Προβολή στοιχείων εγγραφής Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού 
Μεταπτυχιακές εργασίες
| | | Τίτλος: | | Theatre/archaeology performance στην Ελλάδα: δυναμικές, ευκαιρίες και περιορισμοί | | Τίτλος: | | Theatre/archaeology performance in Greece: dynamics, opportunities and restructions | | Κύρια Υπευθυνότητα: | | Παπαδάκη, Κυριακή Ν. | | Θέματα: | | | | Keywords: | | Δημόσια αρχαιολογία, περφόρμανς, site-specific theatre, αρχαιολογική εθνογραφία, τέχνη κοινοτικής βάσης, αρχαιολογικός νόμος
Public archaeology, performance, site-specific theatre, archaeological ethnography, community-based art, archaeological law
| | Ημερομηνία Έκδοσης: | | 2024
| | Εκδότης: | | Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών | | Περίληψη: | | Το 1993 ο αρχαιολόγος Michael Shanks, επηρεασμένος από τις τάσεις της αρχαιολογικής έρευνας ήδη την δεκαετία του 1980 για διεπιστημονικότητα και συνεργασία μεταξύ των ερευνητικών πεδίων, ξεκινά μία συνεργασία με τον καθηγητή παραστατικών τεχνών και διευθυντή της θεατρική ομάδας Brith Hof, Michael Pearson στην αναζήτηση ενός υβριδικού πεδίου που θα αντλούσε από την αρχαιολογική γνώση και εμπειρία και θα χρησιμοποιούσε εργαλεία του θεάτρου. Το 2001, μετά από 7 χρόνια πειραματισμών, δημοσιεύουν το βιβλίο Theatre/archaeology και εισάγουν ουσιαστικά τον όρο «περφόρμανς θεάτρου/αρχαιολογίας». Δημιουργείται ένα ερευνητικό, πειραματικό πεδίο που υιοθετεί στοιχεία από την δημόσια αρχαιολογία, την αρχαιολογική εθνογραφία, την site-specific performance, το θέατρο των κοινοτήτων και τα μετουσιώνει σε καλλιτεχνικό προϊόν. Το 2009, στην ανασκαφή της Καλαυρίας στον Πόρο, ο αρχαιολόγος Γιάννης Χαμηλάκης συνεργάζεται με τον αρχαιολόγο και ηθοποιό Ευθύμη Θέου, στην βάση που έθεσαν οι Pearson και Shanks, και δημιουργούν μαζί την πρώτη περφόρμανς θεάτρου/ αρχαιολογίας στην Ελλάδα. Έκτοτε ο Ευθύμης Θέου δημιουργεί έργα που εντάσσουν στην θεματική τους το αρχαιολογικό υλικό, στοιχεία θεάτρου αλλά και τις κοινότητες στις οποίες παρουσιάζονται. Σκοπός του είναι αυτές οι performances να καταφέρουν να ενεργοποιήσουν τους αρχαιολογικούς χώρους και τις ανασκαφές στις οποίες παρουσιάζονται, ως πεδία πειραματισμού και σύγχρονης καλλιτεχνικής παραγωγής, χώρους που θα φιλοξενήσουν καλλιτέχνες στο σήμερα που επιθυμούν να δημιουργήσουν με βάση την αρχαιολογική έρευνα. Στην παρούσα εργασία επιχειρούμε να ερευνήσουμε κατά πόσο η περφόρμανς θεάτρου/αρχαιολογίας πετυχαίνει να μεταμορφώσει τους αρχαιολογικούς χώρους από ιερούς άβατους τόπους, σε πεδία πειραματισμού και αλληλεπίδρασης καλλιτεχνών, αρχαιολόγων και ντόπιων. Προκειμένου να οδηγηθούμε σε αποτελέσματα, θα διερευνήσουμε την σχέση της περφόρμανς θεάτρου/αρχαιολογίας με κάθε έναν από τους βασικούς παράγοντες που την καθορίζουν: αρχαιολογική κοινότητα, καλλιτέχνες, ομάδες κοινού και νομικό πλαίσιο χρήσης των χώρων. Η εργασία, αφού παρουσιάσει τα δεδομένα που συλλέχθηκαν με βάσει αυτούς τους άξονες, θα ανοίξει τη συζήτηση και θα κατάλήξει σε κάποιες διαπιστώσεις σχετικά με τους στόχους της περφόρμανς θεάτρου/αρχαιολογίας όπως τίθενται μέσω της βιβλιογραφίας, τις δυνατότητες που υπάρχουν, τις ευκαιρίες που γεννιούνται και φυσικά τους περιορισμούς που την συνοδεύουν. | | Abstract: | | In 1993, archaeologist Michael Shanks, influenced by the trends in archaeological research for interdisciplinarity and collaboration between different research fields, initiated a collaboration with the professor in performing arts and director of the Welsch theater group Brith Hof, Michael Pearson. Their aim was to explore a hybrid field that would draw from archaeological knowledge and experience while utilizing theater tools. In 2001, after 7 years of experimenting on the different forms this hybrid product might have, they published the book "Theatre/archaeology," essentially introducing the term "performance archaeology/theatre." A research and experimental field was created, incorporating elements from public archaeology, archaeological ethnography, site-specific performance, community theater, and transforming them into contemporary artistic products such as performance. In 2009, at the excavation of Kalavria in Poros, archaeologist Yiannis Hamilakis collaborated with archaeologist and actor Efthimis Theou, based on the framework set by Pearson and Shanks. Together, they created the first theatre/archaeology performance in Greece. Since then, Efthimis Theou has been creating works that integrate archaeological material, theatrical elements, and involve local communities. The aim of these performances is to transform archaeological sites and excavations into spaces for experimentation and contemporary artistic production. In this essay, we aim to explore the extent to which performance archaeology/theatre succeeds in transforming archaeological sites from entangled, untouchable places into spaces for interaction among artists, archaeologists, and locals. To achieve that, we will focus on the relationship between performance archaeology/theatre and each of its determining factors: archaeological community, artists, audience, and the legal framework for space usage. The research, by presenting data collected based on these axes, hopes to start a discussion on the benefits of theatre/archaeology performance as outlined in literature, the possibilities it offers, the opportunities it generates, and, of course, the limitations that accompany it. | | Περιγραφή: | | Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτιστική Διαχείριση, 2024 | | Περιγραφή: | | Βιβλιογραφία: σ. 85-86 | | | | | |
