Library SitePandemos Repository
Pandemos Record
 

Προβολή στοιχείων εγγραφής

Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών  

Μεταπτυχιακές εργασίες  

 
Τίτλος:Ο ρόλος της Τουρκίας στις "Αραβικές Ανοίξεις"
Τίτλος:Turkey’s role in the “Arab Springs”
Κύρια Υπευθυνότητα:Κουγιουμτζής, Γεώργιος Δ.
Επιβλέπων:Συρίγος, Άγγελος
Θέματα:
Keywords:Αραβική Άνοιξη, Τουρκία, Εξωτερική Πολιτική, Μέση Ανατολή
Arab Spring, Turkey, Foreign Policy, Middle East
Ημερομηνία Έκδοσης:2018
Εκδότης:Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:Είναι γεγονός ότι τα κινήματα των «Αραβικών Ανοίξεων», που συντάραξαν συθέμελα την Μέση Ανατολή κατά την περίοδο 2011-2013, αποτέλεσαν συν τοις άλλοις και μία πρωτοφανή ευκαιρία για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, ώστε να εδραιώσει την ηγετική της θέση στην περιοχή της ΜΕΝΑ (Middle East and North Africa). Η αναζήτηση της κυριαρχίας αυτής διαγράφεται ως πάγιος στόχος του τουρκικού «Νέο-Οθωμανισμού», όπως τον εισηγήθηκε ο Davutoglu στο εγνωσμένο του έργο «Το Στρατηγικό Βάθος», κι όπως τον εφάρμοσε εν τοις πράγμασι ο Erdgoan κατά την (τότε) πρωθυπουργία του. Η παρούσα εργασία επιχειρεί, αναλύοντας το πρώτον το αντικειμενικό υπόβαθρο των ενεργειών της Τουρκίας, ήτοι τις επί μέρους «Αραβικές Ανοίξεις», και το δεύτερον τις βασικές αρχές του «Νέο-Οθωμανισμού», να εντοπίσει τις μεθόδους και τις πρακτικές που εφάρμοσε η Τουρκία στην περιοχή της ΜΕΝΑ την περίοδο αυτή, καθώς και τα αποτελέσματα αυτών. Παράλληλα, επιδιώκεται η ανάλυση του ρόλου τρίτων κρατών – παραγόντων στην προσπάθειά της αυτή, ώστε η προσέγγιση των ενεργειών της να είναι το δυνατόν ολιστική. Εν τέλει, θα διαπιστωθεί ότι, όπως και τα κινήματα των «Αραβικών Ανοίξεων» καθαυτά, έτσι και η υπό εξέταση σειρά ενεργειών εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας κατέληξαν σε παταγώδη αποτυχία. Όπως διαφαίνεται, τα θεμέλια όπου χτίστηκε η οργάνωση των ενεργειών της Τουρκίας, θεωρητικά κυρίως, ήταν ανίκανα να υποστηρίξουν ένα τόσο μεγαλόπνοο έργο, ενώ οι στρατηγικές που ακολουθήθηκαν δεν ήταν ικανές να προβλέψουν το σύνολο των ενδεχόμενων απολήξεων των κινημάτων, με αποτέλεσμα η Τουρκία να βρεθεί πολλάκις αμήχανη, να σπεύδει σπασμωδικά να καλύψει τα κενά που είτε η απρονοησία της ή η αλαζονεία της την απέτρεψαν από το να τα προβλέψει. Σήμερα, πλέον, η πασίδηλη αυτή αποτυχία της Τουρκίας την έχει οδηγήσει σε αναθεώρηση των προσεγγίσεών της, τόσο στην Μέση Ανατολή όσο και προς την Δύση, ενώ ο απόηχος των ενεργειών της έχει αφήσει τον διπλωματικό και πολιτικό του αντίκτυπο.
Abstract:It’s a well known fact that the “Arab Spring” movements, which rocked the Middle East to the core during the 2011-2013 period, where also a phenomenal opportunity for Turkey’s foreign policy, in order to establish its own leading position in the MENA (Middle East and North Africa) region.This pursuit for leadership has been a standing goal for the Turkish “Neo-Ottomanism”, as was proposed by Davutoglu in his notorious book “The Strategic Depth” and was implemented essentially by Erdogan during his (then) premiership. This dissertation attempts, firstly by analyzing the objective field of Turkey’s endeavors, i.e. the individual “Arab Springs” and, secondly, the basic principles of “Neo-Ottomanism”, to diagnose the methods and practices which were implemented by Turkey in the MENA region during this time, as well as the respective outcomes. At the same time, an effort is made to analyze the role of third parties – agents in the region, which affected Turkey’s policies. This approach aims to present more holistic view of the aforementioned results. In conclusion, it will be ascertained that, similarly to the “Arab Spring” movements themselves, Turkey’s foreign policy which is reviewed in the present dissertation, resulted in uproarious failure. It appears that the foundations of Turkey’s foreign policy preparations were incapable of supporting such a grandiose endeavor, while the strategies which where pursued were unable to predict all those possible outcomes of the “Arab Spring” movements; as a result, Turkey was found time and again at a loss, rushing spasmodically to cover the gaps that Turkey, either on account of its improvidence or its arrogance, could not foresee. Today, Turkey’s evident failure has lead to the review of its strategies in MENA, as well as the West, while the aftermath of its actions has left its diplomatic and political impact.
Περιγραφή:Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές, 2018
Περιγραφή:Βιβλιογραφία: σ. 108-115
 
 
Αρχεία σε Αυτό το Τεκμήριο:
Αρχείο Τύπος
12PMS_DIE_EUR_SPO_KougioumtzisGe.pdf application/pdf
 
FedoraCommons OAI Βιβλιοθήκη - Υπηρεσία Πληροφόρησης, Πάντειον Πανεπιστήμιο