Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Εμπεριείχε στοιχεία λαϊκισμού η ρητορική της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στην συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής την 27η Ιουνίου 2015 για τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος;
Τίτλος:Quantifying populism contained in the public speaking of the Greek government and opposition during the parliamentary debate for/against the referendum of the 27th June 2015
Κύρια Υπευθυνότητα:Γιαννάκη, Δήμητρα Α.
Επιβλέπων:Λαδή, Στέλλα
Θέματα:
Keywords:Κλίμακα Van Hauwaert, Κοινοβούλιο, Δημοκρατία, Δείκτης Λαϊκισμού
Van Hauwaert scale, Parliament, Democracy, Populism index
Ημερομηνία Έκδοσης:2021
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Στην παρούσα εργασία επιχειρείται να διερευνηθεί η σχέση του λαϊκισμού στην σύγχρονη φιλελεύθερη δημοκρατία με την επιλογή για διεξαγωγή ή μη άμεσων μορφών νομοθέτησης, όπως είναι τα δημοψηφίσματα. Στο πλαίσιο αυτό μελετήθηκε η περίπτωση του Ελληνικού δημοψηφίσματος το 2015 και πιο συγκεκριμένα, ο βαθμός λαϊκισμού που εμπεριείχε η ρητορική των βουλευτών κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στην σχετική συζήτηση της Ολομέλειας της Βουλής. Για την ποσοτικοποίηση του βαθμού λαϊκισμού, επελέγη ένα ανεξάρτητο της υποκειμενικής κρίσης της συγγραφέα εργαλείο διαλογής των σημείων της τοποθέτησης των βουλευτών των κοινοβουλευτικών κομμάτων που περιείχαν λαϊκίστικα στοιχεία, η κλίμακα μέτρησης λαϊκίστικων τάσεων που προτάθηκε από τους Van Hauwaert και συν. (2018). Μετά τον προσδιορισμό των σημείων αυτών, πραγματοποιήθηκε η ποσοτικοποίηση του βαθμού/ της έκτασης του λαϊκισμού που εμπεριείχαν οι ομιλίες των βουλευτών (δείκτης λαϊκισμού, ΔΛ) και η κατηγοριοποίησή τους ανάλογα με το εάν εναντιώθηκαν στην ιδέα διενέργειας δημοψηφίσματος ή όχι. Τέλος, προσδιορίστηκε o μέσος όρος και η αντίστοιχη τυπική απόκλιση του ΔΛ ανά ομάδα, και προσδιορίστηκε η στατιστική σημαντικότητα της διαφοράς του ΔΛ μεταξύ των ομάδων με τη χρήση t-test ανεξάρτητων δειγμάτων. Από τη μελέτη των επίσημων πρακτικών της Ολομέλειας της Βουλής της 27ης Ιουνίου 2015, διαπιστώθηκε ότι 33 βουλευτές έλαβαν το λόγο και επιχειρηματολόγησαν επί της πρότασης της Κυβέρνησης για διενέργεια δημοψηφίσματος, ενώ απομονώθηκαν συνολικά 286 σημεία του λόγου των βουλευτών, τα οποία εμπεριείχαν εννοιολογικά ανάλογα τουλάχιστον ενός εκ των 8 πεδίων λαϊκισμού της Κλίμακας Van Hauwaert, τα οποία αναπαρήχθησαν συνολικά 556 φορές. Ο μέσος όρος του ΔΛ των βουλευτών, συνολικά, ανήλθε στο 0,80. 14 βουλευτές είχαν ΔΛ μεγαλύτερο από το συνολικό μέσο όρο, ενώ οι υπόλοιποι 19 μικρότερο. Η μεγαλύτερη τιμή που έλαβε ο ΔΛ σε βουλευτή ήταν 2,45 και ο μικρότερος 0. Ο μέσος όρος του ΔΛ των βουλευτών που υποστήριξε την ιδέα διενέργειας δημοψηφίσματος είναι υπερτετραπλάσιος των βουλευτών που εναντιώθηκε στην προοπτική διενέργειας δημοψηφίσματος [Welch’s t-test, t(28.1) = 6.44, p less than 0.001 • Student’s t-test, t(31) = 4.48, p less than 0.001]. Ο μέσος όρος του ΔΛ των βουλευτών που προέρχονταν από τις κοινοβουλευτικές ομάδες της ΧΑ, του ΚΚΕ, των ΑΝΕΛ και του ΣΥΡΙΖΑ είναι υψηλότερη του συνολικού μέσου όρου του ΔΛ, ενώ o αντίστοιχος των βουλευτών που προέρχονταν από τις κοινοβουλευτικές ομάδες της ΝΔ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΠΑΣΟΚ είναι χαμηλότερη. Ο ΔΛ ανά κόμμα, φαίνεται να αυξάνεται όσο μετακινούμαστε από το κέντρο προς τα άκρα του πολιτικού φάσματος (στον παραδοσιακό άξονα αριστερά - δεξιά). Η συσχέτιση που παρατηρήθηκε μεταξύ της πρόκρισης της ιδέας του δημοψηφίσματος και των συγκριτικά αυξημένων ποπουλιστικών στοιχείων στον πολιτικό λόγο των αντίστοιχων βουλευτών μπορεί να σημαίνει είτε ότι η διαδικασία προώθησης δημοψηφισμάτων διευκολύνει την είσοδο ποπουλιστικών στοιχείων στον πολιτικό λόγο εκείνων που τις προωθούν είτε, ανάποδα, ότι ποπουλιστές πολιτικοί είναι πιο δεκτικοί στη λύση αμεσοδημοκρατικών εργαλείων όπως τα δημοψηφίσματα, είτε τελικά ως ένα βαθμό να ισχύουν και οι δύο παραπάνω εκδοχές. Χρειάζεται περεταίρω έρευνα, προκειμένου να αποσαφηνιστεί το είδος της σχέσης μεταξύ ποπουλισμού και δημοψηφισμάτων.
