Ο άνθρωπος μεταξύ φύσης και κοινωνίας: η διαλεκτική σύλληψη της σχέσης μεταξύ της φυσικής και της κοινωνικής πτυχής της ανθρώπινης φύσης στα νεανικά έργα του Καρλ Μαρξ (1843-1846)
Τίτλος:
Man amidst nature and society: the dialectical conception of the correlation between the natural and social aspects of human nature in Karl Marx’s early writings (1843-1846)
Κύρια Υπευθυνότητα:
Ζαχαρόπουλος, Κωνσταντίνος Λουκάς Β.
Επιβλέπων:
Φαράκλας, Γιώργος, 1962-
Θέματα:
Keywords:
Καρλ Μαρξ, αλλοτρίωση, κομμουνισμός, αντίφαση, ον γένους Karl Marx, alienation, communism, contradiction, species being
Ημερομηνία Έκδοσης:
2022
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία αποσκοπεί στην ανάδειξη της πιθανότητας ότι για τον Καρλ Μαρξ, στα χρόνια της νεότητάς του, η ανθρώπινη ιστορία συγκροτείται ως ένα κλιμακούμενο αντιφατικό γίγνεσθαι το οποίο ορίζει -σε τελική ανάλυση- τη σχέση του Ανθρώπου με τη Φύση και κατ’ επέκταση τη σχέση της ίδιας της Φύσης με τον υπό άρνηση εαυτό της. Υποστηρίζεται ότι, ο νεαρός Μαρξ μελετάει την Ανθρώπινη Φύση υπό το πρίσμα της διαλεκτικής συσχέτισης μεταξύ της φυσικής-βιολογικής πλευράς της, που προσδίδει στον Άνθρωπο το ίδιον της αντικειμενικότητας και που θεμελιώνει την οντολογική ταύτισή της με την ίδια τη Φύση, και της κοινωνικής πλευράς της η οποία με τη σειρά της αντανακλά τις δυνατότητες της ειδολογικής διαφοροποίησης και εν τέλει πραγμάτωσης του ανθρωπίνου γένους, πέρα από τα στενά όρια του αμιγώς φυσικού καθορισμού του. Σύμφωνα με αυτή την αντίληψη, η Κοινωνία της πραγμάτωσης του ανθρωπίνου γένους και της ολοκλήρωσης της ειδολογικής του διαφοροποίησης, για τον νεαρό Μαρξ, είναι αυτή του Κομμουνισμού, ο οποίος εγείρεται κατά αυτόν τον τρόπο ως η επίλυση της προαναφερθείσας αντίφασης, ως η άρνηση της άρνησης της Φύσης, εξαιτίας του γεγονότος ότι αποτελεί πρώτα και κύρια την άρνηση και άρση της Κεφαλαιοκρατίας, της κοινωνίας δηλαδή της κατεξοχήν αντίθεσης μεταξύ Ανθρώπου και Φύσης, αλλά και άρση ολόκληρης της διαγενεακής αλλοτριωτικής συγκρότησης της ανθρωπότητας διαμέσου του Καταμερισμού της Εργασίας και της Ατομικής Ιδιοκτησίας.
Abstract:
The present paper aims to highlight the possibility that for young Karl Marx human history is constituted as an escalating contradictory Becoming, which ultimately defines the relationship between Man and Nature and, by extension, the relationship between Nature itself and its negated self. We support that young Marx studies Human Nature in the light of the dialectical correlation between its physical-biological aspect, which confers on Man the very essence of objectivity and which establishes his ontological identification with Nature itself, and its social aspect, which in turn reflects the possibilities of the significant differentiation and ultimately the actualization of the human race, beyond the narrow limits of its purely natural definition. Under this perspective, the Society where the actualization and completion of this significant differentiation becomes reality, is for young Marx, Communism, which in this way arises as the resolution of the aforementioned contradiction, as the negation of the negation of Nature, due to the fact that it first and foremost constitutes the negation and abolition of Capitalism, the society of the supreme opposition between Man and Nature, but also the abolition of the entire intergenerational alienating constitution of humanity through the Division of Labor and Individual Property.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2022
