Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η εργασία προσεγγίστηκε μεθοδολογικά με βάση την τελολογία του θεσμού της διαιτησίας, ο οποίος χαρακτηρίζεται από την οικονομική αποτελεσματικότητα που επιδιώκουν οι συναλλασσόμενοι με την επιλογή του. Οι κρατούσες διεθνώς πρακτικές των συναλλαγών αποκαλύπτουν ένα έντονα ομοιογενές ρυθμιστικό πλαίσιο που διέπει τις προϋποθέσεις τις λειτουργικής εγκαταστάσεως της διαιτητικής επιλογής, είναι δε η κυριότερη έκφανσης της ναυτικής διαιτησίας αυτή της επιθαλάσσιας αρωγής: η οργανωτική διάσταση της εμφανίζει ως καίριο γνώρισμα της την παρουσία συγκεντρωτικών χαρακτηριστικών με κύριο την διεξαγωγή των ναυτικών διαιτησιών σε δυο βασικά κέντρα, με το σύνολο της ύλης να κατανέμεται στο Λονδίνο.
Abstract:
This study was approached methodologically on the basis of the arbitration teleology, which is characterised by the economic effectiveness intended by the contracting parties in selceting it. The most decisive circumstances to substantiate the claim that maritime arbitration demonstrates an intensely uniform regulating framework, which governs the requirements for the operational establishement of the arbitral choice, with the most salient manifestations of maritime arbitration the one of salvage: the organisational dimension of salvage reveals as its most crucial characteristic the presence of concentration features the main of which is the conduct of maritime arbitrations in the two major centres, with the total subject matter being distributed proportionately in London.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Οικονομικό, Χρηματοοικονομικό και Τραπεζικό Δίκαιο, 2013