Abstract:This work attempts to investigate the relationship between populism in modern liberal democracy and deciding on whether to encourage direct forms of democracy, such as referendums. In this context, the case of the Greek referendum in 2015 was studied, and more specifically, the degree of populism contained in the rhetoric of the government and opposition MPs in the relevant debate of the parliamentary plenary session. To quantify the degree of populism, a tool independent of the author's subjective judgment was chosen for sorting out the populistic elements from the statements of members of the parliament, proposed by Van Hauwaert et al. (2018). After identifying these populistic elements, the degree / extent of populism contained in the speeches of the MPs (populism index, PI) was quantified and categorized according to whether they opposed the idea of holding a referendum or not. Finally, the mean value and the corresponding standard deviation of PI per group were determined, as well as the statistical significance of the group difference in the PI, using t-test of independent samples. By studying the official minutes of the parliamentary plenary session of the 27th June 2015, it was estimated that 33 MPs took the floor and argued about the Government's proposal for a referendum, while a total of 286 elements of the MPs' speech were isolated, which contained at least one conceptual analogue of the 8 fields of populism of the Van Hauwaert scale, which were reproduced 556 times in total. The average of the PI of MPs, in total, was 0.80. 14 deputies had a higher PI than the overall average, while the remaining 19 had a lower PI than the overall average. The highest value of the PI across MPs was 2.45 and the lowest 0. The average PI of MPs who supported the idea of holding a referendum was more than four times higher compared to that of MPs who opposed this idea [Welch’s t-test, t(28.1) = 6.44, p less than 0.001 • Student’s t-test, t(31) = 4.48, p less than 0.001]. The average PI of the MPs who belonged to the political parties of the Golden Dawn, Communist Part of Greece, Independent Greeks, and SYRIZA was higher than the overall average PI, while the average PI of the MPs who belonged to the political parties of New Democracy, The River and PASOK was lower. The average PI per political party seems to be increasing as we move from the center to the extremes of the political spectrum (in the traditional left-right political axis). The correlation observed between supporting the idea of a referendum and the comparatively increased populistic elements contained in the speech of the respective MPs may imply that either the concept of a referendum facilitates the entry of populistic elements into the public statements of those who promote them, or vice versa, populist politicians could be more receptive to the solution of direct democratic processes, such as referendums, or to some extent, both explanations might be true. Further research is required to clarify the nature of the link between populism and referendums.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ΠΜΣ, κατεύθυνση Πολιτική Επιστήμη, 2021
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 55-57
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
11PMS_GiannakiDi_1118M038.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο