σχέσεις Τουρκίας- Συρίας, σχέσεις Τουρκίας- Ιράν, δόγμα του στρατηγικού βάθους, ήπια ισχύς, πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, αραβική άνοιξη turkish- syrian relations, turkish- iranian relations, strategic depth doctrine, soft power, zero problem policy, arab spring
Ημερομηνία Έκδοσης:
2013 2013-12-10
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Σκοπός της ανά χείρας ερευνητικής εργασίας είναι η διερεύνηση των επιπτώσεων στην εφαρμογή του δόγματος Νταβούτογλου των τελευταίων εξελίξεων των σχέσεων της Τουρκίας με την Συρία και το Ιράν. Το βασικό επιχείρημα που παρουσιάζεται είναι πως η επιδείνωση των σχέσεων της Άγκυρας με την Δαμασκό και την Τεχεράνη θέτουν σοβαρά εμπόδια στην εφαρμογή του δόγματος του Στρατηγικού Βάθους. Η υλοποίηση των νέο οθωμανικών αντιλήψεων του Νταβούτογλου, η οποία στοχεύει στην γεωπολιτική ενδυνάμωση της Τουρκίας, προϋποθέτει την αλλαγή του προσανατολισμού της εξωτερικής της πολιτικής της χώρας από την Δύση στην Ανατολή, δίνοντας έμφαση στην κοινή θρησκεία, πολιτισμό και γεωγραφία της Μέσης Ανατολής. Τα παραπάνω στοιχεία καθιστούν την Μέση Ανατολή ένα ενιαίο γεωπολιτικό χώρο στον οποίο η Τουρκία μπορεί να παίξει κυρίαρχο ρόλο με την προϋπόθεση πως θα δημιουργήσει στενές σχέσεις με τις χώρες τις περιοχής που θα βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό στην τήρηση του Διεθνούς Δικαίου και την ειρηνική επίλυση των μεταξύ τους προβλημάτων. Παρά την πρόσκαιρη βελτίωση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Συρία και το Ιράν, ύστερα από την άνοδο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην εξουσία, οι εντάσεις που προκάλεσε η λεγόμενη Αραβική Άνοιξη σε διάφορες χώρες του Αραβικού κόσμου και ιδιαίτερα στη Συρία, έθεσαν σε δοκιμασία τις επιδιώξεις τις Άγκυρας να χτίσει σχέσεις καλής γειτονίας με τους γείτονές της. Οι παραπάνω εξελίξεις έχουν ως αποτέλεσμα όχι μόνο την ακύρωση στην πράξη της πολιτικής των μηδενικών προβλημάτων αλλά και την ταυτόχρονη αποκάλυψη πως η Τουρκία αδυνατεί να παίξει τον σταθεροποιητικό ρόλο που επιθυμούσε στην περιοχή ενοποιώντας τον μουσουλμανικό κόσμο, χωρίς την συμβολή των ΗΠΑ.
Abstract:
The aim of the research project is to investigate the impact of the latest developments in Turkey's relations with Syria and Iran on the application of the Davutoglu doctrine. The main argument presented is that the deterioration of relations between Ankara and Damascus and Tehran pose serious obstacles to the implementation of the strategic depth doctrine. The implementation of Davutoglu’s new Ottoman perceptions, which aims at strengthening Turkey's geopolitical position, requires the reorientation of Turkish foreign policy from the West to the East, emphasizing the common religion, culture and geography of the Middle East. These elements make the Middle East a single geopolitical area in which Turkey can play a dominant role, provided that it will establish close relations- based on mutual respect as for the implementation of international law and the peaceful resolution of their problems- with its neighbours in the region. Despite the temporary improvement of Turkey's relations with Syria and Iran, after the rise of the Justice and Development Party to power, the tensions caused by the so-called Arab Spring in several countries of the Arab world, especially in Syria, put a strain on Ankara’s aspirations to establish good relations with its neighbors. Not only have these developments resulted in nullifying the zero problems policy but at the same time they indicate that Turkey is unable to play a stabilizing role in unifying the Muslim world without the U.S.Α support.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2013
