμοί της έρευνας, κυρίως όσον αφορά στο ότι επικεντρώθηκε στην κυρίως λευκή σκηνή Ballroom της Αθήνας. Σε αντιδιαστολή με την επιβράβευση μιας Sex Siren στο Ballroom, παρουσιάζεται η έννοια της «τσουλοσύνης» και του slut-shaming, αναδεικνύοντας πώς η εξουσία ασκείται στα σώματα των γυναικών και θηλυκοτήτων, επιβάλλοντας περιορισμούς και προκαλώντας αισθήματα ντροπής μέσω κοινωνικών και πολιτισμικών πιέσεων. Εξετάζονται οι τρόποι με τους οποίους τα κυρίαρχα πρότυπα σεξουαλικότητας χρησιμοποιούνται για να ελέγχουν και να περιορίζουν τις γυναίκες, και παρουσιάζονται κριτικά φεμινιστικές απόψεις που προϋποθέτουν ότι οποιαδήποτε σεξουαλικοποιημένη εικόνα του γυναικείου σώματος προάγει το μισογυνισμό και την αντικειμενικοποίηση. Αξιοποιώντας τη θεωρία της παραστασιακής επιτέλεσης του φύλου, η εργασία διερευνά πώς οι θηλυκές σεξουαλικές επιτελέσεις στο Ballroom, και ειδικά στην κατηγορία Sex Siren, γίνονται πράξεις αντίστασης και διεκδίκησης της αυτοεκτίμησης και της αυτοκυριαρχίας. Παρουσιάζονται μαρτυρίες από άτομα που βρήκαν στο Ballroom έναν χώρο ελευθερίας και αποδοχής, μετατρέποντας την ντροπή και την κακοποίηση σε πηγή δύναμης και συλλογικής αυτογνωσίας. Αναλύονται οι παράγοντες που συντελούν στην ανασημασιοδότηση της θηλυκής σεξουαλικότητας στο Ballroom, όπως ο διαφορετικός τρόπος θέασης και η σημασία των θεατών στη διαμόρφωση της σκηνής, με έμφαση στο πώς το κοινό γιορτάζει την αυτοεκτίμηση και τη δημιουργικότητα των συμμετεχουσών με ενεργή συμμετοχή. Εξετάζεται ο ρόλος των γυναικών που παρακολουθούν το Ballroom μέσω θεωριών για την εγγύτητα και την απόσταση ως προς την ηδονοβλεπτική επιθυμία, αλλά και για την υπερταύτιση των θεατριών με το γυναικείο σώμα. Συζητιέται, υπό αυτό το πρίσμα, το αν, πώς και με ποιους όρους η θηλυκή σεξουαλική εικονοποιία αναπαράγει σεξιστικά μοτίβα ή είναι ενδυναμωτική. Προσεγγίζεται ξεχωριστά η παρουσία των cishet ανδρών στο Ballroom, υπό το πρίσμα της άποψης που θέλει την απουσία τους σημαντική για τη δημιουργία ενός ασφαλούς χώρου για τη διαφορετική έκφραση των θηλυκοτήτων. Τέλος, η μελέτη εξετάζει το Ballroom ως μορφή ουτοπίας, αναλύοντας την έννοια αυτή ως διαδικασία ενσωματωμένη στις καθημερινές εμπειρίες της κουήρ κοινότητας και ως χώρο ελπίδας και ανθεκτικότητας που ενδέχεται να ανατρέπει τις ετεροκανονικές πατριαρχικές δομές και να παρέχει έναν ασφαλή χώρο έκφρασης για θηλυκότητες και κουήρ άτομα.
Abstract:This study examines how the Ballroom community offers an opportunity for the reappropriation of feminine sexuality and the ways in which it resists oppressive systems such as misogyny, racism, and transphobia. It presents the historical trajectory of the creation of the Ballroom as a space for performative expression and support for Black and Latina trans femininities, as well as other marginalized groups, and how it developed and spread from the United States to the rest of the world, including the scene in Greece. The category of Sex Siren is also presented, explaining how it emerged and how it functions within the Ballroom scene, by emphasizing expressions of femininity and sexuality and reactions to social stereotypes and norms. By conversing with subjects who participate in or watch the balls, the ways in which femininities are empowered through the sexual performance in the Sex Siren category are analyzed, with an emphasis on the liberated and fluid sexual expression that is embraced and celebrated within the community, and how this contrasts with the stigmatization and oppression the subjects often face in mainstream society. The study highlights intersectionality as a central element in understanding the multiple forms of oppression experienced by femininities, especially Black and Latina queer and trans individuals, who constitute the primary group for and by whom the Ballroom was created. Regarding intersectionality, the limitations of this research are examined by focusing primarily on the predominantly white Ballroom scene of Athens. In contrast to the celebration of a Sex Siren in the Ballroom, the concepts of “sluttiness” and slut-shaming are presented, illustrating how power is exerted over women and femininities’ bodies, imposing restrictions, and causing feelings of shame through social and cultural pressures. The ways in which dominant sexuality norms are used to control and restrict women are examined, and feminist perspectives that assume that any sexualized image of the female body promotes misogyny and objectification are presented through a critical lens. Using the theory of gender performativity, the thesis examines how feminine sexual performances in the Ballroom, particularly in the Sex Siren category, become acts of resistance and claims of self-esteem and self-determination. Testimonies are presented from individuals who found in the Ballroom a space of freedom and acceptance, transforming shame and abuse into sources of strength and collective self-awareness. The factors contributing to the re-signification of feminine sexuality in the Ballroom are analyzed, such as the different viewing perspectives and the importance of the audience in shaping the scene, emphasizing how the audience celebrates the self-esteem and creativity of the participants with active participation. The role of women watching the Ballroom is examined, through theories of proximity and distance vis-à-vis voyeuristic desire and the over-identification of female spectators with the female body. Through this lens, it is discussed if, how and under which conditions feminine sexual imagery reproduces sexist patterns or is empowering. The presence of cishet men in the Ballroom is approached separately, as their absence is deemed to contribute to the safety and different expression of femininities. Finally, the study examines the Ballroom as a form of utopia, analyzing this concept as a process embedded in the everyday experiences of the queer community and as a space of hope and resilience, that might overturn heteronormative patriarchal structures and provide a safe space for the expression of femininities and queer individuals.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διατμηματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, ΔΠΜΣ Φύλο, Koινωνία, Πολιτική, 2024
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 74-77
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
53PMS_SamiouSt_5322M001.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο