Η ικανοποίηση από τη ζωή, τα θετικά συναισθήματα και η ψυχολογική ροή ως προβλεπτικοί παράγοντες για την εμφάνιση συμπεριφορών διαχείρισης του χρόνου
Τίτλος:
Life satisfaction, positive feelings and flow as predictors of time management behaviors
Κύρια Υπευθυνότητα:
Βέρρου, Ελένη Α.
Επιβλέπων:
Σταλίκας, Αναστάσιος
Θέματα:
Keywords:
Διαχείριση του χρόνου, Ικανοποίηση από τη ζωή, Θετικά συναισθήματα, Ροή Time Management, Satisfaction with life, Positive Feelings, Flow
Ημερομηνία Έκδοσης:
2020
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ο χρόνος και η ευτυχία αποτελούν δύο κρίσιμα ζητήματα στη συγκαιρινή μας πραγματικότητα. Ειδικότερα, η σωστή διαχείριση του χρόνου παράλληλα με την ατομική ευζωία φαίνεται να αποτελεί διαχρονικό ζητούμενο των ατόμων σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι η αποτελεσματική διαχείριση του χρόνου είναι ικανή να οδηγήσει στην ευτυχία και την ευζωία και άλλες θετικές έννοιες, όπως την ικανοποίηση από τη ζωή και τη βίωση της ψυχολογικής ροής. Ωστόσο, έχουν εκφραστεί προβληματισμοί σχετικά με το εάν τελικά είναι το ευ ζην αυτό που επηρεάζει τις συμπεριφορές διαχείρισης του χρόνου και τις καθιστά αποτελεσματικές. Στην παρούσα μελέτη διερευνάται κατά πόσο τα υψηλά επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή, των θετικών συναισθημάτων και της ψυχολογικής ροής αποτελούν προβλεπτικούς παράγοντες για την εμφάνιση υψηλών επιπέδων συμπεριφορών διαχείρισης του χρόνου σε Έλληνες ενήλικες. Στη μελέτη συμμετείχαν 262 άτομα, ευρέος ηλικιακού, επαγγελματικού και μορφωτικού φάσματος, τα οποία αποκρίθηκαν σε ερωτηματολόγια που μετρούσαν επίπεδα συμπεριφοράς διαχείρισης του χρόνου (καθημερινός προγραμματισμός και αυτοπεποίθηση πάνω στο μακροπρόθεσμο προγραμματισμό), ικανοποίησης από τη ζωή, θετικών συναισθημάτων και ψυχολογικής ροής. Από τα αποτελέσματα διαπιστώθηκε ότι οι υπό εξέταση προβλεπτικές μεταβλητές εξηγούν σε χαμηλό βαθμό τις μεταβολές στη διαχείριση του χρόνου. Ειδικότερα, η ψυχολογική ροή εμφανίζεται ως η μεταβλητή με τη μεγαλύτερη θετική συνεισφορά, ενώ η ικανοποίηση από τη ζωή και τα θετικά συναισθήματα συνεισφέρουν ελάχιστα στη δημιουργία του μοντέλου. Η συνεισφορά της μελέτης αυτής είναι σημαντική, καθώς είναι η πρώτη έρευνα που αναπτύσσει και εξετάζει εμπειρικά το πλαίσιο ανάμεσα στη διαχείριση του χρόνου και σε επιμέρους πτυχές της Θετικής Ψυχολογίας υπό την αντίστροφη σχέση αυτών. Στο τέλος της ανά χείρας έρευνας, βάσει των σχετικών ευρημάτων, γίνεται αναφορά στους περιορισμούς και τις πιθανές μελλοντικές ερευνητικές κατευθύνσεις.
Abstract:
In our contemporary reality, time and happiness consist two critical points. In this way, effective time management in parallel to personal prosperity seems to be a intertemporal common desirability around the world. Researchers have affirmed that effective time management could be a beneficial contributor to personal happiness, wellbeing and other related positive implications, such as satisfaction with life and flow. However, it is questioned whether wellbeing is the causing factor for successful time management behaviors. In this study, it is investigated whether high levels of satisfaction with life, positive feelings and flow consist predictors of high levels of time management behaviors in Greek adults. In this research there were partaken 262 participants, originating from a various age, professional and educational background, who completed our questionnaires measuring their levels of time management behavior (daily planning and confidence on long-term planning), satisfaction with life, positive feelings and flow. Results recommended that the analyzed predictors clarify at a low level the variations of time management. More specifically, psychological flow seems to be the factor with the major positive contribution, whereas satisfaction and positive feelings contribute only a few to the model that we created. Along these lines, contribution of this study is major, as it is the first –to the best of our knowledge- that develops and examines empirically the ground between time management and major meanings of Positive Psychology through the inverse causal lenses. Finally, based on the findings, relevant limitations are discussed and future research directions are suggested.
