Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στην αυγή του 21ου αιώνα, η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μία σειρά πολλών διαφορετικών και συναρπαστικών προκλήσεων, η κυριότερη ίσως των οποίων είναι η νέα τεχνολογική επανάσταση. Τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η ρομποτική, το διαδίκτυο των αντικειμένων, τα αυτόνομα οχήματα, η βιοτεχνολογία, η τρισδιάστατη εκτύπωση, η χρήση του διαστήματος και η νανοτεχνολογία οδηγούν σε μια ολική μεταμόρφωση του κόσμου. Η έλευση της νέας τεχνολογικής επανάστασης επηρεάζει και τον τομέα της άμυνας στον οποίο ήδη πυροδοτείται μια νέα στρατιωτική επανάσταση τόσο στην χρήση νέων οπλικών συστημάτων όσο και των εφαρμοζόμενων στρατηγικών. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τα μελλοντικά συστήματα μάχης (Future Combat Systems, FCS) που αναμένεται να κυριαρχήσουν στο σύγχρονο πόλεμο και τα οποία αλλάζουν την μορφή αυτού, επηρεάζοντας τα χαρακτηριστικά του και τροποποιώντας τις τακτικές του. Ο αυτόνομος πόλεμος, με την μορφή της σύγκρουσης αυτοματοποιημένων όπλων και στρατιωτικών ρομπότ που θα ενεργούν με χρήση τεχνητής νοημοσύνης, όπως και ο κυβερνοπόλεμος, αποτελούν χαρακτηριστικές μορφές του νέου θεάτρου επιχειρήσεων. Μια σαφή μετάβαση προς μια νέα κατηγορία επιχειρήσεων σηματοδοτούν οι επιχειρήσεις πολλαπλών χώρων (Multi-Domain Operations, MDO) όπου η ταυτόχρονη και συνδυαστική δραστηριοποίηση των ενόπλων δυνάμεων στην ξηρά, θάλασσα, αέρα, κυβερνοχώρο και διάστημα καθίσταται αναγκαία προκειμένου μια στρατιωτική δύναμη να επικρατήσει επί του αντίπαλου της. Το νέο επιχειρησιακό περιβάλλον κρύβει όμως και νέες προκλήσεις και απειλές οι οποίες απαιτούν άμεση προσαρμογή των ενόπλων δυνάμεων. Στο πλαίσιο αυτό οι ΗΠΑ ανέπτυξαν την έννοια της Στρατηγικής Διοίκησης (Strategic Command, SC) η οποία συγκεντρώνει μια πληθώρα δυνατοτήτων από την παγκόσμια αποτροπή και δυνατότητα παγκόσμιου χτυπήματος μέχρι την πυρηνική πυραυλική άμυνα, την παγκόσμια διαχείριση πληροφοριών, τον κυβερνοπόλεμο και τη διαχείριση του διαστήματος, ευελπιστώντας με αυτόν τον τρόπο να ανταποκριθούν όσο το δυνατόν καλύτερα στα νέα χαρακτηριστικά του σύγχρονου πολέμου. Το βασικό λοιπόν ερώτημα στο οποίο η παρούσα διπλωματική εργασία προσπαθεί να απαντήσει είναι εάν η εφαρμογή της εν λόγω Στρατηγικής Διοίκησης δύναται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις απειλές των μελλοντικών συστημάτων μάχης. Τέλος, εκτιμάται ότι αντίστοιχα και οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις απαιτείται να εντάξουν και να εκμεταλλευτούν άμεσα τις νέες τεχνολογίες υιοθετώντας ανάλογες στρατηγικές προκειμένου να ανταποκριθούν με επιτυχία στο μελλοντικό περιβάλλον επιχειρήσεων.
Abstract:
At the dawn of the 21st century, humanity is faced with a series of many different and exciting challenges, perhaps the most important of which is the new technological revolution. Technologies such as artificial intelligence, robotics, the Internet of Things, autonomous vehicles, biotechnology, 3D printing, the use of space and nanotechnology are leading to a total transformation of the world. The advent of the new technological revolution also affects the defense sector, in which a new military revolution is already being triggered both in the use of new weapon systems and in the applied strategies. This thesis examines the future combat systems (Future Combat Systems, FCS) that are expected to dominate modern warfare and which change its form, influencing its characteristics and modifying its tactics. Autonomous warfare, in the form of the clash of automated weapons and military robots that will act with the use of artificial intelligence, as well as cyber warfare are characteristic forms of the new theater of operations. A clear transition towards a new category of operations is signaled by Multi-Domain Operations (MDO) where the simultaneous and combined activity of armed forces on land, sea, air, cyberspace and space becomes necessary in order for a military force to prevail on the her opponent. However, the new operational environment also hides new challenges and threats which require immediate adaptation of the armed forces. In this frame, the US developed the concept of Strategic Command (SC) which brings together a multitude of capabilities from global deterrence and global strike capability to nuclear missile defense, global information management, cyber warfare and space management, hoping in this way to respond as best as possible to the new characteristics of modern warfare. So the main question to which this thesis tries to give an answer is whether the implementation of Strategic Management effectively responds to the threats of future combat systems. Finally, it is estimated that, correspondingly, the Greek armed forces are required to immediately integrate and take advantage of new technologies by adopting similar strategies in order to respond successfully to the future business environment.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ Στρατηγικές Σπουδές Ασφάλειας, 2022
