Προβολή στοιχείων εγγραφής Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας
Μεταπτυχιακές εργασίες
| Τίτλος: | | Ο κόσμος του Φιτσίνο | Τίτλος: | | Marsilio Ficino : his Cosmos | Κύρια Υπευθυνότητα: | | Πανδής, Δημητρης Π. | Επιβλέπων: | | Μπασάκος, Παντελής, 1947- | Θέματα: | | Ficino, Marsilio, 1433-1499
| Keywords: | | Αγκρίκολα, Βάλλα, Βησσαρίων, ρητορική, Αναγέννηση Αgricola, Valla, Bessarion, rhetoric, Renaissance
| Ημερομηνία Έκδοσης: | | 2012
| Εκδότης: | | Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών | Περίληψη: | | Οταν η μοντέρνα βιβλιογραφία μιλά για τον Μαρσίλιο Φιτσίνο(1433-1499), αυτόν που στη Φλωρεντία του 15ου αιώνα μετέφρασε στα λατινικά, σχολίασε και εξέδωσε ως σώμα το σύνολο του Πλατωνικού έργου, μιλά δικαίως για έναν λαμπρό (νεο)πλατωνιστή. Κάνει όμως και κάτι παραπάνω, κινούμενη αντίστροφα. Αφηγείται και σχηματίζει τον ίδιο τον λεγόμενο πλατωνισμό της εποχής του γύρω από ρεύματα και πρόσωπα που λίγο πολύ έχουν να κάνουν ή συναντήθηκαν με αυτόν. Αναγεννησιακός πλατωνισμός είναι έτσι για αυτήν ό,τι –κατά την αναγέννηση- μοιάζει ή συνομιλεί με τον Φιτσίνο. Θέση που όχι μόνο θέτει όριο στον αναγεννησιακό πλατωνισμό, ή τον πλατωνισμό σκέτο άλλά μάλλον και στον Πλάτωνα τον ίδιο, που σημαίνει τον Πλάτωνα που διαβάζουμε σήμερα. Αν πλατωνισμός είναι αυτό και όχι το άλλο για το σήμερα τότε και Πλάτωνας είναι αυτό και όχι το άλλο. Την κατανόηση του πώς ο Φιτσίνο καταλαβαίνει τον Πλάτωνα, η εργασία αυτή την προσεγγίζει κατευθείαν μέσω της μετάφρασης και συζήτησης του Σοφιστή του. Το αν αυτό που λέγεται αναγεννησιακός πλατωνισμός μπορεί να εξαντλείται από το ρεύμα του Φιτσίνο και τον ομοίων του, το κείμενο αυτό προσπαθεί να το ελέγξει μέσα από την μετάφραση, την ανάγνωση και την απόπειρα ερμηνείας κειμένων, συγχρονων του Φιτσίνο, λιγότερο μελετημένων και πάντως ποτέ τοποθετημένων στην πλατωνική παράδοση. | Abstract: | | Modern literature on Marsilio Ficino (1433-99), the man who in Quattrocento Florence translated into latin, commented and published the whole of Platonic dialogues as a corpus, regards him, and justly so, as a brilliant Neo-platonist; but it goes also further than that, in an inverse direction: It forms the concept of the Platonism of his age according to the philosophical movements and theorists that are related to him or have met him. So, Renaissance Platonism , for our modern bibliography, is more or less what resembles or discusses with Ficino. A point of view that not only limits our conception of renaissance Platonism, but our view of Plato himself, that is the Plato we read today. If our today concept of Platonism is so formed, then our idea of Plato will be formed in the same way. This paper tries to understand the way Ficino sees Plato, through the translation, and the commentary, of his Sophist, the Ficinian Sophist. Τhe strong thesis that, what is called Renaissance Platonism is a territory with no left space for others than Ficino, his movement and those who resemble him, this paper tries to reprove through translation, reading and reunderstanding of renaissance texts, less studied and almost never thought to be parts of τhe platonic tradition. | Περιγραφή: | | Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2012 | | | |