Οι παράγοντες διαμόρφωσης των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας: θεωρητική χαρτογράφηση και εμπειρική θεμελίωση
Τίτλος:
The factors shaping US-China relations: theoretical mapping and empirical foundation
Κύρια Υπευθυνότητα:
Παπαδόπουλος, Βασίλειος Π.
Επιβλέπων:
Γκόφας, Ανδρέας
Θέματα:
Keywords:
Θεωρία διεθνών σχέσεων, Σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας, Σκληρή ισχύς, Ήπια ισχύς, Έξυπνη ισχύς, Οικονομική ισχύς, Ρεαλισμός, Φιλελευθερισμός, Κονστρουκτιβισμός Theory of international relations, US-China conflict, Hard power, Soft power, Smart power, Economic power, Realism, Liberalism, Constructivism
Ημερομηνία Έκδοσης:
2021
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Για περισσότερο από μια δεκαετία έχει ξεκινήσει ένας διάλογος, αναφορικά με την κυρίαρχη δύναμη, κατά τον 21ο αιώνα, με την Κίνα να εμφανίζεται ως η επικρατέστερη και τις ΗΠΑ ως η απερχόμενη δύναμη. Η γρήγορη ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας συνηγορεί στην άποψη ότι, η χώρα αυτή θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στο άμεσο ορατό μέλλον. Από την άλλη μεριά, οι σχέσεις των ΗΠΑ με τις Ευρασιατικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, πρέπει να είναι τέτοιες, ώστε να αποτελούν ένα στρατηγικό σύνολο. Σκοπός της παρούσας είναι η θεωρητική χαρτογράφηση και εμπειρική θεμελίωση των παραγόντων εκείνων, που διαμορφώνουν τις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας. Μεθοδολογικά, η εν λόγω εργασία αξιοποίησε την επαγωγική μέθοδο, κινούμενη από το επιμέρους και ειδικό προς το γενικό. Για την συγγραφή της εργασίας λήφθηκαν, μεταξύ των άλλων, υπόψη περιορισμοί και προϋποθέσεις, όπως το γεγονός ότι, το διεθνές σύστημα θα εξακολουθήσει να είναι άναρχο και ασταθές, η οικονομική ανέλιξη και ο ρυθμός ανάπτυξης της Κίνας θα συνεχίσουν με ανοδικές τάσεις και η Νότια Σινική θάλασσα θα συνεχίσει να αποτελεί χώρο μείζονος γεωπολιτικού ενδιαφέροντος τόσο για την Κίνα, όσο και για τις ΗΠΑ. Οι παράγοντες που αναλύονται στην υπόψη εργασία αφορούν στην Υψηλή Στρατηγική της Κίνας και στην περιφερειακή ηγεμονία, στη Σκληρή Ισχύ, στην Ήπια Ισχύ, όπως ο Πολιτισμός, η κουλτούρα, η εξωτερική πολιτική και η διπλωματία, στις σχέσεις της Κίνας με άλλους δρώντες στις περιοχές ενδιαφέροντός της, καθώς επίσης και στην Οικονομική Ισχύ αυτής. Τα συμπεράσματα που εξήχθηκαν συνοψίζουν την άποψη ότι, οι ΗΠΑ και η Κίνα είναι τόσο μεγάλες δυνάμεις, που καθίσταται πρακτικά αδύνατη οποιαδήποτε αναμέτρηση μεταξύ τους. Η αυξανόμενη σκληρή ισχύς της Κίνας έχει στηρίξει μια πιο ισχυρή προσέγγιση στις εξωτερικές της σχέσεις, πλην όμως, μια πολύ πιο ευημερούσα και ισχυρή Κίνα επιθυμεί να καταλάβει τη θέση που πιστεύει ότι της αξίζει και να επιτύχει την «μεγάλη εθνική αναζωογόνηση», προκειμένου η χώρα να καταστεί μια ηγετική στρατιωτική και οικονομική δύναμη μέχρι τα μέσα του εικοστού πρώτου αιώνα. Σε γενικές γραμμές, η πορεία της στρατηγικής συμπεριφοράς της Κίνας κατευθύνεται από διαρθρωτικές επιταγές που ενσωματώνονται στην μεγάλη στρατηγική του Deng. Στο πλαίσιο αυτό, η Κίνα αναπτύσσει εμπορικούς δεσμούς με πολλές και μεγάλες χώρες, αυξάνοντας την σταθερότητα στην περιοχή, αλλά και στη Διεθνή Πολιτική, δεδομένου ότι, βρίσκεται σε μία σχέση αλληλεξάρτησης τόσο με τις ΗΠΑ και τις χώρες του Ειρηνικού, όσο και με άλλους σημαντικούς δρώντες παγκοσμίως. Με βάση τις στρατιωτικές δυνατότητες της Κίνας στο θέατρο επιχειρήσεων Δυτικού Ειρηνικού ή και αλλού, καθώς επίσης την ταχύτατη οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων ετών, οι ΗΠΑ θα πρέπει να αποκτήσουν ξεκάθαρη εικόνα του τι συνιστά και τι δεν συνιστά η Κίνα, προκειμένου να σχεδιάσουν την κατάλληλη στρατηγική και να ανταποκριθούν με επιτυχία τόσο στα διλήμματα, όσο και στις εμφανιζόμενες προκλήσεις. Εν κατακλείδι, αν και το μέλλον των σινο-αμερικανικών σχέσεων δεν είναι δυνατόν να προβλεφθεί με βεβαιότητα επι του παρόντος, εντούτοις εκτιμάται ότι, η Κίνα θα διεκδικήσει τη θέση της στον ήλιο, όπως κάθε άλλη μεγάλη δύναμη, χωρίς να συνεπάγεται κατ’ ανάγκη ότι θα εξελιχθεί σε ένα επιθετικό, πολεμικό έθνος. