Η ανθρωποκτονία στην Ελλάδα την τελευταία 20ετία : η αναπαράσταση του δράστη και του θύματος από τον αθηναϊκό τύπο
Κύρια Υπευθυνότητα:
Κονιδάρη, Αναστασία
Επιβλέπων:
Φαρσεδάκης, Ιάκωβος Ι.
Θέματα:
Ανθρωποκτονία Μέσα μαζικής ενημέρωσης και έγκλημα -- Ελλάδα Έγκλημα και τύπος -- Ελλάδα Δολοφονία στα μέσα μαζικής ενημέρωσης Homicide Mass media and crime -- Greece Crime and the press -- Greece Murder in mass media
Ημερομηνία Έκδοσης:
2007
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Σκοπός της εργασίας με θέμα « Η ανθρωποκτονία στην Ελλάδα την τελευταία 20ετία: η αναπαράσταση του δράστη και του θύματος από τον αθηναϊκό Τύπο» είναι να μελετήσει τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται το έγκλημα της ανθρωποκτονίας, ο θύτης και το θύμα αυτής από τον ελληνικό Τύπο. Η ανθρωποκτονία, μεταξύ όλων των εγκλημάτων εναντίον φυσικών προσώπων, είναι αναμφισβήτητα αυτή που προκαλεί την μεγαλύτερη κοινωνική αντίδραση και αποστροφή. Η δολοφονία ενός ανθρώπου θεωρείται εξαιρετικά αποτρόπαια, ιδιαίτερα όταν γίνεται με πρόθεση. Κατά συνέπεια, μολονότι ο πραγματικός αριθμός ανθρωποκτονιών είναι μικρός, το συγκεκριμένο έγκλημα αποτελεί θέμα μεγάλου ενδιαφέροντος τόσο για την επιστήμη της Εγκληματολογίας όσο και για την κοινή γνώμη. Αναμφίβολα, ένα μέρος αυτού του ενδιαφέροντος οφείλεται στην προβολή του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ο ρόλος των οποίων στην διαμόρφωση των συλλογικών αναπαραστάσεων είναι πρωταρχικός. Από την άλλη πλευρά τα ΜΜΕ, προκειμένου να εντυπωσιάσουν και να ελκύσουν την κοινή γνώμη, έχουν την τάση να προβάλλουν τον εγκληματία αλλά και το θύμα με ένα συγκεκριμένο, τυποποιημένο και στερεότυπο τρόπο, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η πεποίθηση ότι τέτοιου είδους περιστατικά εντοπίζονται σε ανθρώπους και κοινωνικές ομάδες με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Την ίδια στιγμή, αν αυτά τα χαρακτηριστικά απουσιάζουν, η είδηση θεωρείται ως εξαιρετική και πρωτότυπη και λαμβάνει εξέχουσα θέση κατά την διαδικασία επιλογής που ακολουθούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι η στρεβλή αποτύπωση της κοινωνικής πραγματικότητας ενώ, παράλληλα, η απόδοση των αιτιών του φαινομένου εξαντλείται σε ατομικοκεντρικές προσεγγίσεις. Προκειμένου να επαληθευθούν ή όχι οι εν λόγω θεωρητικές θέσεις, με αφετηρία τρεις περιπτώσεις ανθρωποκτονιών που απασχόλησαν την ελληνική κοινή γνώμη τα έτη 1997, 1999 και 2005, εξετάζεται η λειτουργία των ΜΜΕ και ο τρόπος που παρουσιάζεται το έγκλημα μέσα από αυτά. Επιπλέον, ερευνάται η λογική βάσει της οποίας γίνεται η επιλογή των γεγονότων που θα αποτελέσουν «είδηση» αλλά και η επίδραση που έχει στο κοινό η βία που προβάλλεται. Ανιχνεύεται η εικόνα του δράστη και του θύματος, όπως προκύπτει από την παρουσίασή τους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αλλά και η κατασκευή των κοινωνικών στερεοτύπων αναφορικά με τους πρωταγωνιστές των περιστατικών ανθρωποκτονίας.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, Τομέας Εγκληματολογίας, ΠΜΣ "Η Σύγχρονη Εγκληματικότητα και η Αντιμετώπιση της", 2007
