Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Σκοπό της παρούσας έρευνας αποτελεί η μέτρηση της ικανοποίησης και κινητοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Ειδικότερα, έγινε προσπάθεια να αναδειχθούν οι επιμέρους διαστάσεις της εργασιακής ικανοποίησης και η επίδρασή τους στη διαμόρφωση της συνολικής ικανοποίησης. Ακόμη διερευνήθηκε η επίδραση των δημογραφικών παραγόντων, όπως είναι το φύλο, η ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο, η οικογενειακή κατάσταση, το αντικείμενο εργασίας και τα έτη απασχόλησης σε κάθε μία από τις επιμέρους διαστάσεις της εργασιακής ικανοποίησης. Περεταίρω σκοπός της έρευνας είναι να συνδεθεί η εργασιακή ικανοποίηση του εργαζομένου με την παροχή κινήτρων. Με άλλα λόγια, έγινε μια προσπάθεια να αποδειχθεί στην πράξη η σύνδεση της κινητοποίησης με την ενίσχυση των ικανοτήτων και των αρετών των εργαζομένων, δημιουργώντας αισθήματα αυτοολοκλήρωσης, αναγνώρισης και δημιουργικότητας, που αποτελούν τους σημαντικότερους παράγοντες παρακίνησης του ανθρώπου. Προκειμένου να διερευνηθούν τα ερευνητικά ερωτήματα πραγματοποιήθηκε ποσοτική εμπειρική ανάλυση, σε δείγμα δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Το δείγμα αποτέλεσαν 138 εργαζόμενοι, τυχαία επιλεγμένοι, από τους οποίους ζητήθηκε να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο και να κατατάξουν σε μια πενταβάθμια κλίμακα τους παράγοντες εργασιακής ικανοποίησης και στη συνέχεια να επιλέξουν μεταξύ δέκα, τους δύο πιο σημαντικούς παράγοντες παρακίνησης σύμφωνα με τα προσωπικά τους κριτήρια σημαντικότητας. Από τα ευρήματα της παρούσας μελέτης προέκυψε ότι η εργασιακή ικανοποίηση πράγματι επηρεάζεται από σχετικούς παράγοντες ικανοποίησης, όπως η φύση της εργασίας, οι αποδοχές, οι συνθήκες εργασίας, η εκπαίδευση, οι σχέσεις με τη διοίκηση του οργανισμού, αλλά δεν διαφοροποιείται ανάλογα με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, ούτε ανάλογα με τον τομέα απασχόλησης. Προέκυψε, επίσης, ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας παρακίνησης είναι οι αποδοχές (ικανοποιητικός μισθός). Αυτός ο παράγοντας ήταν πρώτος στην προτίμηση ανεξαρτήτως όλων των δημογραφικών χαρακτηριστικών, καθώς και του τομέα απασχόλησης. Αξίζει, ωστόσο, να αναφερθεί ότι η προτίμηση στον εν λόγω παράγοντα βρέθηκε πιο ισχυρή για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα σε σύγκριση με αυτούς του δημοσίου. Βρέθηκε, τέλος, ότι υπήρχε διαφοροποίηση ως προς την προτίμηση του δεύτερου παράγοντα, ανάλογα με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και τον εργασιακό τομέα.
Abstract:
The purpose of this research is to measure the satisfaction and motivation of human resources in both the public and private sectors. More particularly, an attempt was made to highlight the individual dimensions of job satisfaction and their impact on shaping overall job satisfaction. The influence of demographic factors, such as gender, age, educational level, marital status, job status and years of employment in each one of the individual dimensions of job satisfaction was also investigated. Further purpose of the research was to link employee job satisfaction with motivation. In other words, an attempt was made to prove in practice the connection between motivation and the strengthening of the skills and virtues of employees, creating feelings of self-fulfillment, recognition and creativity, which are considered as the most important motivating factors. In order to investigate the research questions, a quantitative empirical analysis was performed on a sample of public and private employees. The sample consisted of 138 randomly selected employees that were asked to complete a questionnaire and rank the job satisfaction factors on a five-point scale. They had also to select the two out of ten most important motivational factors according to their personal importance criteria. The findings of the present study showed that job satisfaction is indeed influenced by relevant satisfaction factors, such as the nature of work, pay, working conditions, education and relationships with the management of the organization, but does not differ according either to demographic characteristics or the sector of employment. It also turned out that the most important motivating factor is the salary (satisfactory salary). This factor was the first in the preference regardless of all demographic characteristics, as well as the sector of employment. It is worth noting, however, that the preference for this factor was found to be stronger for private sector employees compared to those of the public sector. Finally, it was found that there was a difference in the preference of the second factor, depending on the demographic characteristics and the labor sector, too.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διοικητική Επιστήμη και Δημόσιο Μάνατζμεντ, 2022
