Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης είναι η διερεύνηση των νημάτων που συνδέουν τη φιλοσοφία και την τέχνη κατά την εποχή της Αναγέννησης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός αρχικά δίνονται κάποια γενικά εισαγωγικά στοιχεία που αφορούν στα χαρακτηριστικά της εποχής της Αναγέννησης, κυρίως ο ανθρωποκεντρικός της χαρακτήρας και το έντονο ενδιαφέρον για τη μελέτη της φύσης. Στη συνέχεια εξετάζονται πώς αυτά τα χαρακτηριστικά αποτυπώθηκαν στην τέχνη, αλλά και ποιοι ήταν εκείνοι οι ιδιαίτεροι παράγοντες που οδήγησαν στην αναγέννηση των τεχνών. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στο έργο τριών Ιταλών ζωγράφων της Αναγέννησης: του Botticelli, του Tiziano και του Veronese. Ο Botticelli ζει και δημιουργεί στη Φλωρεντία του 15ου αιώνα, ενώ ο Tiziano και ο Veronese στη Βενετία του 16ου αιώνα. Αυτό από μόνο του το στοιχείο έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς η τέχνη αναπτύχθηκε με διαφορετικό τρόπο στις δύο αυτές πόλεις. Η διαφορετική κοινωνική και πολιτική τους ιστορία οδήγησε σε διαφορετικά μονοπάτια την τέχνη, κυρίως δε το νεοπλατωνικό ρεύμα που κυριάρχησε στη Φλωρεντία με την ίδρυση της πλατωνικής Ακαδημίας επέδρασε ουσιαστικά και άμεσα στη διαμόρφωση της τέχνης στην πόλη αυτή, ενώ πιο έμμεση υπήρξε η επίδρασή του στην τέχνη της Βενετίας.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Επικοινωνίας,Μέσων και Πολιτισμού, ΠΜΣ "Πολιτιστική Διαχείριση", 2012
