Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η σύγχρονη εποχή, χαρακτηρίζεται μεταξύ άλλων από μεγάλη τεχνολογική εξέλιξη, γεγονός το οποίο επηρεάζει κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Στην υπό διαμόρφωση Κοινωνία της Πληροφορίας, πρωταρχικό ζητούμενο αποτελεί η διασφάλιση της ανεμπόδιστης συμμετοχής των πολιτών στις διοικητικές διαδικασίες και στη λήψη των αποφάσεων καθώς και η υποχρέωση της διοίκησης να καταστήσει σαφείς τις διαδικασίες αυτές. Στη σύγχρονη εποχή, το καθολικό αίτημα για διαφάνεια στη λειτουργία του κράτους και επέκταση των οικείων εγγυήσεων προστασίας του ατόμου απέναντι σε αυτό ή ιδιωτικών εξουσιών, έχει οδηγήσει στη θεσμοθέτηση, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, δέσμης εγγυήσεων διαφάνειας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τη σύγκρουση ανάμεσα σε δυο συνταγματικά δικαιώματα, από τη μία το δικαίωμα πρόσβασης στα διοικητικά στοιχεία, από τη μία, και από την άλλη την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Η σύγκρουση μεταξύ προσωπικών δεδομένων και διαφάνειας φαίνεται ιδιαίτερα έντονη στην πράξη. Σίγουρα η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και την έξαρση της πληροφορίας σε συνδυασμό με το δυαδισμό των δυο νομοθετημάτων που ρυθμίζουν τα δύο έννομα αγαθά φαίνεται να επιδεινώνει αυτή τη σύγκρουση. Πρέπει να δεχθούμε όμως ότι το ένα δικαίωμα δεν υποχωρεί έναντι του άλλου με την έννοια ότι κάποιο είναι κατώτερης σημασίας και απολαμβάνει λιγότερης συνταγματικής προστασίας. Μια τέτοια θεώρηση θα ήταν ανεπίτρεπτη, από συνταγματικής απόψεως. Η σύγκρουση είναι «φαινομενική». Με τη βοήθεια της νομολογίας του ΣΤΕ, της γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ, τις αποφάσεις της ΑΠΔΠΧ σε συνδυασμό με την χρησιμοποίηση των αρχών της αναλογικότητας και της πρακτικής αρμονίας, της in concreto στάθμισης συμφερόντων στα πλαίσια της εξέτασης των περιπτώσεων με ad hoc διαδικασία, καταφέρνουμε όχι μόνο να επιλύσουμε τη σύγκρουση των δυο δικαιωμάτων αυτών αλλά και να διαπιστώσουμε τα θεμιτά όρια εφαρμογής του ενός έναντι του άλλου έτσι ώστε κάθε φορά να επιτυγχάνεται η χρυσή τομή μεταξύ του συνταγματικού δικαιώματος πρόσβασης του πολίτη στα διοικητικά στοιχεία και του επίσης συνταγματικού δικαιώματος της προστασίας των προσωπικών δεδομένων χωρίς παράλληλα να περιορίζεται η κανονιστική τους εμβέλεια. Σίγουρα όμως μια νέα νομοθετική πρωτοβουλία για τον εκσυγχρονισμό των δυο νομοθετημάτων κρίνεται επιτακτική έτσι ώστε τα όποια εμπόδια δημιουργούνται στην πράξη από τη σύγκρουση να εκλείψουν ή έστω να περιοριστούν σε ελάχιστα.
Abstract:
The modern age is characterized, among other things, by great technological development, which affects every aspect of social life. In the Information Society underway, the primary concern is to ensure the unimpeded participation of citizens in administrative procedures and in decision-making, as well as the obligation of the administration to make these procedures clear. In modern times, the universal demand for transparency in the functioning of the state and the extension of the relevant safeguards to protect the individual against this or private powers has led to the institutionalization of a guarantee of transparency at national and international level. This results in a conflict between two constitutional rights, on the one hand, the right to access administrative data, on the one hand, and on the other, the protection of personal data. The conflict between personal data and transparency seems particularly strong in practice. Certainly the rapid development of technology and the upsurge of information combined with the dualism of the two laws governing the two legitimate goods seem to aggravate this conflict. We have to accept, however, that one right does not subside over the other in the sense that one is of lesser importance and enjoys less constitutional protection. Such a view would be unacceptable from a constitutional point of view. The conflict is "apparent". With the help of the case law of the Council of State, the opinions of the State Legal Council and the decisions of the Data Protection Authority in combination with the use of the principles of proportionality and practical harmony, of the in-fact weighting of interests in ad hoc cases, we manage not only to resolve the conflict of these two rights, but also to establish the legitimate limits of their application to each other so that each time the golden intersection between the citizen's constitutional right of access to administrative data and the constitutional right to the protection of personal data is achieved without limiting their regulatory scope. Certainly, however, a new legislative initiative to modernize the two laws is imperative so that any obstacles created in practice by the conflict are eliminated or even reduced to a minimum.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Νομικός Πολιτισμός : Δημόσιο και Ιδιωτικό Δίκαιο, 2017
