Οι σχέσεις Κίνας-Ταιβάν ως κάτοπτρο της Ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία: διδάγματα για τη διεθνή διπλωματία από την αποτυχία πρόληψης-αποτροπής και η εκ των υστέρων αντίδραση της διεθνούς κοινότητας
Τίτλος:
The China-Taiwan relations as a reflection of the Russian invassion in Ukraine: lessons learnt from the failure of the international diplomacy to prevent-deter it and the late reaction of the international community
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η εισβολή της Ρωσίας στα εδάφη της Ουκρανίας τον Φεβ του 2022 αποτέλεσε ένα σταθμό στην μέχρι τώρα ειρηνική πορεία της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η ενέργεια αυτή αν και ήταν μια προδιαγεγραμμένη κίνηση της Ρωσίας, παρουσιάζοντας τα τυπικά στάδια κλιμάκωσης μιας εισβολής εντούτοις αιφνιδίασε τη «δυτική» διπλωματία η οποία κατά γενική ομολογία έχει αποκηρύξει τις πολεμικές ενέργειες ως μέσο επίλυσης διαφορών μεταξύ κρατών. Η στάση της Ευρώπης αλλά και των Η.Π.Α έδειξε ότι οι εταίροι της Ουκρανίας, στην προσπάθεια απορωσοποίησης της απέτυχαν να αποτρέψουν μια επικείμενη στρατιωτική ενέργεια στο έδαφος της, ήδη από το 2014 αλλά και να δομήσουν μια βιώσιμη λύση που θα εξασφάλιζε την εδαφική ακεραιότητα της χώρας αυτής. Οι μετέπειτα επιλογές επιβολής οικονομικών και πολιτικών κυρώσεων στην Ρωσία λόγω των ενεργειών της στην Ουκρανία φάνηκαν ότι δεν ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικές δεδομένου ότι σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία η επιλογή επιβολής οικονομικών κυρώσεων και περιορισμού του εμπορίου δεν επηρεάζει μόνο την χώρα στην οποία επιβάλλονται αλλά και ένα ευρύτερο σύνολο χωρών, όπως και πραγματικά έγινε. Η ενεργειακή κρίση αλλά και η αύξηση του πληθωρισμού στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α ήρθαν να δοκιμάσουν τις ήδη πληγωμένες οικονομίες της Δύσης από την εποχή της πανδημίας Covid-19. Μια παρόμοια περίπτωση, με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με αυτά της σύγκρουσης Ρωσίας – Ουκρανίας παρουσιάζεται μεταξύ Κίνας και Ταιβάν. Οι δύο χώρες βρίσκονται σε πολυετείς προστριβές δεδομένης της άρνησης της Κίνας να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ταιβάν θεωρώντας την ως μια άλλη επαρχία της. Η υπόψη διένεξη χρονολογείται από τα τέλη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τον Κινεζικό Εμφύλιο που ακολούθησε. Σε μια περίοδο επτά και πλέον δεκαετιών οι διαφορές ουσιαστικά μεταξύ των δύο αντίπαλων πολιτικά παρατάξεων (Κουμουνιστών στην Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και αρχικά Εθνικιστών στη Δημοκρατία της Κίνας ή αλλιώς Ταϊβάν) το πρόβλημα δεν έχει βρει λύση καθώς οι δύο πλευρές δεν είναι διατεθειμένες να υπαναχωρήσουν των θέσεων τους είτε λόγω εσωτερικών είτε λόγω εξωτερικών πιέσεων. Στην υπόψη εργασία έγινε μια ανάλυση του θέματος της διένεξης της Κίνας με την Ταϊβάν υπό το πρίσμα των πρόσφατων εξελίξεων στην περιοχή της Ουκρανίας. Στην ανάλυση αυτή εξετάστηκαν τόσο τα αίτια της διένεξης Κίνας και Ταϊβάν όσο εξετάστηκαν και τα διδάγματα που θα πρέπει να λάβουν τα δύο μέρη από την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Εκτιμάται ότι θα είναι προς όφελος της παγκόσμιας κοινότητας τα δύο μέρη της εξεταζόμενης διένεξης να παραδειγματιστούν ορθά από την προβολή των επιπτώσεων της ρωσικής εισβολής στην δική τους περίπτωση και να λάβουν ορθολογικές αποφάσεις. Μια ενδεχόμενη σύγκρουση στην περιοχή της Ν.Α Ασίας θα είχε σημαντικότατες επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Η εργασία έχει οργανωθεί ως ακολούθως. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η δημιουργία του κρατικού μορφώματος της Ταϊβάν. Γίνεται μια μικρή ιστορική αναδρομή στην δημιουργία της Ταϊβάν και εξετάζονται θέματα που αφορούν την κρατική της υπόσταση. Στο δεύτερο κεφάλαιο ακολουθεί η παρουσίαση των θέσεων της Κίνας και των αξιώσεων της επί της Ταϊβάν. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται η κύρια διαφορά των δύο μερών και εξετάζονται οι θέσεις της Κίνα και της Ταϊβάν από νομικής άποψης. Στο τέταρτο κεφάλαιο έχουμε την προβολή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία επί της διαφορά Κίνας και Ταϊβάν. Στην συνέχεια της εργασίας παρουσιάζονται τα συμπεράσματα που προέκυψαν από την ανάλυση του θέματος και προτείνονται τρόποι ειρηνικής επίλυσης της διαφορά των δύο μερών, Κίνας και Ταϊβάν με βασική συνιστώσα το διεθνές δίκαιο και την αποφυγή της μεταξύ τους στρατιωτικής αντιπαράθεσης. Η εργασία κλείνει με έναν σύντομο επίλογο στον οποίο προτείνονται πιθανές προεκτάσεις της στην διερεύνηση του υπόψη θέματος. Για την εκπόνηση της εργασίας χρησιμοποιήθηκαν πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές.
