Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
H συγκεκριμένη εργασία αποτελεί μια προσπάθεια να αναδειχθούν ορισμένα καινοφανή στοιχεία της σκέψης του Manuel DeLanda σε σχέση με τη συμβατική κοινωνιολογία. Ο στοχαστής τοποθετεί στη θέση της “κοινωνίας” το συναρμολόγημα, κι έτσι προκύπτει μια σειρά ερωτημάτων γύρω από την οντολογική του προσέγγιση. Κάποια από τα βασικά ερωτήματα είναι τα εξής: η θεωρία της συναρμολόγησης καταφέρνει να υπερβεί την παραδοσιακή κοινωνιολογία και, αν ναι, υπό ποιους όρους; Ποιες παραδοχές κατευθύνουν τη θεωρία του DeLanda και με ποιον τρόπο επαναπροσδιορίζουν την κοινωνιολογία; Για ποιον λόγο ο στοχαστής αυτοπροσδιορίζεται ως νεο-υλιστής; Τι είναι το συναρμολόγημα και γιατί συνιστά μια κριτική προσέγγιση της πραγματικότητας;
Abstract:
This thesis is an attempt to present the novel aspects of Manuel DeLanda’s social theory which is at odds with the conventional sociological theory. The philosopher replaces the concept of “society” with the assemblage, which in turn evokes a series of questions in regards to his ontological approach. Is assemblage theory capable of overcoming the obstacles of traditional social theory and, if yes, under which circumstances? Here, we examine how DeLanda\'s assumptions emerge from a certain theoretical framework and why he pronounces himself to be a new-materialist. What is assemblage theory and how does it consist a critical approach towards reality?
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΠΜΣ "Κοινωνιολογία", κατεύθυνση Κοινωνική και Πολιτική Θεωρία, 2019
