Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η ένταξη των ασυνόδευτων ανηλίκων αιτούντων άσυλο μέσω των προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι μη κρατικοί φορείς. Συγκεκριμένα, διερευνάται η περίπτωση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στον ελληνικό χώρο. Σε αυτό το πλαίσιο η μεθοδολογία που επιλέχθηκε είναι η ποιοτική έρευνα. Επίσης, ως καθαυτό πεδίο της έρευνας επιλέχθηκαν οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ΑΡΣΙΣ, η Μετάδραση, η PRAKSIS, η Αποστολή, ο Σύλλογος Μερίμνης Ανηλίκων, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, ο Νόστος και οι Γιατροί του Κόσμου. Επιπλέον, το εργαλείο που επιλέχθηκε για την διερεύνηση του θέματος είναι οι ημιδομημένες συνεντεύξεις σε βάθος. Η ανάλυση του περιεχομένου των συνεντεύξεων ανέδειξε το φάσμα των υπηρεσιών που παρέχονται για την υποδοχή, προστασία και ένταξη των ασυνόδευτων ανηλίκων αιτούντων άσυλο, τα προβλήματα που παρατηρούνται μέσα από την εφαρμογή των συγκεκριμένων προγραμμάτων και τα κενά της κρατικής κοινωνικής πολιτικής για την συγκεκριμένη ομάδα. Από τα προαναφερθέντα συμπεράσματα αναπτύσσεται η υπόθεση εργασίας ότι τελικά η εφαρμογή προγραμμάτων κοινωνικής πολιτικής για ασυνόδευτους ανήλικους αιτούντες άσυλο από μη κρατικούς φορείς οδηγεί σε υποκατάσταση της κρατικής κοινωνικής πολιτικής για τους ασυνόδευτους ανήλικους καλύπτοντας κενά σε σημαντικούς τομείς που αφορούν την προστασία και την ένταξη των ανηλίκων. Η συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας αποτελεί καρπό της μέχρι τώρα εμπειρικής έρευνας του θέματος και δύναται να ερευνηθεί σε μια μελλοντική ποιοτική έρευνα.
Abstract:
The subject of this study is the integration of unaccompanied minors asylum seekers through social policy programs implemented by non-governmental organizations. Specifically, it investigates the case of NGOs in the Greek area. In this context, the methodology chosen is qualitative research. Also, as actual research field selected Non-Governmental Organizations ARSIS, Metadrasi, PRAKSIS, Mission, the Child Care Association, Hellenic Red Cross, Nostos and MDM. Further, the tool chosen for the investigation of the matter is that semi-structured in-depth interviews. The analysis of the content of the interviews highlighted the range of services provided for the reception, protection and integration of unaccompanied minors, asylum seekers, problems occur through the implementation of specific programs and gaps of state social policy for this group. From the above findings developed the hypothesis that ultimately the implementation of social policy programs for unaccompanied minors asylum seekers from non-state actors leads to substitution of State social policy for unaccompanied minors filling gaps in important areas relating to the protection and integration of minors. This assumption is the result of empirical research to date of issue and may be investigated in a future qualitative research.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, ΠΜΣ "Κοινωνική Πολιτική: Μέθοδοι και Εφαρμογές", 2016