Abstract:
Russia's invasion of Ukraine's territories in February 2022 marked a milestone in the European continent's peaceful course so far. Although this action was a predetermined move by Russia, presenting the typical stages of escalation of an invasion, nevertheless surprised "Western" diplomacy, which has admittedly denounced military actions as a means of resolving disputes between states. The stance of Europe and the U.S. showed that Ukraine's partners, in the effort to de-Russify it, failed to prevent an imminent military action on its territory, as early as 2014, but also to structure a viable solution that would ensure the territorial integrity of this country. The subsequent choices of imposing economic and political sanctions on Russia due to its actions in Ukraine seemed not to be particularly effective since in a globalised economy the choice of imposing economic sanctions and restricting trade affects not only the country on which they are imposed but also a wider set of countries, as indeed it did. The energy crisis and the increase in inflation in Europe and the USA have come to test the already wounded economies of the West since the time of the Covid-19 pandemic. A similar case, with many features in common with the Russia-Ukraine conflict, is presented between China and Taiwan. The two countries are in years of friction, given China's refusal to recognize Taiwan's independence as another province. This conflict dates back to the end of World War II and the Chinese Civil War that followed. Over more than seven decades the differences between the two opposing political factions (Communists in the People's Republic of China and initially Nationalists in the Republic of China or Taiwan) the problem has not found a solution as the two sides are not willing to renege on their positions either due to internal or external pressures. This paper has analyzed the issue of the conflict between China and Taiwan in light of recent developments in the region of Ukraine. This analysis examined both the causes of the China-Taiwan conflict and examined the lessons to be learned by both parties from the Russian invasion of Ukraine. It is estimated that it will be in the world community’s interest for the two parties to the conflict under consideration to correctly set an example by projecting the effects of the Russian invasion on their own case and to take rational decisions. A possible conflict in the region of Southeast Asia would have very significant consequences on a global scale. The diplomatic research is organized as follows. The first chapter presents the creation of the state structure of Taiwan. A brief historical review of the creation of Taiwan is made, and issues related to its statehood are examined. The second chapter follows the presentation of China's positions and claims on Taiwan. The third chapter analyses the main dispute between the two parties and examines the legal positions of China and Taiwan. In the fourth chapter, we have the projection of the Russian invasion of Ukraine over the difference between China and Taiwan. In addition, the paper presents the conclusions that emerged from the issue analysis and proposes ways of resolving the dispute between the two parties, China and Taiwan, with international law as the main component and the avoidance of military confrontation between them. The paper ends with a short epilogue in which possible implications are proposed in investigating the topic in question. Primary and secondary sources were used to prepare the paper.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές, 2022
