Το Άρθρο 51 σε έναν κόσμο που αλλάζει: το φυσικό δικαίωμα της νόμιμης άμυνας σε σχέση με τους μη κρατικούς δρώντες
Τίτλος:
Article 51 in a world that is changing: the inherent right of self-defence in relation to non-state actors
Κύρια Υπευθυνότητα:
Τενοσβίλι, Μαρία Τ.
Επιβλέπων:
Μαρούδα, Μαρία-Ντανιέλλα
Θέματα:
Keywords:
Jus ad bellum, χρήση βίας, νόμιμη άμυνα, μη κρατικοί δρώντες, εδαφική ακεραιότητα, de facto καθεστώτα Jus ad bellum, use of force, self-defence, non-state actors, territorial integrity, de facto regimes
Ημερομηνία Έκδοσης:
2018
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Στην παρούσα διπλωματική μελέτη κεντρική υπόθεση εργασίας αποτελεί η εξέταση της συσχέτισης του δικαιώματος στη νόμιμη άμυνα με τους μη κρατικούς δρώντες, μία πρακτική που έχει απόκτηση εξαιρετική δυναμική μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Πιο συγκεκριμένα, εξετάζονται οι συνέπειες της πρακτικής της στόχευσης μη κρατικών δρώντων μέσω της νόμιμης άμυνας, σχετικά με την αρχή της εδαφικής ακεραιότητας. H σύγχυση αυτών των εννοιών μπορεί να οδηγήσει στην αλλοίωση της αρχής της εδαφικής ακεραιότητας και άρα να προκαλέσει την κατασκευή συμπερασμάτων νομιμοποιητικών του status de facto οντοτήτων. Η μεθοδολογία της εργασίας βασίστηκε στην μελέτη και ανάλυση πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, στη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, σε Ψηφίσματα και Αποφάσεις των Οργάνων των Ηνωμένων Εθνών καθώς και στην κρατική πρακτική και το opinion juris. Η εργασία δομείται λοιπόν σε δύο μέρη, πρώτα θα γίνει εξέταση των πηγών επίκλησης της νόμιμης άμυνας σε σχέση με τους μη κρατικούς δρώντες και σε δεύτερο πλάνο θα αναλυθούν οι συνέπειες αυτής της πρακτικής. Κάθε μέρος επίσης χωρίζεται σε δύο υπό-μέρη. Συμπεραίνεται, ότι η διαδεδομένη πρακτική στόχευσης μη κρατικών δρώντων μέσω νόμιμης άμυνας δημιουργεί μόνο επικίνδυνα προηγούμενα που αποδυναμώνουν τον στόχο του Χάρτη του ΟΗΕ. Μόνο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει τον ρόλο της προώθησης της καθιέρωσης και της διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και καμία οντότητα δεν θα έπρεπε να έχει το προνόμιο να εκμεταλλεύεται το προσωρινό αυτό δικαίωμα της νόμιμης άμυνας για τα συμφέροντα της. Η απαγόρευση της χρήσης βίας αποτελεί εθιμικό δίκαιο και κατά πολλούς «jus cogens». Επομένως, δεν είναι αντίθετο του διεθνούς δικαίου η εξαίρεση του κανόνα να αποκτά διευρυμένη ερμηνεία;
Abstract:
The main focus of this dissertation is the examination of the association of the right of self-defence with non-state actors which has gained an excessive dynamic since 11 September 2001. More specifically, at issue here are the implications of the practice of targeting non-state actors through the basis of self-defence regarding the principle of territorial integrity. The confusion of such notions can lead to dilution of sovereignty and therefore provoke constructed conclusions of legitimization of the status of de facto entities. The methodology of this paper was based upon the study and the analysis of both primary and secondary sources, the jurisprudence of the International Court of Justice, Resolutions of the United Nations, state practice and opinion juris. It is consisted of two parts, firstly the sources of the justification of the invocation of self- defence in relation to non-state actors and secondly, the implications of this practice. Each part is also structured in 2 subsections. The conclusion reached, concerns the fact that this well spread practice only creates dangerous precedents diluting the goal of the United Nations Charter. Only the United Nations Security Council has the duty of promoting the establishment and maintenance of international peace and no entity should have the privilege of exploiting the temporary right of self-defence for their own interest. The prohibition of use of force is “regarded [...] as a principle of customary international law” and, according to some, “even as jus cogens”. Therefore, isn’t it contrary to international law that an exception to this rule acquires a broad interpretation?
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών, ΠΜΣ, κατεύθυνση Διεθνές Δίκαιο και Διπλωματικές Σπουδές, 2019
