Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η εργασία πραγματεύεται τη συνεργασία μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών δρώντων, έτσι όπως αυτή αναπτύχθηκε κυρίως μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου και με την ανάληψη, από τα κράτη της δύσης, «ειρηνευτικών», όπως ονομάστηκαν, αποστολών για την διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, με την ανάπτυξη της διεθνικής κοινωνίας ως απόρροια της διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης, αλλά και με την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, την κατάρρευση του διπολικού διεθνούς συστήματος και την αλλαγή της παγκόσμιας ισορροπίας ισχύος, δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για τη διαμόρφωση ενός νέου τύπου σχέσεων συνεργασίας του στρατού με τον πολιτικό τομέα, παράλληλα με τον παραδοσιακό τύπο υπαγωγής του στρατού στην πολιτική εξουσία. Το κύριο ερευνητικό ερώτημα στο οποίο επιχειρείται να δοθεί απάντηση στην παρούσα διπλωματική εργασία, είναι αν όντως η διεύρυνση των πολιτικοστρατιωτικών σχέσεων και η πολυεπίπεδη συνέργεια των πολιτικών με τους στρατιωτικούς δρώντες συνιστά μια διαδικασία που αποφέρει επιπλέον θετικά αποτελέσματα, κατά τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων εγκαθίδρυσης και διατήρησης της ειρήνης σε ευαίσθητες περιοχές του πλανήτη. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε για την εξέταση του ερευνητικού ερωτήματος ήταν η ποιοτική ανάλυση της περίπτωσης της εφαρμογής της πολιτικοστρατιωτικής συνεργασίας στην επέμβαση του Αφγανιστάν από το 2001 μέχρι σήμερα. Στο πλαίσιο αυτό, επιχειρήθηκε να αναλυθεί σε ποιους τομείς των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν έλαβε ευρύτερη έκταση η συνέργεια μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών δρώντων, αν παρήγαγε συγκεκριμένα αποτελέσματα, ποια ήταν αυτά και ποιος ο ρόλος τους στην εξέλιξη της επιχείρησης.
Abstract:
The thesis deals with the co-operation between civilian and military actors, as it was developed mainly after the end of the Cold War and the assumption by the Western States of the so called “peacekeeping operations” for the preservation of international peace and security. During the 20th century, with the development of transnational society as a result of the process of globalization and the fall of the Soviet Union, the collapse of the bipolar international system and the change of the world balance of power, created the conditions for the formation of a new cooperative type of military relations with the political sector, alongside the traditional type of military subject to political power. The main research question that is attempted to be responded in this diploma thesis is whether the diffusion of civil-military relations and the multi-level synergy of civil with military actors is a process that produces additional positive results in the conduct of peacekeeping operations in sensitive areas of the globe. The methodology used to examine the research question was the qualitative analysis of the implementation of civil-military cooperation in the case of Afghanistan operation since 2001. In this context, the study was focused in the areas of operations in Afghanistan, where a greater degree of synergy took place between civilian and military actors, whether this synergy produced tangible results and what role they played in the development of the whole mission.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνείς Σχέσεις και Στρατηγικές Σπουδές, 2018
