Η χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας στην πρόληψη του εγκλήματος και η επίδρασή της στα ανθρώπινα δικαιώματα
Κύρια Υπευθυνότητα:
Δεληκωστοπούλου, Βασιλική
Επιβλέπων:
Χάϊδου, Ανθοζωή, 1955-
Θέματα:
Έγκλημα, Πρόληψη του -- Τεχνολογικές καινοτομίες Crime prevention -- Technological innovations Ανθρώπινα δικαιώματα Human rights
Keywords:
σύγχρονη τεχνολογία, μαζική επιτήρηση, πρόληψη του εγκλήματος, ανθρώπινα δικαιώματα
Ημερομηνία Έκδοσης:
2010
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Ο τομέας της σύγχρονης τεχνολογίας αποτελεί αδιαμφισβήτητα έναν ραγδαία αναπτυσσόμενο τομέα των σημερινών κοινωνιών. Τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα βρίσκουν εφαρμογή όχι μόνο στην καθημερινότητά μας, δίνοντας τη δυνατότητα της επικοινωνίας και της ανταλλαγής πληροφοριών σε κάθε σημείο του πλανήτη (τηλέφωνα,internet,δορυφόροι), αλλά τις τελευταίες δεκαετίες χρησιμοποιούνται ευρέως από τους φορείς άσκησης του επίσημου κοινωνικού ελέγχου, με στόχο την πρόληψη του εγκλήματος. Η σύγχρονη τεχνολογία όμως δεν φέρει μόνο θετικά στοιχεία, αλλά και αρνητικά τα οποία τις περισσότερες φορές γίνονται αναγκαστικά αποδεκτά από το κοινωνικό σύνολο. Στις σημερινές κοινωνίες-προϊόντα της παγκοσμιοποίησης, όπου ο φόβος του εγκλήματος και της θυματοποίησης είναι διάχυτος και οι κίνδυνοι για το άτομο πολλαπλασιάζονται καθημερινά, είναι φυσικό να αναζητηθούν λύσεις ώστε οι κίνδυνοι αυτοί να μπορέσουν αν όχι να εξαλειφθούν, τουλάχιστον να ελαχιστοποιηθούν. Με αφορμή λοιπόν την ανάγκη διαχείρισης των κινδύνων αυτών και της πρόληψης της ολοένα αυξανόμενης εγκληματικότητας, παρατηρείται η παρέμβαση του κράτους μέσω της εφαρμογής της τεχνολογίας στη σφαίρα της ιδιωτικότητας του κάθε πολίτη. Η σύγχρονη τεχνολογία, έχοντας σημειώσει όπως αναφέραμε αλματώδη πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελεί ένα πρώτης τάξεως «όπλο» στα χέρια του κοινωνικού έλεγχου και των συστημάτων εξουσίας γενικότερα. Με πρόσχημα την πρόληψη της εγκληματικότητας «εισβάλλει» ανενόχλητη στην καθημερινότητα όλων μας επιφέροντας μάλλον αρνητικά αποτελέσματα στη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής με τη μορφή της μαζικής επιτήρησης, παραβιάζοντας έτσι θεμελιώδη δικαιώματα των ατόμων (όπως το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, την ελευθερία έκφρασης και το απόρρητο των επικοινωνιών), αναγκάζοντας τους πολίτες να δέχονται αδιαμαρτύρητα τις παρεμβάσεις αυτές με αντάλλαγμα την ασφάλεια τους.Παρόλο που τα μέτρα πρόληψης του εγκλήματος πρέπει να στοχεύουν στην εξάλειψη των παραγόντων και των συνθηκών εκείνων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν κάποιον στο έγκλημα, βλέπουμε δυστυχώς πως στις μέρες μας, όταν μιλάμε για πρόληψη εννοούμε ουσιαστικά καταστολή. Όλα τα προαναφερθέντα μέσα που καταπατούν ανηλεώς τις βασικές ατομικές ελευθερίες και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν αποτελούν μόνο μέσα καταστολής που παρουσιάζονται σαν μέσα πρόληψης, αλλά και μέτρα η αποτελεσματικότητα των οποίων είναι αμφίβολη και συχνά τίθεται υπό αμφισβήτηση.Προτεραιότητα λοιπόν,αποτελεί η προσπάθεια προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θίγονται καθημερινά από τον επίσημο κοινωνικό έλεγχο, μέσα από τη σύναψη συμβάσεων και συνθηκών σε διεθνές επίπεδο και τη σύσταση οργανισμών, κυβερνητικών ή μη, πράγμα που όμως απαιτεί πρωτίστως την πλήρη συνειδητοποίηση της σοβαρότητας του προβλήματος από τους ίδιους τους πολίτες, καθώς και την θέσπιση δικλείδων ασφαλείας από τους κρατικούς φορείς με στόχο την προστασία των ατόμων από την αυθαιρεσία του κοινωνικού ελέγχου.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ “Η Σύγχρονη Εγκληματικότητα και η Αντιμετώπισή της”, 2010
