Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Τάσεις ιδιωτικοποίησης στην ανώτατη εκπαίδευση στην Αγγλία και την Ελλάδα: μια συγκριτική μελέτη
Τίτλος:Trends of privatization in higher education in England and in Greece: a comparative study
Κύρια Υπευθυνότητα:Ανδρονιώτη, Κατερίνα Π.
Επιβλέπων:Πρόκου, Ελένη
Θέματα:Εκπαίδευση, Ανώτατη -- Ελλάδα
Ιδιωτικοποίηση στην εκπαίδευση
Εκπαίδευση, Ανώτατη -- Μεγάλη Βρετανία
Εκπαίδευση, Ανώτατη -- Προγράμματα σπουδών -- Ελλάδα
Πανεπιστήμια -- Διοίκηση και οργάνωση -- Ελλάδα
Πανεπιστήμια -- Διοίκηση και οργάνωση -- Ευρώπη
Privatization in education
Education, Higher -- Greece
Education, Higher -- Great Britain
Universities and colleges -- Management -- Greece
Keywords:Ανώτατη εκπαίδευση, ιδιωτικοποίηση, επιχειρησιακό πανεπιστήμιο, λογοδοσία, αυτονομία, διασφάλιση της ποιότητας, αξιολόγηση, ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πολιτική, Αγγλία, Ελλάδα
privatization, higher education, educational policy of the European Union, England, Greece, quality assurance, accountability, autonomy, entrepreneurial university
Ημερομηνία Έκδοσης:2015
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Από τη δεκαετία του ’80 στην Ευρώπη εφαρμόζεται ένα οικονομικό μοντέλο που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη μείωση των δημόσιων δαπανών στην παροχή αγαθών και υπηρεσιών. Ο τομέας της ανώτατης εκπαίδευσης δε θα μπορούσε να εξαιρεθεί από την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Τα πανεπιστήμια πλέον καθίστανται, τυπικά, αυτόνομα ως προς τη διοίκηση και τη διαχείριση των πόρων που τους δίνονται, αλλά το κράτος εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά την πορεία της απόδοσης των ιδρυμάτων. Στα πλαίσια του κρατικού ελέγχου δημιουργούνται μονάδες και υπηρεσίες διασφάλισης και αξιολόγησης της ποιότητας του έργου που παράγεται μέσα στο Πανεπιστήμιο. Ανάλογα με τα αποτελέσματα που προκύπτουν, τα ιδρύματα προσαρμόζουν τη διοικητική δομή, το πρόγραμμα σπουδών τους, τον τρόπο χρηματοδότησή τους, ώστε να βελτιώσουν την αποδοτικότητά τους. Γενικότερα, φαίνεται, είτε μέσα από τις Ευρωπαϊκές συμφωνίες, είτε από την εθνική νομοθεσία των ευρωπαϊκών χωρών για την εκπαίδευση, πως υπάρχει προσαρμογή στα δεδομένα του διεθνούς οικονομικού ανταγωνισμού, σχεδόν χωρίς να θέτονται ζητήματα ισότητας ως προς την πρόσβαση, του ρόλου του πανεπιστημίου για την κοινωνία και της αλλαγής που συνεπάγεται ο «ακαδημαϊκός καπιταλισμός» και του περιεχόμενου της γνώσης που παράγεται μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Στο πλαίσιο της νέας πολιτικής για την ανώτατη εκπαίδευση, χώρες της Ευρώπης, όπως η Αγγλία και η Ελλάδα, προσαρμόζουν το εκπαιδευτικό τους σύστημα σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα που τίθενται και προωθούν το «κατευθυνόμενο από την αγορά Πανεπιστήμιο», εφαρμόζοντας μέτρα που παραπέμπουν στη λειτουργία του ως επιχείρησης, ώστε τα πανεπιστήμια να διατηρήσουν την εκπαίδευσή τους ανταγωνιστική σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Η Αγγλία, έχοντας μια αναπτυγμένη οικονομία και ένα νεοφιλελεύθερο πολιτικό σύστημα, που από το 1980 προσπαθεί να πετύχει την αποκέντρωση και την αυτονομία των υπηρεσιών, διαμόρφωσε την ανώτατη εκπαίδευση με στοιχεία ιδιωτικοποίησης, είτε αυτά αναφέρονται στα δίδακτρα, είτε αναφέρονται στη δομή και στην οργάνωση της λειτουργίας των ιδρυμάτων. Η Ελλάδα, από την άλλη μεριά, την ίδια δεκαετία ακολουθούσε μια πιο σοσιαλδημοκρατική πολιτική, με τις δομές των βασικών υπηρεσιών να είναι κρατικές και με μια οικονομία διαφορετικής ανάπτυξης και εξέλιξης από εκείνη της Αγγλίας. Δεν κατάφερε, έτσι, με την ίδια επιτυχία και ευελιξία να προσαρμόσει πλήρως το εκπαιδευτικό της σύστημα στις προωθούμενες αλλαγές. Από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, και υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Ελλάδα άρχισε να νομιμοποιεί και να εφαρμόζει πολιτικές για την ανώτατη εκπαίδευση με περιεχόμενο ιδιωτικοποίησης, είτε αφορούσαν την εισαγωγή διδάκτρων, είτε αφορούσαν την απόπειρα υιοθέτησης μηχανισμών και εργαλείων του ιδιωτικού τομέα, όπως αυτές δηλώνονται ρητά στις διακηρύξεις και τα ανακοινωθέντα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Abstract:Since the 1980’s, a new economic model that emphasizes the need for cutting of public expenses in providing goods and services is applied in Europe. The field of higher education could not have been unaffected by this change of politics. The institutions get officially autonomous regarding the utilization of public funding and the organization of administrative and educational services, but the government still remains a close observer of the higher education efficiency. In order to monitor the quality of the institutional product, the government assigns more authority to external executive boards that assure and assess this quality. The outcome of the external review normally drives institutions to changes in the field of administrative structure, curricula, financial management, etc, so that they improve their effectiveness. Generally, either through the European agreements, or through the national politics of European countries for education, it seems that governments try to adapt their systems due to the international economic competitiveness, almost without thinking the issues of equity for access in education, the role of the University in society and the effect of “academic capitalism” in the content of the knowledge produced in universities. Due to the new politics in higher education, many European countries, e.g. England and Greece, try to adapt their educational systems according to the new standards for education and to promote a “market-oriented university” by applying measures that refer to an entrepreneurial operation, so that universities keep the national, European and international competition of provision of education in high levels. England’s economic growth and neo-liberal politics had set the basis for decentralization and autonomy of services, since the 1980’s, creating a higher education system that consisted of elements of privatization, either these referred to tuition fees, or to structures and the organization of the function of universities. On the other hand, in the same decade, Greece had followed social democratic politics, with a centralized structured system and within the framework of a different type of economic growth than that of England. Thus, the country didn’t manage successfully and flexibly to adapt its educational system according to the promoted changes. Since the mid 2000’s, under the pressure of the European Commission, Greece began legitimizing and applying policies for higher education with elements of privatization, either by applying tuition fees in second cycle studies, or by using mechanisms of the private sector, as these are referred to the documents of the European Union.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής, ΠΜΣ "Μεθοδολογία και Εφαρμογές στην Κοινωνική Πολιτική", 2015
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 91-97
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
51OMS_KOI_POL_AndroniotiKa.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο