Η προστασία της ιδιωτικότητας και των προσωπικών δεδομένων στο δίκαιο της εκμετάλλευσης μετά τον κανονισμό 679/2016. Γενικός κανονισμός για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Κύρια Υπευθυνότητα:
Παπαδάτου Παυλίνα Β.
Επιβλέπων:
Μπώλος, Άγγελος Π.
Θέματα:
Keywords:
Γενικός κανονισμός για τα προσωπικά δεδομένα, GDPR, General Data Protection Regulation, 679/2016, προσωπικά δεδομένα GDPR, General Data Protection Regulation, 679/2016, Privacy
Ημερομηνία Έκδοσης:
2018
Εκδότης:
Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών
Περίληψη:
Για την καλύτερη κατανόηση των συνταγματικών φαινομένων απαιτείται η μελέτη των προϋποθέσεων που οδήγησαν σε αυτό καθώς και του προηγούμενου θεσμικού πλαισίου, στο οποίο εντάσσεται σήμερα η συνταγματική προστασία των προσωπικών δεδομένων. Το ελληνικό συνταγματικό κείμενο, όπως διαμορφώθηκε μετά την αναθεώρηση του 2001 επιτρέπει τη συστηματοποίηση των διατάξεων που αφορούν άμεσα ή έμμεσα το αγαθό της πληροφορίας. Ο όρος που χρησιμοποιείται στο συνταγματικό κείμενο είναι «Κοινωνία της Πληροφορίας» . Στον πυρήνα του πληροφοριακού συντάγματος τοποθετείται η ελευθερία της πληροφόρησης, η προστασία των προσωπικών δεδομένων, το δικαίωμα πρόσβασης στη δημόσια πληροφορία και η αντίστοιχη υποχρέωση της διοίκησης για παροχή πληροφοριών, η ελευθερία έκφρασης , η ελευθεροτυπία, οι θεσμικές εγγυήσεις για την ραδιοφωνία ,την τηλεόραση, τον κινηματογράφο και την φωνογραφία, η ελευθερία της τέχνης, της επιστήμης, της έρευνας και της διδασκαλίας, η ελευθερία (και το απόρρητο) της επικοινωνίας και της ανταπόκρισης. Το πληροφοριακό σύνταγμα συναποτελείται και από άλλους συνταγματικούς κανόνες όπως η υποχρέωση σεβασμού και προστασίας της ανθρώπινης αξίας, η αρχή της ισότητας, το δικαίωμα της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και συμμετοχής στη κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, η απαγόρευση των διακρίσεων, το άσυλο της κατοικίας, το απαραβίαστο της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής κλπ. Επιπλέον, σημαντική αρχή είναι η αρχή της διαφάνειας , κατά την οποία είναι υποχρέωση της εξουσίας-κάθε μορφής- να διασφαλίζει τη δημοσιότητα των αποφάσεων και των ενεργειών της. Εκτός όμως από το εσωτερικό συνταγματικό κείμενο η ΕΣΔΑ , η ΣυνθΕΚ, το ΔΣΑΠΔ, και ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης(ΕυρΣ) περιλαμβάνουν διατάξεις που συγκροτούν μαζί με τις εσωτερικές ένα υπερεθνικό πληροφοριακό «σύνταγμα». Υποχρέωση του κράτους είναι α) η διευκόλυνση στη πρόσβαση πληροφοριών που διακινούνται ηλεκτρονικά και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσης τους, β) υποχρέωση των αρμόδιων υπηρεσιών ή αρχών για παροχή πληροφοριών μέσα σε ορισμένη προθεσμία και η πρόβλεψη ειδικής χρηματικής ικανοποίησης σε περίπτωση μη εκπλήρωσης της υποχρέωσης, γ) η λειτουργία ανεξάρτητων αρχών που εγγυώνται τους θετικούς όρους πρόσβασης στη πληροφορία, δ) η απαγόρευση της λογοκρισίας και κάθε άλλου προληπτικού μέτρου που θίγει την ελευθερία του τύπου, ε) η παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια για τις περιπτώσεις που παραβιάζεται το δικαίωμα πληροφόρησης. Στους περιορισμούς των ελευθεριών περιλαμβάνονται διατάξεις που αφορούν την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων από τις πληροφοριακές παραβιάσεις αυτών, και διατάξεις που αφορούν το «σκληρό πυρήνα» του κράτους όπως η εθνική ασφάλεια και η καταπολέμηση του εγκλήματος(άρθρο 5 Α παρ.1 εδ. β’ Σ). Το ερώτημα που θα μας απασχολήσει είναι πόση πληροφορία δικαιούται και οφείλει να γνωρίζει ο εργοδότης για τον εργαζόμενο. Η απάντηση δεν είναι στατική ούτε και ενιαία, αλλά εξαρτάται από τις εργασιακές σχέσεις και τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτές. Για αυτό το σκοπό θα αναλύσουμε αρχικά το ισχύον νομικό καθεστώς αλλά και το πώς φτάσαμε σε αυτό, δηλαδή η μελέτη θα ξεκινήσει από τους προϊσχύσαντες νόμους και θα φτάσει έως τον Κανονισμό 679/2016, ο οποίος και θα εφαρμοστεί το 2018.
Abstract:
For a better understanding of the constitutional phenomena it is necessary to study the conditions that led to this as well as the previous institutional framework, which now includes the constitutional protection of personal data. The Greek constitutional text, as it was formulated since the 2001 revision, allows for the systematization of provisions directly or indirectly related to the information good. The term used in the constitutional text is "Information Society". At the heart of the information constitution are freedom of information, the protection of personal data, the right to access to public information and the corresponding duty of the administration to provide information, freedom of expression, freedom of the press, institutional guarantees for radio, television, cinema and phonography, freedom of art, science, research and teaching, freedom (and confidentiality) of communication and response. The constitutional code is also constituted by other constitutional rules such as the duty to respect and protect human value, the principle of equality, the right to free personality development and participation in the social, economic and political life of the country, the prohibition of discrimination, the residence, inviolability of private and family life, In addition, an important principle is the principle of transparency, in which the obligation of power -of all forms - is to ensure the publicity of its decisions and actions. Apart from the internal constitutional text, the ECHR, the ECHR, the ICPD, and the Charter of Fundamental Rights of the European Union (ECSC) contain provisions that together with the internal ones constitute a supranational informational "constitution". It is the duty of the State to: (a) facilitate access to electronic information and production, exchange and dissemination of information; (b) an obligation for the competent authorities or departments to provide information within a specified period and to provide for special financial compensation in the event of non-fulfillment of the obligation ; (c) the operation of independent authorities guaranteeing positive conditions for access to information; (d) the prohibition of censorship and any other precautionary measure affecting freedom of the press; protection by courts for cases of violation of the right to information. The restrictions on freedoms include provisions on the protection of individual rights from information breaches of those rights and provisions concerning the "hard core" of the State such as national security and the fight against crime (Article 5a (1) (b) S). The question we will be concerned about is how much information the employer is entitled to know about the employee. The answer is neither static nor uniform, but depends on the labor relations and the conditions prevailing in them. For this purpose, we will first analyze the current legal status and how we have reached it, ie the study will start from the previous laws and will reach Regulation 679/2016, which will be implemented in 2018.
Περιγραφή:
Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, ΠΜΣ, κατεύθυνση Δίκαιο Επιχειρήσεων και Διοίκηση, 2018
