Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία επιχειρεί να προσεγγίσει το πεδίο της παιδικής ηλικίας από τη σκοπιά της κοινωνικής ανθρωπολογίας, ως μια περίοδο της ζωής του ανθρώπου που δομείται και παράγεται μέσα σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό πλαίσιο. Δεδομένου ότι το παιχνίδι αποτελεί βασική μορφή επικοινωνίας κι έκφρασης, αλλά και ένα μέσο διάχυσης και μεταφοράς μηνυμάτων, συνιστά ενδιαφέρον αντικείμενο έρευνας για τις σπουδές της παιδικής ηλικίας. Ειδικότερα, η συγκεκριμένη μελέτη αποτελεί προϊόν εθνογραφικής έρευνας που διεξήχθη στην περιοχή της Δροσιάς Αττικής και αφορά στο παιχνίδι καρτών ‘πόκεμον’ μιας παρέας τεσσάρων παιδιών ηλικίας 9 ετών. Ως αρχικό μέρος της ανάλυσης τίθεται η διεξοδική ανάγνωση των θεωρητικών προσεγγίσεων των πεδίων της παιδικής ηλικίας και του παιχνιδιού. Ακολουθεί, μία παρουσίαση της γενικότερης φιλοσοφίας των πόκεμον που πλαισιώνει το παρόν εθνογραφικό παράδειγμα, κι έπειτα επιχειρείται μια σε βάθος διερεύνηση των δραστηριοτήτων του παιχνιδιού, της συλλογής και της ανταλλαγής των καρτών ‘πόκεμον’. Συνοψίζοντας, ως γενικότερος στόχος της παρούσας μελέτης καθίσταται η γνωριμία και η συνομιλία της κοινωνικής ανθρωπολογίας με τον κόσμο του παιδιού, το να ακουστεί δηλαδή ένας ανθρωπολογικός λόγος, διακριτός και ξεχωριστός πέραν όλων των άλλων (π.χ. ψυχολογικός, παιδαγωγικός), δίνοντας έμφαση στον λόγο των ίδιων των υποκειμένων.
Abstract:
Through my research, I tried to reach the field of childhood from the perspective of social anthropology as a most important and determining period in human life, which is based on a certain social, financial and cultural environment. More specifically, I emphasized on games’ role in the everyday children’s life because of the fact that they are recommended as the basic factor in shaping and determining of human’s personality. Playing games is an integral part of children’s life as it constitutes an essential activity of children from their early age. At this point, we can characterize them as a “connecting link” between children and adults as it is the most important means of communicating and carrying messages. Moreover, games contribute to human’s socialization in a way that allows the child to create his or her identity and personality. In this respect, children express themselves and actively participate in their development through the process of playing. In particular, my ethnographic research took place in the area of Drosia and it is about a game with pokemon cards, which includes the activities of collecting, exchanging and playing that concerns a team of four children, ages of nine.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία", 2014
