Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας στη Μέση Ανατολή και πώς επηρεάστηκε από την «Αραβική Άνοιξη»
Τίτλος:
Turkey's foreign policy in the Middle East and how it was affected by the "Arab Spring"
Κύρια Υπευθυνότητα:
Δρακούλης, Αθανάσιος Δ.
Επιβλέπων:
Υφαντής, Κώστας
Θέματα:
Keywords:
Νεοκλασικός Ρεαλισμός, Τουρκία, Αραβική Άνοιξη, Διεθνές Σύστημα Neoclassical realism, Turkey, Arab Spring, international system
Ημερομηνία Έκδοσης:
2021
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Οι αραβικές εξεγέρσεις, οι οποίες ξεκίνησαν στο τέλος του 2010 και επηρέασαν σχεδόν όλες τις αραβικές χώρες, είχαν σημαντικό αντίκτυπο στην κατανομή ισχύος στο περιφερειακό σύστημα της Μέσης Ανατολής. Το κενό ισχύος που δημιουργήθηκε από τη σταδιακή απόσυρση των Η.Π.Α. από την ευρύτερη περιοχή, σε συνδυασμό με τη ρευστότητα και την αστάθεια που προκάλεσε η «Αραβική Άνοιξη», έδωσαν την ευκαιρία σε ποικίλους δρώντες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, να διεκδικήσουν έναν αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή. Η παρούσα εργασία διερευνά τους παράγοντες που διαμόρφωσαν την τουρκική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή μετά τα γεγονότα της «Αραβικής Άνοιξης» υπό το πρίσμα του νεοκλασικού ρεαλισμού, μέσω της μελέτης περίπτωσης τριών αραβικών κρατών: της Αιγύπτου, της Λιβύης και της Συρίας. Πιο συγκεκριμένα, μελετάται η επίδραση τόσο εξωτερικών (συστημικών) όσο και εσωτερικών παραγόντων, όπως οι αντιλήψεις των ηγετών, η στρατηγική κουλτούρα, η σχέση κράτους- κοινωνίας και οι εγχώριοι θεσμοί. Μέσα από την εργασία αυτή προέκυψαν ότι τόσο οι εξωτερικοί παράγοντες, δηλαδή η δομή του διεθνούς συστήματος, όσο και οι εσωτερικοί παράγοντες, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, η οποία υπήρξε το αποτέλεσμα του συνδυασμού τους.
Abstract:
The Arab uprisings, which began in late 2010 and affected almost all Arab countries, had a significant impact on the distribution of power in the Middle East regional system. The power vacuum, created by the gradual withdrawal of the US from the region, combined with the instability caused by the “Arab Spring”, gave to a variety of actors, including Turkey, the opportunity to claim an upgraded role in the region. This paper investigates the factors that shaped Turkish foreign policy in the Middle East after the events of the "Arab Spring" in the light of neoclassical realism through the case study of three Arab states: Egypt, Libya, Syria. It examines the influence of both external (systemic) and internal factors, such as leaders' perceptions, strategic culture, the state-society relationship, and domestic institutions. The present study showed that both external factors, i.e. the structure of the international system, and internal factors, played an important role in the formulation of Turkish foreign policy, which was the result of their combination.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2021
