Η επιστροφή του Βινυλίου. Πώς το Βινύλιο από μία “παρωχημένη τεχνολογικά” μορφή αναπαραγωγής του ήχου, επανακτά την “αίγλη” που το έργο τέχνης είχε χάσει στην “εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του” όπως την περιγράφει ο Walter Benjamin
Τίτλος:
The return of the vinyl records. How vinyl, from a "technologically obsolete" form of sound reproduction, regains the "aura" that the artwork had lost in the "era of its technical reproducibility" as Walter Benjamin describes it
Κύρια Υπευθυνότητα:
Αλεξανδρόπουλος, Ιωάννης Α.
Επιβλέπων:
Κήπας, Μιλτιάδης Ιω.
Θέματα:
Keywords:
Δίσκοι βινυλίου, Έργο τέχνης, Αίγλη Vinyl record, Work of art, Aura
Ημερομηνία Έκδοσης:
2023
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Με αφετηρία το δοκίμιο “Το έργο τέχνης στην εποχή της τεχνικής αναπαραγωγιμότητάς του” του Γερμανού φιλοσόφου Walter Benjamin θα επιχειρήσουμε να εξηγήσουμε την επιστροφή των δίσκων Βινυλίου στο προσκήνιο. Πώς το βινύλιο εξελίχθηκε από μία τεχνολογικά παρωχημένη μορφή αναπαραγωγής μουσικής, σε ένα αντικείμενο που η ύπαρξή του και η αξία του δεν αναπαράγει απλά, αλλά “περιέχει” το ίδιο το έργο τέχνης, όντας το ίδιο ταυτόχρονα ένα ξεχωριστό έργο τέχνης. Από τους ζωγραφικούς πίνακες και τις εντυπωσιακές φωτογραφίες που κοσμούν τα εξώφυλλά του, στο εσώφυλλο με τους στίχους και στον ίδιο το δίσκο, συναντάμε πολλές διαφορετικές μορφές τέχνης οι οποίες σε σχέση με την ψηφιακή τους μορφή, έχουν ως πλεονέκτημα την ίδια την απτικότητά του. Το μέγεθος παίζει επίσης ρόλο, αφού το cd ουσιαστικά “συρρίκνωσε” το Δίσκο Μακράς Διαρκείας που από το 1948 είχε συνδεθεί με την έννοια του δίσκου. Το γεγονός ότι στην Αγγλία, το 2021, για 14η συνεχόμενη χρονιά υπήρξε αύξηση (και μάλιστα 11%)στην αγορά βινυλίων, η οποία έφτασε τα 5,3 εκατομμύρια, το μεγαλύτερο αριθμό από το 1990 που άρχισε η πτώση του, δείχνει ότι η επιστροφή του βινυλίου γίνεται σταδιακά για πολλά χρόνια και έχει πλέον επιτευχθεί. To 2022, μάλιστα, έφτασε σε σημείο να ξεπεράσει τις πωλήσεις των cd στο Ηνωμένο Βασίλειο. (The guardian, The rolling stone, 2022) Στην εργασία θα αναρωτηθούμε κατά πόσο αυτή η επιστροφή σχετίζεται με τη μόδα, με τη νοσταλγία και κατά πόσο επιτυγχάνει την επιστροφή της “αίγλης” του αντικειμένου τέχνης. Εκκινώντας από μία ιστορική αναδρομή, θα μελετήσουμε την ιστορία των δίσκων βινυλίου, πώς καταλήξαμε στους δίσκους 12 ιντσών ταχύτητας 33 και 1/3 στροφών και πώς φάνηκε να αντικαθίστανται με την ψηφιακή εποχή, μέχρι και τη δυναμική επιστροφή τους τα τελευταία χρόνια. Θα σταθούμε σε σημαντικούς δίσκους οι οποίοι συνετέλεσαν στη σύνδεση του ίδιου του έργου τέχνης με τη μορφή του βινυλίου, και στο εξωτερικό αλλά και στον Ελλαδικό χώρο. Θα μελετήσουμε πώς η ίδια η ψηφιοποίηση του ήχου και του κόσμου μας γενικότερα επανέφεραν στο προσκήνιο τον θεωρητικά “ξεπερασμένο” αυτόν τρόπο αναπαραγωγής του ήχου, αυξάνοντας την αξία του και ως αντικειμένου αλλά και ως μορφή αναπαραγωγής, καθώς η “αναλογικότητα” του ήχου φαίνεται να εκτιμάται ιδιαίτερα από τους υποστηρικτές του βινυλίου, έναντι της ψηφιακής μορφής. 6 Μέσα από την ήδη υπάρχουσα σχετική βιβλιογραφία, στηριζόμενοι θεωρητικά στο δοκίμιο του Μπένγιαμιν που προαναφέραμε αλλά και σε σχετικές μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια σχετικά με το βινύλιο, θα επιχειρήσουμε να δείξουμε ότι με την πάροδο του 20ού αιώνα, οι ίδιοι οι μουσικοί δίσκοι κατέληξαν λόγω όσων προαναφέραμε, στη μερική επιστροφή της “αίγλης” του έργου τέχνης στο μέσο αναπαραγωγής του. Πώς, δηλαδή, από τη διαδικασία της πλήρους απομάγευσης που σύμφωνα με τον Μπένγιαμιν θα έφερνε, και έφερε στην πραγματικότητα η μαζική αναπαραγωγή της τέχνης, πόσο μάλλον με την ψηφιακή εποχή που τα έκανε όλα προσβάσιμα μέσω του διαδικτύου, οδηγηθήκαμε σε μαζικές αγορές δίσκων, στην επιλογή δηλαδή ενός πολύ πιο απαιτητικού (συντήρηση, αλλαγή μεταξύ των πλευρών, φθορά) και κοστοβόρου τρόπου ακρόασης της μουσικής. Έχουμε επομένως μία, τουλάχιστον μερική αντιστροφή της απομάγευσης που περιγράφει ο φιλόσοφος, ακριβώς γιατί στην ίδια τη μορφή του βινυλίου, ο ακροατής ψάχνει τη “χαμένη αίγλη” που έφερε η ψηφιακή εποχή. Τέλος, θα επιχειρήσουμε να μελετήσουμε τα αποτελέσματα της επιστροφής αυτής της αίγλης. Τι σημαίνει ένας δίσκος βινυλίου σήμερα για τους καλλιτέχνες, τους ακροατές αλλά και τις εταιρίες. Ποια είναι η θέση των δίσκων στην Ελλάδα και ποιοι παράγ
