Εγγυητική επιστολή «σε πρώτη ζήτηση», αυτονομία, εξασφάλιση, κατάπτωση, και καταχρηστικότητα Letter of guarantee "on first demand", autonomy, security, forfeiture, and abuse
Ημερομηνία Έκδοσης:
2022
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ο επίκαιρος θεσμός της εγγυητικής επιστολής «σε πρώτη ζήτηση», ήτοι η προσωπική εξασφαλιστική σύμβαση, η τριπρόσωπη ενοχική σχέση ως έκφραση της αρχής της ελευθερίας των συμβάσεων, παρουσιάζει διάφορα είδη. Εξετάζονται οι έννομες σχέσεις των εμπλεκομένων μερών, με έμφαση στη νομική φύση της σύμβασης εγγυητικής επιστολής, μέσα από τις απόψεις της νομολογίας και της θεωρίας. Η εγγυητική επιστολή «σε πρώτη ζήτηση» λειτουργεί ως μέσο ασφάλειας και πίστωσης, ενώ διακρίνεται από άλλες εξασφαλιστικές συμβάσεις. Με στόχο την κάλυψη των σύγχρονων συναλλακτικών αναγκών διακρίνεται από τον αυτόνομο και µη παρεπόμενο χαρακτήρα της. Ο αυτόνομος χαρακτήρας της δεν σημαίνει, όμως, πως έχει και αναιτιώδη χαρακτήρα. Η τράπεζα απαλλάσσεται από το βάρος να επικαλεσθεί αντίρρηση ή ένσταση προς αποτροπή του αιτήματος κατάπτωσης της εγγυητικής επιστολής «σε πρώτη ζήτηση» του δικαιούχου από τη βασική σχέση δικαιούχου και οφειλέτη. Έτσι, η θέση του δικαιούχου της ενισχύεται με την μετάθεση του κινδύνου στον οφειλέτη. Ο αυτόνομος, όμως, χαρακτήρας της εγγυητικής δεν είναι απόλυτος, αφού υφίσταται δυνατότητα αποτροπής της καταπτώσεώς της και ενστάσεις της εγγυήτριας τράπεζας από τη σύμβαση και το περιεχόμενό της. Ειδικά στην περίπτωση της καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματός του δικαιούχου υπάρχει η δυνατότητα προσωρινής δικαστικής προστασίας του οφειλέτη της. Αναλύεται η περιπτωσιολογία της καταχρηστικής κατάπτωσης και η δυνατότητα αναπροσαρμογής ή λύσης της σύμβασης της εγγυητικής. Οι υποχρεώσεις της τράπεζας απέναντι στον πελάτη της και οφειλέτη. Ο οφειλέτης μπορεί να παρέμβει στη σχέση τράπεζας και δικαιούχου, κάνοντας χρήση των διατάξεων περί ασφαλιστικών μέτρων και των επιμέρους μέτρων προσωρινής δικαστικής προστασίας, αλλά μόνο κατ’ εξαίρεση και υπό αυστηρές προϋποθέσεις.
Abstract:
The timely institution of the letter of guarantee "on first demand", i.e., the personal guarantee contract, the tripartite liability relationship as an expression of the principle of freedom of contract, presents various types. The legal relations of the involved parties are examined, with an emphasis on the legal nature of the letter of guarantee contract, through the viewpoints of case law and legal theory. The letter of guarantee "on first demand" functions as a means of security and credit, and is distinguished from other security contracts. With the aim of meeting modern transactional needs, it is distinguished by its autonomous and non-incidental nature. Its autonomous character does not mean, however, that it has a non-causal character. The bank is exempted from the burden of invoking a contest or an objection to prevent the request for forfeiture of the letter of guarantee "at first demand" of the beneficiary from the basic relationship between the beneficiary and the debtor. Thus, the position of the beneficiary is strengthened by transferring the risk to the debtor. However, the autonomous character of the letter of guarantee is not absolute, since there is the possibility of preventing its forfeiture and the guarantor bank's objections arising from the contract and its content. Especially in the case of abusive exercise of the beneficiary's right, there is the possibility of temporary judicial protection of the debtor. The case of abusive forfeiture and the possibility of readjustment or termination of the letter of guarantee’s contract are analyzed. The bank's obligations towards its customer and debtor. The debtor can intervene in the relationship between the bank and the beneficiary, making use of the provisions on injunctive measures and partial measures of temporary judicial protection, but only exceptionally and under strict conditions.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Δίκαιο, Τεχνολογία και Οικονομία, 2022
