The Greek-Albanian relations since 1991 until today
Κύρια Υπευθυνότητα:
Τσάκα, Ντέιβις Ν.
Επιβλέπων:
Συρίγος, Άγγελος
Θέματα:
Keywords:
Ελλάδα, Αλβανία, Εξωτερική Πολιτική, Ελληνική Εθνική Μειονότητα, Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, Συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών και υφαλοκρηπίδας, Αλβανικός Εθνικισμός, «Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα», Εμπόλεμο Greece, Albania, Foreign Policy, Greek National Minority, Archbishop Anastasios, Agreement on the delimitation of continental shelf and other maritime areas, ‘Northern Epirus’ Issue, ‘State of War’ Issue, Albanian Nationalism
Ημερομηνία Έκδοσης:
2018
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία μελετά τις σχέσεις που αναπτύχθηκαν ανάμεσα σε Ελλάδα και Αλβανία από το 1991 έως σήμερα, παραθέτοντας και τις απαραίτητες, για την βαθύτερη κατανόηση των εκάστοτε πολιτικών επιλογών πληροφορίες για το εσωτερικό της απομονωμένης ως το 1990 Αλβανίας. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1990 και την ένταση στη σχέση των δύο χωρών, με αποκορύφωμα όσα έλαβαν χώρα με αφορμή το επεισόδιο της «Επισκοπής» μέχρι και την υπογραφή του Συμφώνου φιλίας ανάμεσα στις δύο χώρες το 1996. Από το 1991 και έπειτα η αντιμετώπιση κυρίως της ελληνικής εθνικής μειονότητας αλλά και του Αρχιεπίσκοπου Αναστάσιου από τις αλβανικές κυβερνήσεις δρούσε πάντοτε καταλυτικά στις σχέσεις Ελλάδας και Αλβανίας. Η δεκαετία ολοκληρώνεται με τις δύο χώρες να έχουν θέσει η κάθε μια τις δικές της προτεραιότητες διαμορφώνοντας ουσιαστικά το πλαίσιο των μελλοντικών επαφών τους. Κατά τη δεκαετία του 2000 η πρόθεση της Αλβανίας να ενταχθεί σε «δυτικούς» θεσμούς ομαλοποιεί κάπως τις σχέσεις με την Ελλάδα, η οποία επιθυμεί και αυτή να σταθεί αρωγός στην αλβανική προσπάθεια, θεωρώντας πως μια Αλβανία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ είναι σαφώς προτιμότερη για τις επιδιώξεις της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η δεκαετία «κλείνει» με την προσχώρηση της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ, την κατάθεση αίτησης για ένταξη στην Ευρωπαική Ένωση, καθώς και την υπογραφή με την Ελλάδα συμφωνίας για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών και της υφαλοκρηπίδας. Την ίδια ώρα, η άνοδος της τουριστικής αξίας της Χιμάρας και οι αλβανικές πολιτικές σε αυτήν δημιουργούν τριβές στις δύο χώρες. Η επόμενη δεκαετία αρχίζει με την ακύρωση της υπογραφείσας συμφωνίας με την Ελλάδα από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας. Η πράξη αυτή δίνει και το στίγμα για τις σχέσεις των δύο χωρών τα τελευταία χρόνια, όπου στην αλβανική ηγεσία βρίσκεται ο σοσιαλιστής Έντι Ράμα. Ενώ το 2014 η Ελλάδα συναινεί στην απόδοση του καθεστώτος υποψηφίου προς ένταξη χώρας στην Ε.Ε. η αλβανική ηγεσία υιοθετεί πολιτικές καταπίεσης της ελληνικής εθνικής μειονότητας, ειδικά στη Χιμάρα και επικοινωνεί μια θέση «ισχυρού» έναντι στην αδρανή στάση της Ελλάδας. Ζητήματα όπως το «Βορειοηπειρωτικό», το «εμπόλεμο» και το αφήγημα της «Μεγάλης Αλβανίας» μαζί με τις προεκτάσεις του αλβανικού εθνικισμού, άλλοτε τίθενται επισήμως στις συναντήσεις αξιωματούχων των δύο χωρών και άλλοτε χρησιμοποιούνται τεχνηέντως στο εσωτερικό κάθε χώρας δημιουργώντας σταθερά «σκιές» στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και εντείνοντας την καχυποψία ανάμεσα στις δύο πλευρές.
Abstract:
The hereunto thesis examines the bilateral relations between Greece and Albania since 1991 until today providing the necessary, for a deeper understanding of the relevant political choices, information regarding the internal situation of Albania which remained isolated up to 1990. Starting from the 1990’s decade and the severe tension in the relationship of the two countries, which reached its zenith during the affairs that took place as cause of the ‘Episkopi’ incident, to the signing of the Treaty of Friendship in 1996. Since 1991 the treatment of the Greek national minority and the Archbishop Anastasios from the Albanian governments has always been a catalyst for the Greek-Albanian relations. By the end of the decade each country has established its own priorities, virtually shaping the context of their future contacts. During the 2000’s decade Albanian’s intention to be part of the western institutions normalized somehow its relation with Greece, which seek to assist in the Albanian effort, assuming that an Albanian state - part of NATO and European Union was more preferable for the aspirations of the Greek foreign policy. At the end of the decade Albania acceded to NATO, submitted an application for its accession to the European Union and signed an agreement defining the maritime borders between Greece and Albania as well as the two countries’ continental shelf. At the same time, the rising value of Himara due to its tourist attractions and the local Albanian policies created friction between Greece and Albania. Next decade commences with the cancellation of the agreement signed in 2009 between Greece and Albania from Albania’s Constitutional Court. This act set the stigma for the bilateral relations of the past years whereas the socialist Edi Rama has dominated the Albanian political landscape. While in 2014 Greece gave its consent to awarding Albania a candidate status in EU, Albania adopted oppression policies against the Greek national minority, especially in Himara communicating a ‘high-powered’ profile against the ‘passive’ attitude of Greece. Issues, such as the ‘Northern Epirus’ issue, the ‘state of war’ issue, and the ‘Greater Albania’ narrative accompanied by the extensions of the Albanian nationalism are sometimes mooted officially and some other times are artfully being used domestically undermining the bilateral relations of Greece and Albania and intensifying the distrust between the two parts.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές, 2018