Abstract:
Starting from the essay "The work of art in the age of mechanical reproduction" by the German philosopher, Walter Benjamin we will attempt to explain the return of vinyl records. How the vinyl record evolved from a technologically obsolete form of music reproduction, to an object whose existence and value does not simply reproduce, but "contains" the work of art itself, being itself at the same time, a separate work of art. From the paintings and the impressive photographs of its covers, to the inside cover with the lyrics and to the music of the album itself, we find many different forms of art which, in relation to their digital form, because of the tangibility of the record give an advantage to vinyl records. Size also plays a role, since the cd essentially "shrunk" the LPs that since 1948 had been associated with the concept of the album. The fact that in England, in 2021, for the 14th consecutive year there was an increase (and even 11%) in the vinyl market, which reached 5.3 million, the highest number since 1990 when its decline began, shows that the return of vinyl is gradually taking place over the last 15 years and has now been achieved. In 2022, in fact, it reached a point of surpassing the sales of cds in the UK. (The guardian, The rolling stone, 2022) In the paper we will ask ourselves whether this return is related to fashion, nostalgia and whether it achieves the return of the "aura" of the object of art mentioned above. Starting from a historical retrospective, we will study the history of vinyl records, how we ended up with the 12-inch 33 and 1/3 rounds per minute speed records and how they seemed to have been replaced because of the digital age, up to their dynamic return in recent years. We will dwell on important albums that contributed to the connection of the artwork itself with the form of vinyl, both abroad and in Greece. We will study how the very digitization of sound and our world in general brought back to the fore this theoretically "outdated" way of reproducing sound, increasing its value both as an object and as a form of reproduction, as the "proportionality" of sound seems to be highly appreciated by vinyl proponents, compared to the digital form. Through the already existing relevant literature, based theoretically on Benjamin's essay mentioned above but also on relevant studies that have been done in recent years on vinyl, we will try to show that over the course of the 20th century, the music records themselves ended up, due to what we mentioned above, in the partial return of the "aura" of the work of art. From the process of complete demagnetization that according to Benjamin we were led to by the mass reproduction of art, let alone with the digital age that made everything accessible via the internet, we were led to 8 mass purchases of records, making the choice of a much more demanding (maintenance, change between sides, wear) and costly way of listening to music. We therefore have one, at least partial return of the lost aura, described by the philosopher, precisely because in the very form of vinyl, the listener is looking for the "lost aura" that the digital age brought. Finally, we will attempt to study the effects of the return of this aura. What a vinyl record means today for artists, listeners and companies. What is the position of the records in Greece and what factors contributed to the return of the medium to our country.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνιολογία", κατεύθυνση Ελληνική και Ευρωπαϊκή Κοινωνία, 2023
