Παναλβανισμός, αλβανικό εθνικό ζήτημα και βαλκανική σταθερότητα: υπάρχει προοπτική για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας;
Τίτλος:
Panalbanianism, albanian national question and balkan stability: is there a prospect for the creation of a Greater Albania?
Κύρια Υπευθυνότητα:
Καρανίκας, Αθανάσιος Π.
Επιβλέπων:
Καιρίδης, Δημήτρης
Θέματα:
Keywords:
Παναλβανισμός, αλβανικό εθνικό ζήτημα, Μεγάλη Αλβανία Panalbanianism, albanian national question, Greater Albania
Ημερομηνία Έκδοσης:
2014
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Από την εποχή των ριζικών ανακατατάξεων του 19ου αιώνα στην Βαλκανική μέχρι και σήμερα, έχει διαμορφωθεί μια ιστορική πραγματικότητα που θέλει τους αλβανικούς πληθυσμούς των Δυτικών Βαλκανίων να μην έχουν ζήσει πότε σε ένα ενιαίο κράτος, με εξαίρεση μια σύντομη περίοδο του 1941-1944. Αυτός ο χωροταξικός διαμελισμός του αλβανικού έθνους, ο πληθυσμιακός επιμερισμός του στην Αλβανία και σε γειτονικά της κράτη στη Βαλκανική, κατόπιν της χάραξης των συνόρων της Αλβανίας, αποτελεί τις ιστορικές ρίζες του αλβανικού εθνικού ζητήματος Ο Παναλβανισμός σαφώς και μπορεί να προσδιορισθεί με όρους αλυτρωτικούς, εμπεριέχοντας στη θεωρητική του σύλληψη την ενοποίηση των αλβανικών εδαφών σε ένα ενιαίο έθνος-κράτος. Για τους Αλβανούς όμως περιλαμβάνει τις πρωτοβουλίες για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των αλβανικών πληθυσμών, καθώς και τις προσπάθειες για ευρωπαϊκή και ατλαντική ενσωμάτωσή τους. Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι οι φόβοι για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας δεν είναι βάσιμοι. Τέτοιες ενδείξεις είναι ο ξεκάθαρος νατοϊκός και ευρωπαϊκός προσανατολισμός της Αλβανίας, η αταλάντευτη στάση του Κοσόβου για αναγνώριση της ανεξαρτησίας του, οι πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των Αλβανών της Βαλκανικής, η δημιουργία νέων συλλογικών ταυτοτήτων για τους Αλβανούς του Κοσόβου και της ΠΓΔΜ που τους ‘’δένουν’’ με την Πρίστινα και το Τέτοβο περισσότερο απ ό,τι με τα Τίρανα, και η μη προώθηση τέτοιου πολιτικού προγράμματος διαχρονικά από τις αλβανικές πολιτικές ελίτ του αλβανικού κόσμου, η μείωση του εθνικιστικού οίστρου της αλβανικής διασποράς και τέλος η διαφαινόμενη απόρριψη του σχεδίου της Μεγάλης Αλβανίας από το διεθνή παράγοντα (ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσία).
Abstract:
In the Balkans since the radical upheaval of the 19th century up to nowadays, it has been formed a historical reality in which the Albanian populations of the Western Balkan- with the exception of a brief period of 1941-1944- have not been living in a unitary state. This spatial partition of the Albanian nation among Albania and its neighboring states, followed by the demarkation of Albania’s borders, constitutes the historical roots of the Albanian National Question. Panalbanianism can clearly be determined in terms of irredentism, containing the theoretical conception of the unification of the ‘’Albanian lands’’ in a single nation-state. Nevertheless, as for the Albanians is concerned, panalbanianism tends to include initiatives for economic and social development of the Albanian populations in the Balkans and the efforts for its European and Atlantic integration. All indications show that fears of a Greater Albania are unfounded. Such an evidence is the explicit NATO and European orientation of Tirana, the unwavering attitude of Pristina on the recognition of the independence of Kosovo, the cultural differences between the Albanians in the Balkans, the creation of new collective identities for the Albanians of Kosovo and FYROM which ‘’tie’’ them with Pristina and Tetovo more than with Tirana, the intertemporal non-promotion of such a political program by the political elite of the Albanian world, the Albanian’s diaspora reduction of its nationalist estrus and finally the apparent rejection of the plan of a Greater Albania by international actors as the US, EU and Russia.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2014