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται η συνεχής επαγρύπνηση και ετοιμότητα όλων των διεθνών δρώντων, ώστε να παρακολουθούνται με λεπτομέρεια οι κινήσεις των δυο Κρατών.
Abstract:
For more than a decade, a dialogue has erupted over the dominant power in the 21st century, with China emerging as the dominant power and the United States as the outgoing power. The rapid growth of the Chinese economy supports the view that this country will play an important role in the near future. On the other hand, US relations with Eurasian countries, including China, must be such that they form a strategic whole. The purpose of this thesis is the theoretical mapping and empirical foundation of those factors that shape US-China relations. Methodologically, this thesis utilized the inductive method, moving from the individual and specific to the general. For the writing of the thesis, constraints and conditions were taken into account, among others, such as the fact that the international system will continue to be anarchic and unstable, China's economic growth and growth pace will continue to rise and South China Sea will continue to be a major geopolitical area of interest for both China and the United States. Factors analyzed in this thesis relate to China's High Strategy and Regional Hegemony, Hard Power, Soft Power, such as Culture, Foreign Policy and Diplomacy, China's relations with other actors in areas of interest, as well as its Economic Power. The conclusions drawn summarize the view that the United States and China are such great powers that any confrontation between them becomes virtually impossible. China's growing hard power has supported a stronger approach to its foreign relations, but a much more prosperous and powerful China wants to take the position it believes it deserves and achieve the "great national revival" in order for the country to become a leading military and economic power by the middle of the twenty-first century. In general, the course of China's strategic behavior is driven by structural imperatives embedded in Deng's grand strategy. In this context, China is developing trade ties with many large countries, increasing stability in the region, but also in international politics, as it is in an interdependent relationship with both the US and the Pacific countries, as well as with other important actors worldwide. Based on China's military capabilities in the Western Pacific or elsewhere, as well as the rapid economic growth of recent years, the United States should have a clear idea of what China recommends and what it does not recommend in order to design the appropriate strategy and to successfully meet both the dilemmas and the challenges that arise. In conclusion, although the future of Sino-US relations cannot be predicted with certainty at present, it is nevertheless estimated that China, like any other great power, will claim its place in the sun, without necessarily implying that will develop into an aggressive, warlike nation. In this context, it is proposed the constant vigilance and readiness of all international actors, in order to monitor in detail the movements of the two States.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Στρατηγικές Σπουδές Ασφάλειας, 2021
