Η συμβολή της διοικητικής μεταρρύθμισης στην αποτελεσματικότερη σύμπραξη έργων μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) στον κλάδο των τουριστικών μεταφορών
Τίτλος:
The administrative reform's contribution to more effective partnership projects between the public and private sector (PPPS) in the tourist transport field
Κύρια Υπευθυνότητα:
Σβάρνα, Σοφία Δ.
Επιβλέπων:
Ρομπόκου-Καραγιάννη, Αγλαΐα
Θέματα:
Σύμπραξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα -- Δίκαιο και νομοθεσία -- Ελλάδα Έργα υποδομής -- Ελλάδα Μεταφορές -- Ελλάδα Τουρισμός -- Ελλάδα Public-private sector cooperation -- Law and legislation -- Greece Infrastructure -- Greece Transportation -- Greece Tourism -- Greece
Keywords:
Νέο Δημόσιο Μάνατζμεντ (ΝΔΜ), Διοικητική μεταρρύθμιση, Τουρισμός, Έργα υποδομής, Δημόσιες Συμβάσεις, Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), Συμβάσεις Παραχώρησης, Οικονομική αποδοτικότητα, Δημόσια συγκριτική κοστολόγηση, αυτοχρηματοδότηση, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, Ν. 3389/2005 New Public Management, Administrative reform, Tourism, Infrastructure, Public- Private Partnerships (PPP), Concession contacts, Value for Money, Public Sector Comparator, Project Finance, European Investment Bank, Law 3389/2005
Ημερομηνία Έκδοσης:
2018
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Η ανάπτυξη μιας χώρας και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της συνδέονται όπως γίνεται αποδεκτό στη διεθνή βιβλιογραφία και πρακτική, με τα μεγάλης κλίμακας έργα υποδομής όπως οι αυτοκινητόδρομοι, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, οι σιδηρόδρομοι, οι γέφυρες κλπ. Η αρμοδιότητα και ευθύνη παραγωγής των εν λόγω έργων έγκειται στην δικαιοδοσία του κράτους, το οποίο οφείλει να εξασφαλίζει στους πολίτες του τις απαιτούμενες συνθήκες για την ομαλή και οργανωμένη λειτουργία της κοινωνίας. Η δυσχερής παρ’ όλα αυτά δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, η διαρκής ανάγκη εκσυγχρονισμού και βελτιστοποίησης των παρεχόμενων έργων και υπηρεσιών και η άνοδος του νεοφιλελευθερισμού στην Δημόσια Διοίκηση, οδήγησαν σταδιακά στην «εγκατάλειψη» των παραδοσιακών απόψεων για τον τρόπο παραγωγής των δημοσίων έργων. Η εναλλακτική μέθοδος που αναδύθηκε και ξεχώρισε μέσα από την προσπάθεια κάλυψης των παραπάνω ελλείψεων και κενών, παρουσιάζεται σήμερα με τον όρο ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα), και αποτελεί το αντικείμενο μελέτης της παρούσας διδακτορικής διατριβής. Στο πλαίσιο αυτής, επιχειρείται η παρουσίαση της ελληνικής και παγκόσμιας αγοράς ΣΔΙΤ στον τομέα των τουριστικών μεταφορών, η συγκριτική ανάλυση των χαρακτηριστικών του θεσμού ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ που τον έχουν υιοθετήσει και η μελέτη της στρατηγικής που επιλέγεται και ακολουθείται αναφορικά με το θεσμό των ΣΔΙΤ στον συγκεκριμένο τομέα, αναλυόμενη υπό το πρίσμα των συνεχών αλλαγών στα κοινωνικοπολιτικά και οικονομικά δεδομένα της εποχής. Στόχος της έρευνας είναι ο εντοπισμός και η αξιολόγηση των διοικητικών δράσεων και μεταρρυθμίσεων που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα κατά τα μεταπολιτευτικά χρόνια και ενίσχυσαν σημαντικά τον θεσμό των ΣΔΙΤ, αλλά και η διερεύνηση των διοικητικών παραγόντων που επηρεάζουν την αποτελεσματική εφαρμογή του, μέσα από την καταγραφή των εμφανιζόμενων δυσλειτουργιών κατά την υλοποίηση των σχετικών έργων. Τα αποτελέσματα της πρωτογενούς έρευνας αναδεικνύουν την διαφθορά εντός του κυβερνητικού πλαισίου ως τον σημαντικότερο ανασταλτικό παράγοντα των έργων ΣΔΙΤ στην Ελλάδα ενώ τέλος, στο ιδιαίτερο μέρος της διατριβής, επιχειρείται η επίλυση του ερευνητικού προβλήματος μέσα από ένα σύνολο προτεινόμενων διοικητικών μέτρων που επικεντρώνονται κυρίως στην πρόληψη και αντιμετώπιση του.
Abstract:
The overall development of a country and its raising of the standard of living and quality of life, is highly associated with the large-scale infrastructure projects such as highways, airports, ports, railways, bridges etc., as it is accepted in the international literature and practice. The responsibility for the provision of these projects lies in the jurisdiction of the public authorities, which are obliged to guarantee its citizens adequate public works and social welfare projects in order to maintain an orderly and organized society. Nevertheless, the strained government budgets, the constant need for modernization and optimization of the provided public and services and the rise of neoliberalism within the public administration structures, led gradually to the "abandonment" of the traditional views of public works as the exclusive competence of the public sector. The alternative method that emerged and stood out through the attempt to fulfill the above needs, is represented today by the term PPP (Public Private Partnerships) and comprises the subject of this thesis. In this very context, an attempt is being made to present the Greek and international market of PPPS in the field of tourism transport, to comparatively analyze its characteristics among the EU countries and to evaluate the strategy selected and followed regarding the institution of PPPS in the particular field, analyzed in light of sharp and continuous socio-political and economic changes. The research aims to identify and assess those administrative actions and reforms implemented in Greece during the post-dictatorship years that promoted significantly the institution of PPPS, while at the same time investigate the administrative factors that significantly contributed to its effective implementation. Additionally, through the review of the related projects taken place in Greece during this period, an adequate framework is presented, attempting to limit the dysfunctions of the PPP processes, as well as to support the recognition of its main inhibitors. The results of the primary research of this thesis, highlight all the financial, political, and institutional parameters that seem to establish and define PPP policies and their relevant applicable procedures, indicating corruption within the Government framework as the most important inhibitor of PPP projects in Greece. Through a set of administrative measures proposed at the respective part of this thesis, and focused mainly on the prevention and treatment of such occurrence, the research establishes the increasing vital role of the private sector getting involved in social infrastructure, presenting it as a mean to foster good governance, to promote the growth of the all markets economy and essential infrastructure and to consolidate development activities with a greater degree of private sector involvement.
Περιγραφή:
Διατριβή (διδακτορική) - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, 2018
