Το κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προστασίας Προσφύγων: από το Δουβλίνο ΙΙ στο Δουβλίνο ΙΙΙ
Τίτλος:
The Common European Asylum System: from Dublin II to Dublin III
Κύρια Υπευθυνότητα:
Κοντούλη, Αικατερίνη, Γ.
Επιβλέπων:
Μουκίου, Χρυσούλα Π.
Θέματα:
Άσυλο, Δικαίωμα του -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της Asylum, Right of -- European Unin countries Μεταναστευτικό δίκαιο -- Ευρωπαϊκή Ένωση, Χώρες της Emigration and immigration law -- European Union countries
Keywords:
ΕΕ-ΚΕΣΑ-άσυλο-πρόσφυγες-θεμελιώδη δικαιώματα EU-CEAS-asylum-refugees-fundamental rights
Ημερομηνία Έκδοσης:
2014
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα διπλωματική εργασία αναλύει το κανονιστικό πλαίσιο σχετικά με το προσφυγικό δίκαιο, αλλά και το δικαίωμα του ασύλου, τόσο σε διεθνές, εθνικό, όσο ιδίως σε υπερεθνικό επίπεδο. Ουσιώδης στόχος αυτής συνιστά η παρουσίαση και η περαιτέρω ανάλυση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου (ΚΕΣΑ), αποδίδοντας ιδίως έμφαση στους Κανονισμούς του παράγωγου δικαίου υπ΄ αριθ. 323/2003/ΕΚ (Κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ) , αλλά και υπ. αριθ. 604/2013/ΕΕ (Κανονισμός Δουβλίνο III). Το πρώτο κεφάλαιο καταπιάνεται με τον διεθνές προσφυγικό δίκαιο, προκειμένου να διευκρινιστούν οι βασικοί ορισμοί και τα θεμελιώδη δικαιώματα των προσφύγων και αιτούντων ασύλου, αλλά και να υπογραμμιστεί ο άρρηκτος δεσμός αυτού προς τη σχετική ευρωπαϊκή νομοθεσία. Περαιτέρω, αναλύεται ιδιαίτερα η σημασία Σύμβασης της Γενεύης του 1951, τον Πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης του 1967, η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και η νομολογία του ΕΔΔΑ. Επιπλέον, το δεύτερο κεφάλαιο μελετά σε βάθος τον ΚΕΣΑ. Μια ιστορική αναδρομή ανά έκαστη περίοδο, αλλά και μια κριτική ανάλυση των πολιτικών ασύλου, αλλά και των αντιστοίχων νομοθεσιών της ΕΕ, τόσο του πρωτογενούς (Συνθήκες της ΕΕ , αλλά και Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) , αλλά και του παράγωγου δικαίου (Οδηγίες , Κανονισμοί και Αποφάσεις), θεωρούνται απαραίτητα για τον βέλτιστη κατανόηση των απώτερων στόχων, πολιτικών, αλλά και των ad hoc σκοπών κάθε περιόδου του ΚΕΣΑ. Επιπρόσθετα, το τρίτο κεφάλαιο καταπιάνεται με το σύστημα του Δουβλίνου, συγκεκριμένα τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ, αλλά και τον Αναδιατυπωμένο Κανονισμό Δουβλίνο III, σχετικά με τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας. Παρουσιάζει μια διεξοδική ανάλυση, μια κριτική επισκόπηση και αξιολόγηση των στην παρούσα εκπονούμενη διπλωματική εργασία κρινομένων διατάξεων, καθώς και την παθολογία του ανωτέρω περιγραφέντος συστήματος. Επιπλέον, απεικονίζεται ξεχωριστά το παράδειγμα του κράτους-μέλους της Ελλάδας, προκειμένου να καθοριστούν οι προαναφερθείσες συστημικές ελλείψεις. Το τελευταίο κεφάλαιο εξετάζει τον σχετική νομολογία της ΕΕ, καταδεικνύοντας έτσι τη μέγιστη σημασία των αποφάσεων Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως και προς την τροποποίηση της νομοθεσίας της ΕΕ, τις πρακτικές και πολιτικές της ΕΕ που αφορούν τον άσυλο και τις εγγυήσεις προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των προσφύγων και αιτούντων ασύλου. Τέλος, επισημαίνονται τα γενικά συμπεράσματα και προτείνονται ορισμένες αναγκαίες μελλοντικές συστάσεις σχετικά με το σύστημα του Δουβλίνου, αλλά και τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙΙ ειδικότερα.
Abstract:
The present thesis elaborates the regulatory framework concerning refugee law and asylum, thus much on international, national so as especially on supranational level. Its essential purpose consists of presenting and further analyzing the Common European Asylum System (CEAS), with emphasis on secondary law Regulations no 323/2003/EP (Dublin II) and no 604/2013/EU (Dublin III). The first Chapter deals with the international refugee law in order to clarify the basic definitions and refugees’ fundamental rights, and to underline its indissoluble bond towards the relevant European legislation. Ιt analyses particularly the significance of the 1951 Geneva Convention, the 1967 New York Protocol, the Universal Declaration of Human Rights, the Council of Europe’s European Convention of Human Rights and the ECtHR jurisprudence. Furthermore, the second Chapter studies thoroughly the CEAS. A historical retrospection per period and a critical analysis of the asylum policies and the EU legislations, both primary (EU Treaties and Charter of Fundamental Rights of the EU) and secondary law (Directives and Regulations), are considered essential for the optimal understanding of its ultimate aims and ad hoc goals of each period of the CEAS. Additionally, the third Chapter grapples with the Dublin System and specifically the Dublin II and the Recast Dublin III Regulations, establishing the criteria and mechanisms for determining the Member State responsible for examining an asylum application lodged in one of the Member States by a third-country national. It presents a thorough analysis, a critical overview and evaluation of the herein studied provisions, as well as the pathology of the above described System. Moreover, the Greece Member-State paradigm is depicted separately in order to establish the above mentioned systemic failures. The last Chapter examines the relevant EU jurisprudence thus demonstrating the significance of the decisions of the CJEU, in terms of the amendment of EU legislation, EU practices and policies concerning the asylum and the guaranties of the protection of the fundamental rights of the refugees and asylum seekers. Finally, the overall Conclusions are highlighted along with certain necessary future Recommendations for the Dublin System and the Dublin III Regulation in particular.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γενικό Τμήμα Δικαίου, ΠΜΣ "Δίκαιο και Ευρωπαϊκή Ενοποίηση", κατεύθυνση Δημόσιο Δίκαιο, 2014
