Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης βάσει της απόφασης-πλαίσιο 20202/584/δευ και οι συνταγματικές εγγυήσεις του αρ. 6 για την σύλληψη και προφυλάκιση του κατηγορουμένου
Τίτλος:
The European arrest warrant under framework decision 20202/584 / sec and the constitutional guarantees of the no. 6 on the arrest and detention of the accused
Κύρια Υπευθυνότητα:
Μαστρογεωργοπούλου, Μαρία Β.
Επιβλέπων:
Νικολόπουλος, Ηλίας
Θέματα:
Keywords:
Ευρωπαικό ένταλμα σύλληψης, το άρθρο 6 του Συντάγματος, απόφαση-πλαίσιο για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, δικαιώματα στην σύλληψη και προφυλάκιση Article 6 of the Constitution, framework decision on the European arrest warrant, rights in arrest and detention
Ημερομηνία Έκδοσης:
2019
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Το φαινόμενο του διασυνοριακού εγκλήματος βρίσκεται σε έξαρση γι’ αυτό κατέστη απαραίτητη, στο πλαίσιο της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η λήψη νομοθετικών μέτρων για την καταπολέμηση του. Έτσι, θεσπίστηκαν βαθμιαία πολυάριθμα, ουσιαστικής και δικονομικής φύσεως, συμβατικά κείμενα, τα οποία αποσκοπούσαν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά και συντονισμένα την διεθνή εγκληματικότητα. Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης αποτελεί ίσως το σημαντικότερο εργαλείο στη νομική φαρέτρα της Ένωσης. Υιοθετήθηκε με την απόφαση πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ του Συμβουλίου στις 13 Ιουνίου του 2002 και η ενσωμάτωση του στην ελληνική έννομη τάξη έλαβε χώρα με το νόμο 3251/2004. Η υιοθέτηση του θεσμού του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης επέφερε ουσιώδεις αλλαγές στην μέχρι τότε συνεργασία των κρατών μελών, αφού ουσιαστικά επήλθε η κατάργηση του θεσμού της έκδοσης προσώπων και εισήχθη διαδικασία παράδοσης μεταξύ των αρμόδιων δικαστικών αρχών των κρατών μελών, η οποία ερείδεται στην αρχή της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των δικαστικών αρχών των κρατών μελών και της αμοιβαίας αναγνώρισης των δικαστικών αποφάσεων. Ωστόσο το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης1 έχει προκαλέσει έντονη κριτική, με κύριο κεντρικό σημείο τριβής την αρχή του διττού αξιοποίνου σύμφωνα με την οποία προκειμένου μια πράξη να στοιχειοθετήσει λόγο έκδοσης, πρέπει να θεωρείται αξιόποινη τόσο κατά την νομοθεσία του εκζητούντος, όσο και κατά την νομοθεσία του εκζητούμενου κράτους. Η πλήρωση της προϋπόθεσης του διττού αξιοποίνου, παρότι παρέμεινε ως κανόνας του θεσμού της λειτουργίας του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, συναντά και μια εξαίρεση στις κατηγορίες αξιόποινων πράξεων που απαριθμούνται στην παρ. 2 του αρ. 2 της απόφασης πλαίσιο και αντίστοιχα, για την ελληνική έννομη τάξη στην παρ. 2 του αρ. 10 του ν. 3251/2004 για τις οποίες η παράδοση, χωρεί χωρίς έλεγχο του διττού αξιοποίνου. \r\nΠεραιτέρω στην παρούσα εργασία, εκτός από την εξέταση του θεσμού του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, εξετάζεται στο δεύτερο μέρος του βασικού της κορμού, οι οριοθέτηση του φυσικού αγαθού, που συνιστά το αντικείμενο προστασίας του άρθρου 6 του Συντάγματος-η σχέση του προς το φυσικό αγαθό όπως αυτό ορίζεται εν γένει στο 5Σ, που συνιστά την έννοια γένους του. Στη συνέχεια επιχειρείται η συνταγματική οριοθέτηση των νομικών εννοιών σύλληψη-φυλάκιση, η ανάλυση των διαδικαστικών εγγυήσεων για το επιτρεπτό της σύλληψης και της φυλάκισης, η εφαρμογή των εγγυήσεων του αρ. 6 Σ μετά τη σύλληψη καθώς και η υποχρέωση απόλυσης του συλληφθέντος κατά την παράγραφο 3.συνταγματικές εγγυήσεις του άρθρου 6 του Συντάγματος, ως απαραίτητη προϋπόθεση της νομιμότητας της σύλληψης και της φυλάκισης του κατηγορουμένου. Αρχικά λοιπόν, γίνεται εννοιολογική
Abstract:
The phenomenon of cross-border crime is on the rise and it has become necessary, in the context of the functioning of the European Union, to take legislative measures to combat it.Thus, a number of substantive and procedural conventions were gradually introduced, which were designed to deal effectively and in a coordinated way with international crime. The European arrest warrant is perhaps the most important tool in the legal queuing of the Union. It was adopted by Council Framework Decision 2002/584 / JHA on 13 June 2002 and its incorporation into the Greek legal order was implemented by Law 3251/2004.The adoption of the European arrest warrant made substantial changes to the Member States' cooperation so far, since the abolition of the institution of extradition and the introduction of a surrender procedure between the competent judicial authorities of the Member States, based on the principle of mutual trust between the judicial authorities of the Member States and the mutual recognition of judicial decisions.However, the European arrest warrant1 has given rise to a strong criticism, with the central point of friction being the principle of double criminality, according to which, in order for an act to constitute a reason for extradition, it must be regarded as punishable both by the law of the applicant and by the law of the requested person state.The fulfillment of the double criminality condition, although it has remained the norm of the European arrest warrant, also meets an exception to the categories of offenses listed in paragraph 2 of the no. 2 of the framework decision and, respectively, for the Greek legal order in par. 2 of art. 10 of Law 3251/2004, for which delivery, without the double criminality check. Furthermore, in the present work, apart from examining the institution of the European arrest warrant, the constitutional guarantees of Article 6 of the Constitution are considered in the second part of its basic body as a prerequisite for the lawfulness of the arrest and imprisonment of the accused.The delimitation of natural property, which is the object of protection under Article 6 of the Constitution - its relation to the natural good as it is generally defined in the 5S, which constitutes the meaning of its genus. Then the constitutional delimitation of the legal concepts of arrest and imprisonment, the analysis of the procedural guarantees on the permissibility of arrest and imprisonment, the application of the guarantees of the no. 6 S after the arrest and the obligation to dismiss the arrested person in paragraph 3.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Εθνική και Ενωσιακή Διοίκηση, 2019
