Η πρόσβαση στην περιβαλλοντική πληροφορία υπό το πρίσμα της Σύμβασης του Άαρχους και η ελληνική νομοθεσία
Τίτλος:
The access to the environmental information in the light of the Aarhus Convention and the greek legislation
Κύρια Υπευθυνότητα:
Καπούλα, Όλγα Π.
Επιβλέπων:
Καραγεώργου, Βασιλική Ι.
Θέματα:
Convention on Access to Information, Public Participation in Decision-making, and Access to Justice in Environmental Matters
Keywords:
Οικονομική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη, Σύμβαση Άαρχους, πυλώνες, περιβαλλοντική πληροφορία, λήψη αποφάσεων, συμμετοχή του κοινού, πρόσβαση στη δικαιοσύνη, Οδηγία 90/313/ΕΟΚ, Οδηγία 2003/4/ΕΚ, Κ.Υ.Α 77921/1440, Κ.Υ.Α. 11764/653/2006 United Nations Economic Commission for Europe, Aarhus Convention, pillars, environmental information, decision making, public participation access to justice, Directives 90/313/EEC, 2003/4/EC, Joint Ministerial Decision 77921/1440, 11764/653/2006
Ημερομηνία Έκδοσης:
2013
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η Σύμβαση της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα , (που εν συνεχεία αναφέρεται ως η Σύμβαση του Άαρχους), υπογράφηκε στην πόλη Άαρχους της Δανίας στις 25 Ιουνίου 1998 κατά την Τέταρτη Υπουργική Διάσκεψη στο πλαίσιο του προγράμματος «Περιβάλλον για την Ευρώπη». Τέθηκε σε ισχύ στις 30 Οκτωβρίου 2001. Η Σύμβαση του Άαρχους αποτελεί ένα νέο είδος περιβαλλοντικής συμφωνίας, που συνδέει τα περιβαλλοντικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Επιπλέον, καθιερώνει τα δικαιώματα των πολιτών για περιβαλλοντικά θέματα . Τα Μέρη της Σύμβασης υποχρεούνται να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου οι δημόσιες αρχές (σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο) να συμβάλλουν προκειμένου να καταστούν αυτά τα δικαιώματα αποτελεσματικά. Η Σύμβαση αποτελείται από τρεις «πυλώνες» έκαστος των οποίων περιλαμβάνει διατάξεις που αναφέρονται: • ο πρώτος πυλώνας προβλέπει το δικαίωμα των πολιτών να έχουν πρόσβαση στις περιβαλλοντικές πληροφορίες που κατέχουν οι δημόσιες αρχές. • ο δεύτερος πυλώνας προβλέπει τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων που έχουν συνέπειες για το περιβάλλον και εστιάζεται στην ανάγκη αύξησης της συμμετοχής των πολιτών σε αυτές τις διαδικασίες, ως μέσο για την επίτευξη αειφορικής ανάπτυξης. • o τρίτος πυλώνας προβλέπει το δικαίωμα των πολιτών για πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα, το δικαίωμα δηλαδή των πολιτών να αναθεωρούν τις διαδικασίες. Επανεξέταση δηλαδή με στόχο την αμφισβήτηση των αποφάσεων των δημοσίων φορέων, οι οποίες ελήφθησαν χωρίς την τήρηση των δύο προαναφερόμενων δικαιωμάτων ή του περιβαλλοντικού δικαίου γενικότερα
Abstract:
Τhe United Nations Economic Commission for Europe (UNECE) Convention on Access to Information, Public Participation in Decision-Making and Access to Justice in Environmental Matters was adopted on 25 June 1998 in the Danish city of Aarhus (Άαρχους) at the Fourth Ministerial Conference as part of the "Environment for Europe" process. It entered into force on 30 October 2001. The Aarhus Convention is concerned as a new sort of environmental agreement which connect the environmental rights with human rights. Furthermore, establishes a number of rights of the public with regard to the environment. The Parties to the Convention are required to make the necessary provisions so that public authorities (at national, regional or local level) will contribute to these rights to become effective. The Convention is consisted of three “pillars», each one include provisions which concern and mention to: • the right of everyone to receive environmental information that is held by public authorities ("access to environmental information") • the right to participate in environmental decision-making. This «pillar» focuses on the need to maximize the participation of the public in those processes in order to be achieved the sustainable development. (access to public participation) • the right to review procedures to challenge public decisions that have been made without respecting the two aforementioned rights or environmental law in general ("access to justice").
Περιγραφή:
Βιβλιογραφία: σ. 55-58
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γενικό Τμήμα Δικαίου, ΠΜΣ "Δίκαιο και Ευρωπαϊκή Ενοποίηση", κατεύθυνση Δημόσιο Δίκαιο, 2013
