Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ως προσυμβατική ευθύνη στις δημόσιες συμβάσεις εννοείται η ευθύνη της αναθέτουσας αρχής προς αποζημίωση ενός οικονομικού φορέα για ορισμένη ζημιογόνο πράξη ή παράλειψη κατά το στάδιο της αναθέσεως μίας δημόσιας συμβάσεως με αντικείμενο την προμήθεια αγαθών, την εκτέλεση εργασιών ή την παροχή υπηρεσιών. Ο όρος «δημόσια σύμβαση προμήθειας» έχει κοινοτική προέλευση και αναδεικνύει τον τομέα αυτόν ως χαρακτηριστικό σημείο άμεσης επίδρασης του κοινοτικού δικαίου στην συναλλακτική διοίκηση των κρατών μελών. Και οι δύο ισχύουσες Οδηγίες 2014/24/ΕΕ και 2014/24/ΕΕ μεταφέρθηκαν στην ελληνική έννομη τάξη με τον νόμο 4412/2016. Ωστόσο, ο Ν.4412/2016 δεν μεταφέρει μόνον τις δύο ως άνω κοινοτικές διατάξεις στην εθνική έννομη τάξη, ρυθμίζει επίσης διεξοδικώς την διαδικασία αναθέσεως για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών εν γένει∙ τούτο συμβαίνει είτε η συμβατική αξία εκτιμάται να είναι ίση ή ανώτερη προς τα χρηματικά όρια, τα οποία θέτουν οι Οδηγίες, είτε όχι. Επί πλέον αυτού, περιέχει υποχρεωτικές διατάξεις για την προσυμβατική ευθύνη για όλες τις αναθέτουσες αρχές, οι οποίες είναι οργανωμένες τόσο βάσει του δημοσίου όσο και βάσει του ιδιωτικού δικαίου. Ο Ν.4412/2016 συνιστά παράδειγμα ενιαίας εφαρμογής της νομοθεσίας και της δικαιοδοσίας. Η προσυμβατική ευθύνη στις δημόσιες συμβάσεις διέπεται από τα άρθρα 197-198 ΑΚ, τα άρθρα 105-106 ΕισΝΑΚ, όταν η αναθέτουσα αρχή είναι το Δημόσιο, ΟΤΑ ή άλλο ΝΠΔΔ, καθώς και το άρθρο 373 Ν.4412/2016, το οποίο προβλέπει την μη περιορίσιμη αποζημιωτική ευθύνη της αναθέτουσας αρχής σε περίπτωση παράνομου αποκλεισμού ενός οικονομικού φορέα. Στο πεδίο των δημοσίων συμβάσεων η επιδικαστέα αποζημίωση δεν «περιορίζεται» μόνον στο «αρνητικό διαφέρον», όπως αυτό εμφανίζεται κατά το στάδιο των διαπραγματεύσεων, αλλά είναι δυνατόν να καλύψει το διαφυγόν κέρδος της επίδικης συμβάσεως. Συνεπώς, μόνον ο ορθός προσδιορισμός της αιτιώδους συναφείας μεταξύ παρανομίας της αναθέτουσας αρχής και της ζημίας είναι σημαντικός. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η έννομη προστασία του ζημιωθέντος οικονομικού φορέα κατά το στάδιο της αναθέσεως μίας δημόσιας συμβάσεως έχει καταστεί πράγματι αποτελεσματική από δικονομική και, κυρίως, από ουσιαστική άποψη.
Abstract:
As pre-contractual liability in public procurement is called the liability of a contracting authority to compensate an economic operator because of a harmful act or omission during the proceedings until the award of a public procurement contract, i.e. a contract with object supply of products, execution of works or provision of services. The term "public procurement contract" has an european origin and highlights this sector as a characteristic point of European law’s direct influence upon the trading administration of the states members. Not only does the applicable Law 4412/2016 transpose both Directives 2014/24/EU and 2014/25/EU into the national legal order, it also establishes thorough rules on award proceedings for public procurement contracts in general, i.e. whether the contract value is estimated to be equal to or greater than the threshold amounts which are being set by the Directives, or not. Moreover, it contains mandatory provisions for the pre-contractual liability of all contract authorities, which may be governed by public law, as well as civil law. Law 4412/2016 is an example of unanimous application of legislation and jurisdiction. Pre-contractual liability in public procurement is ruled by the articles 197-198 of the Civil Code, the articles 105-106 of the Introductory Act to the Civil Code, when the contracting authority is the State or another legal person governed by public law, as well as the article 373 of Law 4412/2016, which provides the unconditional compensatory liability of the contracting authority in case of an illegal exclusion of an economic operator. In the field of public procurement the arbitrable compensation due to pre-contractual liability is not "limited" to the "negative interest", as it arises during the usual negotiation stage, but also may cover the lost profit of the disputed contract. Consequently, only the precise determination of causation between the wrong of the contracting authority and the harm is important. So, the legal protection of the injured economic operator during the stage of awarding a public contract has become really effective from a procedural and, above all, from a substantive point of view.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Δίκαιο, Τεχνολογία και Οικονομία, 2023
